Ερώτηση από Κατερίνα (1.3.2017)
“Θέλω πολύ να σας ευχαριστήσω για την άμεση ανταπόκριση. Δεν σας κρύβω ότι προβληματίστηκα αρκετά με την απάντησή σας. πίστευα ότι ήταν πιο δυνατό το παιδί μου.
Δεν κατάφερα να θηλάσω πάνω από 2 μέρες διότι έπαθα μαστίτιδα και ίσως να μην είχα την καλύτερη ενημέρωση πάνω στο θέμα του θηλασμού.
Έπειτα, να σας αναφέρω ότι στον παιδικό σταθμό τον έστειλα κυρίως για να κοινωνικοποιηθεί γιατί μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον όπου δεν υπάρχουν άλλα παιδία, δυστυχώς. Προσπαθούμε να συναντιόμαστε οικογενειακά με κάτι μακρινά ξαδελφάκια αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Ούτε είναι εύκολο να πηγαίνουμε κάθε μέρα στις κούνιες για να κάνει γνωριμίες.
Έχω παρατηρήσει, όμως ότι στον σταθμό πηγαίνει και έρχεται ευχαριστημένος, με χαμόγελο, το ζητάει. Είναι βέβαια και κάποιες μέρες που φαίνεται στο προσωπάκι του ότι δεν έχει όρεξη. Αλλά ,πέρα από την αρχή της σεζόν, τώρα πηγαίνει πιο άνετα.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το πως θα του δείξω ότι μπορεί να με εμπιστευτεί. Από την ημέρα που γεννήθηκε δεν έχω σταματήσει να του μιλάω. Του μιλούσα και του μιλάω για τα πάντα. Τον αγκαλιάζω με την κάθε ευκαιρία, τον φιλάω, χάνω και την υπομονή μου όμως. Και την χάνω άσχημα γιατί δεν είμαι καλά. Φαντάζομαι να μην είμαι η μοναδική που το παθαίνει αυτό. Νομίζω ότι παλεύω με θηρία μέσα μου και αυτό είναι κάτι που με έπιασε περίπου ένα 6μηνο μετά την γέννα... δεν θα σας απασχολήσω άλλο. Ευχαριστώ και πάλι για την ευγενική σας ανταπόκριση. Σκέφτομαι να σας καλέσω για ένα ραντεβού... καλό βράδυ!”
Απάντηση από ψυχολόγο (1.3.2017)
“Κατερίνα είμαι πολύ χαρούμενη με την ανταπόκρισή σου και δεν θα σε κουράσω άλλο. Όμως θα σου πω τα εξής και κλείνω περιμένοντας να μιλήσουμε οι δυο μας:
1. Ο γιος σου ΕΙΝΑΙ δυνατός και η συμπεριφορά του δείχνει ακριβώς αυτό. Παλεύει ο ίδιος (υποσυνείδητα) με την προσκόλλησή του σε εσένα και την ανεξαρτησία του (απολύτως φυσιολογικό για νήπιο 3 ετών).
2. Μην νοιώθεις ενοχές περί θηλασμού. Οι περισσότερες νέες μητέρες δεν είναι ενημερωμένες σωστά στην Ελλάδα διότι δεν υπάρχει σωστή ενημέρωση από τα κέντρα εκπαίδευσης. Στην Αυστραλία και την Μεγ. Βρετανία να φανταστείς πως η μαία ξεγεννάει την έγκυο-ο μαιευτήρας “ανακατεύεται” όταν υπάρχει επιπλοκές ή πρέπει να γεννηθεί το μωρό με καισαρική. Και είναι full-on περί θηλασμού ειδικά στην Αυστραλία.
3. Το κάνεις ήδη. Η επικοινωνία, η τρυφερότητα, η στοργή, η διαθεσιμότητα στην ανταπόκριση της συναισθηματικής ανάγκης του παιδιού σου -δηλαδή όλα αυτά που κάνεις από την ημέρα μετά τον τοκετό και στη διάρκεια της εγκυμοσύνης σου- είναι τα τούβλα που χτίζουν την εμπιστοσύνη. Υποσυνείδητα ο μικρός το αναγνωρίζει αυτό. Αλλά θέλει υπομονή από την πλευρά της μαμάς.
4. Είναι φυσιολογικό να χάνεις την υπομονή σου και να μην είσαι καλά. Και θέλω πολύ να μιλήσουμε για αυτό προσωπικώς (6986775642 / 22830-26462).
Μου δίνεις την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σου και με τις αναγνώστριες μας το εξής: ‘Oταν έχασα την Σωφρονία μου ήμουν σε σοκ. Πέντε μήνες αργότερα ήμουν ξανά έγκυος. Σε όλη-μα όλη την εγκυμοσύνη -ήμουν λυπημένη, καταθλιμμένη και σκεφτόμουν κάθε μέρα την Σωφρονία μου. Όταν έκλεισα τις 33 εβδομάδες κύησης (την εβδομάδα κύησης που πέθανε η Σωφρονία) ήμουν σε κατάσταση πανικού -κάθε εβδομάδα μέχρι την προγραμματισμένη πρόκληση για την γέννα έκανα καρδιογράφημα να βεβαιωθώ πως χτυπάει η καρδιά του νέου μωρού. Όλοι μου έλεγαν "όλα θα πάνε καλά" και εγώ απαντούσα “εάν δεν φύγω από το μαιευτήριο με ζωντανό μωρό δεν θα πιστέψω πως όλα θα πάνε καλά". Έφυγα με την Νεκταρία μου από το μαιευτήριο και τώρα που είναι τρεισήμισι ετών περνάω αρκετά δύσκολα με την συμπεριφορά της και τον τρόπο που εκφράζει τα συναισθήματά της. Και φταίω εγώ. Γιατί; Γιατί ήμουν αγχωμένη 9 μήνες, γιατί ήμουν καταθλιμμένη 9 μήνες και δεν έδωσα ευκαιρία στην νέα εγκυμοσύνη από τον φόβο μου. Φοβόμουν να χαρώ την νέα εγκυμοσύνη μην ξαναπάθω το ίδιο όπως με την Σωφρονία.
Ως ψυχολόγος γνωρίζω ότι το μητρικό άγχος έχει σοβαρές συνέπειες για την νηπιακή συμπεριφορά και το βιώνω αυτό καθημερινά με την μικρή μου τον τελευταίο χρόνο. Και το μόνο που πρέπει να κάνω και μπορώ να κάνω είναι υπομονή. Υπομονή και το φάρμακο για την ανασφάλεια: Περισσότερη στοργή, πιο πολλά φιλάκια.
Και το μοιράζομαι αυτό μαζί σου και έμμεσα με όλες τις αναγνώστριες του babyzone.gr για να μείνω στα λόγια σου "Φαντάζομαι να μην είμαι η μοναδική που το παθαίνει αυτό". Όχι, δεν είσαι. Είναι πολλές αλλά είναι σιωπηλές. Και γι' αυτό υπάρχει η SOPHROSYNA και η στήριξη του babyzone.gr : Για να αναδείξουμε όλα όσα μπορεί να αισθανθούμε στην εγκυμοσύνη και μετά τον τοκετό. Όταν σπάσει η σιωπή τότε μπορούμε να πάμε μπροστά.
Σε καληνυχτώ και εγώ. ”
Εργαλεία 
