Η περίοδος όπου ένα άτομο αντιμετωπίζει πρόβλημα γονιμότητας είναι ίσως από τις πιo δύσκολες και γεμάτο άγχος περιόδους της ζωής του. Από τη στιγμή που ένα ζευγάρι οδηγηθεί στη λύση της εξωσωματικής γονιμοποίησης ως τη μοναδική λύση για τεκνοποίηση, τότε πολλές συναισθηματικές και ψυχολογικές ισορροπίες χάνονται τόσο στην σχέση του ζευγαριού όσο και στον καθένα ξεχωριστά.
Ας λάβουμε σοβαρά υπόψη μας ότι τα άτομα που φτάνουν στην εξωσωματική έχουν περάσει από αρκετές δυσάρεστες εμπειρίες, όπως χειρουργεία, σαλπιγγογραφίες και πολλές άλλες εξετάσεις μέχρι να εντοπιστεί το πρόβλημα, ενώ το άγχος τους για να γίνουν γονείς έχει φτάσει στο πιο υψηλό σημείο.
Ζούμε παράλληλα και σε μια κοινωνία όπου η καθυστέρηση για τεκνοποίηση επιδέχεται μεγάλη κριτική είτε από συγγενικά πρόσωπα είτε από το φιλικό περιβάλλον. Η συναισθηματική φόρτιση γίνεται πιο έντονη αφού δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τις δικές τους ενοχές αλλά και τον κοινωνικό περίγυρο που κάποιες φορές γίνεται πολύ σκληρός.
Όσον αναφορά το κοινωνικό περιβάλλον, στο χέρι του κάθε ζευγαριού είναι να βάλει τα όρια που θέλει ώστε να αποφευχθούν δυσάρεστες καταστάσεις και σχόλια.
Η πρώτη φάση έρχεται με ένα μεγάλο "σοκ'' όταν ακούνε από τον ιατρό τους ότι θα πρέπει να ακολουθήσουν την μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης για τεκνοποίηση. Τις περισσότερες φορές αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μια κρίση μεταξύ τους τη στιγμή μάλιστα που ο ένας χρειάζεται κοντά του τον άλλον όσο ποτέ άλλοτε. Δεν είναι λίγες οι φορές που κυρίως η γυναίκα φαίνεται να χρειάζεται συναισθηματικά τον σύντροφό της να την στηρίξει και να την πλησιάσει, να του μιλήσει για τους φόβους της και το άγχος της, ενώ αντίθετα βλέπουμε τον άνδρα να βρίσκει ισορροπία και διέξοδο μέσα από την δουλειά του κάνοντας ασυνείδητα αυτό που λέμε "εργασιοθεραπεία'.
Ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί μια μεγάλη κρίση στο ζευγάρι είναι η ψυχολογική υποστήριξη και κάποιες τεχνικές που θα συμβάλουν έτσι ώστε να εκτονωθεί η ένταση και να αποβάλλουν όσο πιο πολύ γίνεται συναισθήματα όπως ο θυμός, το άγχος, η μελαγχολία και κάποιες φορές και η ζήλεια που νιώθουν για τα ζευγάρια που έχουν γίνει γονείς.
Η ψυχολογική υποστήριξη βοηθάει και στο να προετοιμάσει το ζευγάρι ψυχικά και συναισθηματικά για την διαδικασία που θα ακολουθήσει με την εξωσωματική γονιμοποίηση.
