facebook babyzonegr youtube channel twitter βρείτε μας στο pinterest! linkedin

Ερώτηση από Helenk (21.1.2017)

“Καλησπέρα σας. Έχω ένα μωράκι 2 μηνών κι από την πρώτη μέρα της γέννησής του παλεύω με φοβίες, τύψεις κι ενοχές. Φοβάμαι ότι δεν ξέρω πως να μεγαλώσω ένα ευτυχισμένο παιδί. Ειδικά όταν πρέπει να αφήσω το μωρό στο πάρκο του για να κάνω τις δουλειές του σπιτιού ή να πλυθώ, νιώθω ότι το παραμελώ. Φυσικά πάντα έχω το μωρό κοντά μου και του μιλάω ή του τραγουδάω αλλά δεν ξέρω αν αυτό αρκεί. Δυστυχώς κατά τη διάρκεια της μέρας δεν κοιμάται ώστε να κάνω τότε τις δουλειές. Πως μπορώ να διαχειριστώ την κατάσταση; Σας ευχαριστώ.”

Απάντηση από ψυχολόγο (21.1.2017)

Ερώτηση από Giota (6.2.2017)

“Καλησπέρα σας, είμαι η Γιώτα 29 ετών, παντρεμένη εδώ και 9 μήνες περίπου και είμαι έγκυος 35+4 εβδομάδων. Σε 2 μέρες μπαίνω στον μήνα μου!

Είδα την σελίδα σας και πήρα το θάρρος να σας γράψω γιατί τον τελευταίο καιρό… κάθε βράδυ με πιάνει ένα άγχος χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι με συνέπεια να μένω ξύπνια όλο το βράδυ ή να κοιμάμαι το πολύ 2 ώρες! Ενώ όλη τη διάρκεια της ημέρας είμαι καλά!

Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι την ώρα της γέννας είτε γεννήσω φυσιολογικά είτε με καισαρική! Και κάθε βράδυ έρχονται από μόνα τους στο μυαλό μου και με πιάνει όπως σας είπα πολύ μεγάλο άγχος!

Έχω ταλαιπωρηθεί αρκετά σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου:

  • 2 μήνες ήμουν με ημικρανίες

  • από τον 4ο μήνα κάνω κάθε 10 μέρες εξετάσεις αίματος λόγω του χαμηλού μου αιματοκρίτη και

  • από τον 7ο μέχρι και τώρα έχω ιλίγγους (τους ιλίγγους τους είχα και πριν την εγκυμοσύνη). 

Σας παρακαλώ υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω έτσι ώστε να είμαι πιο χαλαρή το βράδυ, να μην έχω τέτοιο άγχος να μπορώ να ηρεμήσω και να μην φοβάμαι εκείνη την ημέρα; Και τώρα που σας γράφω το άγχος με έχει καταβάλει.. προσπαθώ να χαλαρώσω με μουσική ή κάποια ταινία αλλά κρατάει για πολύ λίγο.”

Απάντηση από ψυχολόγο (6.2.2017)

Ερώτηση από Χρυσούλα (8.2.2017)

“Καλημέρα σας. Είμαι μητέρα ενός μωρού 15 μηνών. Πριν από 10 ημέρες διαπιστώσαμε ότι δεν πατάει το ποδαράκι του και αφού το εξέτασε ορθοπεδικός και δεν βρήκε κάτι, μας συνέστησε ξεκούραση και παυσίπονα. Μετά από 3 ημέρες το παιδί ξαναπάτησε κανονικά και όλα καλά. Χθες μίλησα με την δασκάλα του βρεφικού και μου ανέφερε ότι το παιδί δεν έχει πατήσει ακόμα το πόδι του στον παιδικό σταθμό εδώ και 10 ημέρες παρόλο που δεν δείχνει να πονάει. Σκέφτομαι ότι κάτι φοβάται εκεί, μήπως χτύπησε και δεν μου το λένε κτλ. Τι μπορώ να κάνω για να ξεπεράσει την φοβία του και να επανέλθει το ποδαράκι του; Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.”

