Ερώτηση από Κατερίνα (28.2.2017)
“Καλησπέρα σας! Έχω έναν γιό 33 μηνών. Ιδιαίτερα έξυπνο, όχι ανυπάκουο, πολύ συνεργάσιμο, συμπονετικό και επιμελή. Από βρέφος ξυπνάει αρκετές φορές το βράδυ, άλλοτε για γάλα (ξένο) άλλοτε για αγκαλιά. Πάνα δεν φοράει από τα μέσα Ιουλίου, χωρίς ιδιαίτερο μόχθο. Αυτό που με ανησυχεί όμως έντονα, είναι ότι από τα μέσα Σεπτεμβρίου που αρχίσαμε παιδικό σταθμό περνάμε διάφορες κακές φάσεις. Από την αρχή δεν το πήρε πολύ ζεστά. Ένιωσε την ανασφάλεια, τον αποχωρισμό με έντονες αντιδράσεις, για παράδειγμα, ξεκίνησε να μας χτυπάει, να μας φτύνει, να τσιρίζει. Πολύ περισσότερο, τα βάζει με εμένα και την μητέρα μου. Τελευταία όμως, που εξαιτίας και χάρη σε μια γαστρεντερίτιδα, κόψαμε την πιπίλα, διακρίνω επιδείνωση των παραπάνω σημείων. Έχει πολλά νεύρα και ουρλιάζει όταν δεν γίνεται το δικό του. Πιστεύετε ότι μπορεί η έλλειψη πιπίλας και μόνο, να φέρει αυτά τα αποτελέσματα; Ή να συμβαίνει και κάτι άλλο παράλληλα; Χρήζει ψυχολογικής παρακολούθησης; Ευχαριστώ πολύ.”
Απάντηση από ψυχολόγο (28.2.2017)
“Καλησπέρα Κατερίνα,
Η αντίδραση του γιού σας είναι απολύτως φυσιολογική για ένα νήπιο στην ηλικία του που δεν θέλει να αποχωριστεί το κεντρικό πρόσωπο φροντίδας του και αντικείμενο αγάπης του: Εσάς. Να υποθέσω ότι η γιαγιά είναι το δεύτερο στενό πρόσωπο φροντίδας που αποχωρίζει; (π.χ. για να πάει παιδικό σταθμό και να μην είναι ούτε με την γιαγιά;) άρα γι' αυτό να είναι ιδιαίτερα εκνευρισμένος με τις δύο σας; Δεν του αρέσει αυτός ο αποχωρισμός. Δεν του αρέσει γιατί αγχώνεται ότι δεν τον αγαπάτε και γι’ αυτό τον στέλνετε να είναι με ξένους. Επίσης μπορεί να μην του αρέσει ο παιδικός σταθμός (μπορεί να του έχει συμβεί κάτι εκεί).
Δεν είναι αναγκαίο να ζορίζουμε τα νήπια να συμπαθήσουν ή να προσαρμοστούν σε ένα περιβάλλον το οποίο στην ουσία είναι ξένο με ξένους ανθρώπους.
Το κάθε παιδί έχει την δική του προσωπικότητα, χαρακτήρα και ωριμότητα. Και θα έπρεπε να σεβαστούμε και τις επιθυμίες τους. Υποθέτω πως έχει αρχίσει να λέει λεξούλες αλλά να μην μπορεί να συγκροτεί ολόκληρες προτάσεις ώστε να σας πει ο ίδιος πως νοιώθει ακόμη και έτσι εκφράζεται με αυτόν τον επικοινωνιακό τρόπο: Τσιρίζει, χτυπάει, σας φτύνει και σας δείχνει πως έχει θυμώσει μαζί σας. Ο μικρός σας δεν καταλαβαίνει για ποιο λόγο δεν είναι με την μαμά του. Η πιπίλα είναι δευτερεύον -επιδεινώθηκε η συμπεριφορά του γιατί του κόψατε την άλλη ασφάλειά του...Γίνεται έξαλλος με το παραμικρό όταν δεν γίνεται το δικό του διότι αντιδράει σε όλη την νέα φάση ζωής που απλά δεν είναι συναισθηματικά έτοιμος να χειριστεί.
Φυσικά δεν χρειάζεται το αγοράκι σας ψυχολόγο. Σε αυτήν την περίπτωση εσύ Κατερίνα μου είσαι το φάρμακο για τον μικρό σου. Στοργή, χάδια, φιλάκια σε μεγάλη δόση όταν αντιδράει έτσι. Να θυμάσαι πως σε αγαπάει και δεν θέλει να είναι μακριά σου. Και γι’ αυτό αντιδράει.
Να σας ρωτήσω: Τον στέλνετε σε παιδικό σταθμό λόγου εργασίας ή για να κοινωνικοποιηθεί; Ορισμένα παιδάκια δεν έχουν την ίδια ωριμότητα ώστε να είναι έτοιμα να αλλάζουν περιβάλλον και να συναναστρέφονται με ξένους. Σημείωσα πως του έδινες ξένο γάλα όταν ήταν βρέφος.
Να υποθέσω πως δεν τον θήλασες; Είναι φυσιολογικό για ορισμένα νήπια που δεν είχαν αυτήν την επαφή με την μαμά να είναι ιδιαίτερα ανασφαλής. Οπότε αυξάνουμε την δόση στοργής, αγκαλιές, χάδια και 1:1 επαφή με τον μικρό. Και δεν τον πιέζουμε.
Θυμήσου πως είναι ένας μικρός άνθρωπος, με δικαιώματα να εκφράσει τα αισθήματα του.
Πες του πως σέβεσαι ότι είναι θυμωμένος μαζί σου και προσπάθησε να τον ηρεμήσεις με μια αγκαλίτσα και φιλάκια. Παραδώσου λίγο στην ανάγκη του γιού σου να είσαι δίπλα του -έτσι μειώνεται το άγχος και η ανασφάλειά του καθώς καθησυχάζονται οι αμφιβολίες του για την αγάπη σου. Πάρε με τηλέφωνο εάν θέλεις στο 6986775642 να το συζητήσουμε περαιτέρω.”
Εργαλεία 