Η μεγαλύτερη βοήθεια έρχεται μέσα από το προσωπικό της μονάδας εξωσωματικής όπου θα του εξηγήσουν λεπτομερώς τι πρόκειται να συμβεί βήμα προς βήμα κι αυτό γιατί πολλές φορές η γνώση πάνω σε κάτι που δε γνωρίζουμε βοηθάει στο να αποβάλλουμε ένα πολύ μεγάλο μέρος από τους φόβους μας για κάτι άγνωστο. Επιπλέον θα πρέπει να τους κάνουν να αισθανθούν ασφάλεια, εμπιστοσύνη, να συζητήσουν με τους ειδικούς ποιά είναι τα όριά τους, οι επιθυμίες τους, οι αντοχές τους και να πάρουν απαντήσεις για ότι απορία και ερώτηση έχουν καθώς και για το ποσοστό επιτυχίας που έχει η κάθε τους προσπάθεια. Έτσι σιγά σιγά μέσα από τις τακτικές συναντήσεις που θα έχει, θα μπορέσει το ζευγάρι να εκφράσει ελεύθερα τις σκέψεις του, τις ανησυχίες του τα συναισθήματα που νιώθει ο ένας για τον άλλον, αφού σε πολλές περιπτώσεις χάνονται γιατί το ενδιαφέρον τους εστιάζεται μονάχα στην απόκτηση ενός παιδιού και γίνεται αυτοσκοπός.
Σημαντικό επίσης είναι να δούμε ότι η γυναίκα επιπλέον έχει να αντιμετωπίσει αρκετές ψυχολογικές μεταπτώσεις στην συμπεριφορά της μια και που η όλη προσπάθεια απαιτεί να της γίνουν ενέσεις με ορμόνες οι οποίες πιθανόν να φέρουν μια αναστάτωση σε όλη της τη συμπεριφορά και τον οργανισμό της.
Όταν το ζευγάρι φτάσει στην τελική φάση της εξωσωματικής γονιμοποίησης με την εμβρυομεταφορά, τότε θα ακολουθήσει ακόμα μια δύσκολη περίοδος και για τους δύο. Η περίοδος αυτή είναι η προσμονή των 14 ημερών μέχρι η γυναίκα να κάνει το τεστ κυήσεως. Αν είναι θετικό και η κύηση συνεχιστεί φυσιολογικά μέχρι τον τοκετό, τότε όλες οι προηγούμενες δυσκολίες ξεχνιούνται και ξεκινάει μια καινούργια εμπειρία και για τους δύο. Τι γίνεται όμως όταν το τεστ βγει αρνητικό;
Συνήθως η πρώτη αποτυχία βιώνεται από τη γυναίκα πολύ έντονα, νιώθει σα να ήταν ήδη έγκυος και να απέβαλε. Πιθανότατα να κατηγορήσει τον εαυτό της για το αποτέλεσμα γιατί θα πιστεύει ότι εκείνη έκανε κάτι λάθος σε αυτές τις 14 ήμερες και γι' αυτό και δεν κατάφερε να μείνει έγκυος. Η απογοήτευση είναι μεγάλη και για τους δύο με έντονα τα στοιχεία του θυμού, της μελαγχολίας και της θλίψης.
Θα περάσει μια περίοδος "πένθους" για την ευκαιρία που χάθηκε η οποία όμως θα βοηθήσει το ζευγάρι να επαναπροσδιορίσει τους στόχους του, τις αντοχές του καθώς και την ίδια του την σχέση και μετά θα πάρει απόφαση αν θα ξαναπροσπαθήσει ή όχι.
Αν λοιπόν ετοιμάζεστε να μπείτε σε κάποιο πρόγραμμα εξωσωματικής γονιμοποίησης θα πρέπει να προετοιμάσετε όχι μόνο το σώμα σας αλλά και τα συναισθήματά σας για να μπορέσετε να πετύχετε τον σκοπό σας.
Μην διστάσετε λοιπόν να ζητήσετε την βοήθεια είτε μέσα από τους φίλους σας, είτε μέσα από την οικογένειά σας, είτε από τον σύντροφό σας ή από κάποιον ειδικό, γιατί είναι πιο εύκολο να δείτε καλύτερα την πραγματικότητα μέσα από τους άλλους και να απομυθοποιήσετε έτσι συναισθήματα, ενοχές, καταστάσεις και την αγωνία του να γίνετε γονιός.
ευχαριστούμε την Έμυ Γκαβέρα-Παναγιωταρέα, κοινωνική λειτουργό
Giles Palmer
Κλινικός Εμβρυολόγος
info@kosmogonia.gr
www.kosmogonia.gr