Απάντηση από ψυχολόγο (8.2.2017)

Ερώτηση από Δέσποινα (21.2.2017)

“Καλησπέρα. Είμαι μαμά διδύμων. Κορίτσι και Αγόρι. 14 μηνών.

Όταν γυρίζω από την δουλειά, ή όταν ξυπνάνε το πρωί, είναι ο πρώτος που θέλει να τον πάρω αγκαλιά. Και επειδή κλαίει πιο έντονα, παίρνω εκείνον αγκαλιά. Τις περισσότερες φορές.

Νομίζω όμως ότι η Μελίνα με κοιτάζει με παράπονο και απορία στα μάτια.

Προσπαθώ να κρατώ μια σειρά. Σήμερα πρώτος ο ένας, αύριο, πρώτος ο άλλος. Αλλά δεν ξέρω αν το κάνω σωστά. Και προσπαθώντας να ικανοποιήσω την ανάγκη του Άγγελου, χαλάω κάτι στην Μελίνα.

Ούτε θέλω να νιώθει η Μελίνα ότι δεν την αγαπώ, ότι την αγαπώ λιγότερο ή, ότι είναι δεύτερη στην επιλογή μου.

Γενικά, αυτό με το ποιον θα ταΐσω πρώτο. ποιον θα κάνω μπάνιο πρώτο. Ποιον θα αγκαλιάσω είναι ένα θέμα για εμένα. Δεν ξέρω αν αναπαράγω κάποιο λάθος.
Ευχαριστώ”

Απάντηση από ψυχολόγο (21.2.2017)

Ερώτηση από molymp (24.2.2017)

“Καλημέρα! Έχω ένα κοριτσάκι 3 ετών, το οποίο θήλασε μέχρι 20 μηνών. Στην οικογένεια εδώ και 8 μήνες ήρθε και δεύτερο κοριτσάκι, το οποίο θηλάζει. Η μεγάλη για να κοιμηθεί το βράδυ θέλει να κρατάει το στήθος μου. Τι μπορεί να δείχνει αυτό και πως να το διαχειριστώ;”

Απάντηση από ψυχολόγο (24.2.2017)

Ερώτηση από Κατερίνα (28.2.2017) 

“Καλησπέρα σας! Έχω έναν γιό 33 μηνών. Ιδιαίτερα έξυπνο, όχι ανυπάκουο, πολύ συνεργάσιμο, συμπονετικό και επιμελή. Από βρέφος ξυπνάει αρκετές φορές το βράδυ, άλλοτε για γάλα (ξένο) άλλοτε για αγκαλιά. Πάνα δεν φοράει από τα μέσα Ιουλίου, χωρίς ιδιαίτερο μόχθο. Αυτό που με ανησυχεί όμως έντονα, είναι ότι από τα μέσα Σεπτεμβρίου που αρχίσαμε παιδικό σταθμό περνάμε διάφορες κακές φάσεις. Από την αρχή δεν το πήρε πολύ ζεστά. Ένιωσε την ανασφάλεια, τον αποχωρισμό με έντονες αντιδράσεις, για παράδειγμα, ξεκίνησε να μας χτυπάει, να μας φτύνει, να τσιρίζει. Πολύ περισσότερο, τα βάζει με εμένα και την μητέρα μου. Τελευταία όμως, που εξαιτίας και χάρη σε μια γαστρεντερίτιδα, κόψαμε την πιπίλα, διακρίνω επιδείνωση των παραπάνω σημείων. Έχει πολλά νεύρα και ουρλιάζει όταν δεν γίνεται το δικό του. Πιστεύετε ότι μπορεί η έλλειψη πιπίλας και μόνο, να φέρει αυτά τα αποτελέσματα; Ή να συμβαίνει και κάτι άλλο παράλληλα; Χρήζει ψυχολογικής παρακολούθησης; Ευχαριστώ πολύ.”

Απάντηση από ψυχολόγο (28.2.2017)