Ας απολαύσουμε το "τώρα" πριν γίνει μια γλυκιά ανάμνηση

Άλλη μια μέρα γεμάτη πέρασε και σκέφτομαι πόσα πράγματα κάνουμε καθημερινά. Σκέφτομαι μεγαλώνω και μεγαλώνουν και τα παιδάκια μου. Πόσα πράγματα με τον καιρό αλλάζουν.

Και τότε, πατάω pause και επαναφέρω στο μυαλό μου όσα κάναμε μέσα στην ημέρα μας. Τώρα είναι η καθημερινότητά μας, αλλά περνώντας ο καιρός κάποια από αυτά θα αλλάξουν και τότε θα είναι αναμνήσεις και θα μου λείπουν...

Και αρχίζω να γράφω όσα τώρα είναι η καθημερινότητά μας, για να μην τα ξεχάσω:

1. Χουζούρι με τις μικρές στο κρεβάτι μας πριν ετοιμαστούμε για το σχολείο και τη δουλειά.

2. Λέμε σ’ αγαπάω και ένα φιλί πριν έρθει το σχολικό.

3. Πώς πέρασες, μου έλειψες και μια αγκαλιά, όταν το μεσημέρι μαζευτούμε στο σπίτι. Κάποιες φορές με ρωτάνε: Μαμά είσαι χαρούμενη τώρα που γύρισες σπίτι και είμαστε μαζί;

4. Παίζουμε μαζί. Έχω διαπιστώσει πως μέσα από το παιχνίδι μπορούμε να μάθουμε πώς σκέφτεται το παιδί, πώς βιώνει την καθημερινότητα, πόσο χαρούμενο είναι ή τι το απασχολεί.

5. Βλέπουμε μαζί παιδικό πρόγραμμα (είναι η ευκαιρία μου να βάλω το φαγητό της επόμενης μέρας να γίνεται και παράλληλα δίπλα τους να πίνω τον απογευματινό μου καφέ).

6. Ακούμε παιδικά τραγουδάκια και χορεύουμε.

7. Πάμε μαζί στην αγαπημένη μας δραστηριότητα (μουσική).

8. Τρώμε το βραδινό και ακούω: Μαμά, νόστιμο ή μαμά δεν θέλω άλλο.

9. Ετοιμάζουμε τις τσάντες, τα κοκαλάκια-στέκες μαλλιών και τα ρούχα για την αυριανή μέρα.

10. Μπανάκι με παιχνίδι και τραγούδι.

11. Γάλα, παραμύθι, αγκαλιά, καληνύχτα, ύπνος.

Ο χρόνος περνάει γρήγορα. Πότε είναι στην κοιλιά, πότε είναι βρέφη, πότε κάνουν τα πρώτα τους βήματα, πότε ανοίγουν τα φτερά τους και ανεξαρτητοποιούνται. Ας απολαύσουμε (όσο μας αφήνει η τρελή καθημερινότητα) αυτές τις καθημερινές στιγμές πριν γίνουν γλυκιά ανάμνηση, νοσταλγία…