Βιοχημική εγκυμοσύνη

Κάποιες φορές, αν και η γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο επιτυγχάνεται, η ανάπτυξη της κύησης διακόπτεται σε αρκετά πρώιμο στάδιο. Αν αυτό συμβεί μεταξύ της 4ης και 5ης εβδομάδος (από την πρώτη ημέρα του κύκλου), πριν δηλαδή από τη χρονική στιγμή που ο σάκος κύησης είναι ανιχνεύσιμος με υπερηχογραφικό έλεγχο, αναφερόμαστε σε βιοχημική κύηση.

Στην περίπτωση αυτή το τεστ εγκυμοσύνης θα βρεθεί θετικό, η κύηση όμως δεν θα προλάβει να προοδεύσει μέχρι την υπερηχογραφική επιβεβαίωση, γεγονός που θα την χαρακτήριζε ως κλινική.

Η αιτία της αποτυχίας της προόδου μιας κύησης σε αυτό το στάδιο στατιστικά έχει σαν συχνότερο αίτιο ένα ενδογενές πρόβλημα των συγκεκριμένων αρχέγονων κυττάρων της κύησης (του συγκεκριμένου δηλαδή ωαρίου και σπερματοζωαρίου που συνεισέφεραν για την κύηση), και σε καμία περίπτωση δεν επιβεβαιώνει κανενός είδους πρόβλημα που θα αφορούσε την γονιμότητα του ζεύγους. Αποκλείει αντίθετα πολλά από τα προβλήματα γονιμότητας, εφόσον το ζευγάρι κατόρθωσε να φτάσει σε αυτό το στάδιο, κι αν πρόκειται για κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης, επιβεβαιώνει την επιτυχία όλων των προηγουμένων σταδίων.

Δεν έχουμε κανένα λόγο να πιστεύουμε ότι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα βιοχημικής κύησης όταν προέρχεται από προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης σε σύγκριση με φυσιολογική σύλληψη.

Ο λόγος ότι ανιχνεύεται περισσότερο σε κύκλους εξωσωματικής, σχετίζεται καθαρά με το ότι σε αυτούς οπωσδήποτε θα προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε μια κύηση σε αρκετά πρώιμο στάδιο, κάτι το οποίο δεν κάνουμε εκτός Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής,