συμπεριφορά

Στη ζωή μας υπάρχουν μικρές στιγμές που είτε τις παρατηρούμε και τις χαιρόμαστε, είτε τις αφήνουμε και περνάνε χωρίς να τους δίνουμε σημασία. Αυτές οι μικρές στιγμές είναι εκείνες που κάνουν τη διαφορά· δημιουργούν όμορφες αναμνήσεις, προσθέτουν λίγη μαγεία στην καθημερινότητά μας και συνθέτουν την ευτυχία.

Πηγή εικόνας: http://www.flickr.com/photos/45058617@N00/2833110252/

Ειδικά όταν είσαι γονιός, υπάρχουν στιγμές με τα παιδιά σου που θέλεις να τις κρατήσεις ζωντανές για πάντα…

Νομίζω ότι δεν υπάρχει ηλικιωμένος που όταν δει μωράκι, δεν θα σκεφτεί να του κάνει το παιχνιδάκι «Κου-Κου!» «Τσα!». Είναι ένα απλό παιχνιδάκι, που δεν χρειάζεται τίποτε παραπάνω από το να κρύψουμε το πρόσωπό μας με τα χέρια μας. Το μωρό θα ανταποκριθεί και θα γελάσει. Θα περιμένει με λαχτάρα να το παίξουμε ξανά και ξανά.

Νικόλαος Γύζης, "Κου Κου"

Ως σύγχρονη μητέρα, που την κατακλύζουν διαφημιστικά για παιχνίδια και κατασκευές για «πιο έξυπνα μωρά», αναρωτιόμουν αν έχει νόημα στις μέρες μας να παίζουμε με το μωρό μας «Κου-Κου!» «Τσα!».

Όταν τα παιδιά είναι μικρά κι έχουν κάποια ενόχληση, συνήθως το δείχνουν με μη λεκτικούς τρόπους και βέβαια ο γονιός θα πρέπει να μαντέψει και συνήθως τα καταφέρνει. Αν όμως ο γονιός δεν μπορεί να ανταπεξέλθει, γιατί τα πράγματα κάποιες φορές είναι περισσότερο πολύπλοκα, τότε είναι βέβαια δουλειά του παιδιάτρου να κάνει την σωστή διάγνωση.

Πηγή εικόνας: http://www.flickr.com/photos/33205173@N05/3839941325/

Κι αν αυτό δεν γίνει; Η αλήθεια είναι πως κάποιες φορές κάτι απλό μπορεί να προκαλέσει μεγάλο θέμα, αν ο παιδίατρος αδυνατεί να κάνει άμεσα διάγνωση.

Πριν από λίγες μέρες, σας κοινοποίησα το Α' μέρος με τις συμβουλές μου για "καληνύχτα". Ελπίζω να σας φάνηκε χρήσιμο και να σας βοήθησε!

Δείτε σε αυτό το Β' μέρος, ποιες είναι οι υπόλοιπες 3 πρακτικές που θα μπορούσαν να θεωρηθούν συνηθισμένα λάθη από την πλευρά ενός γονιού, αλλά και τι σας αντιπροτείνω για να μπορέσετε σταδιακά να βάζετε πιο εύκολα το παιδί για ύπνο...

Έχετε βάλει το παιδί στο κρεβάτι/κούνια, έχετε βγει από το δωμάτιο και μετά από λίγο (10 λεπτά ή ακόμα και μετά από μισή ώρα) το παιδί κλαίει και σας φωνάζει να πάτε κοντά του.
Υπάρχουν 6 τυπικές πρακτικές που θα μπορούσαν να θεωρηθούν συνηθισμένα λάθη από την πλευρά ενός γονιού. 

 Δείτε στο Α' μέρος ποιες είναι οι 3 πρώτες πρακτικές και στο Β' μέρος που θα ακολουθήσει, τις υπόλοιπες 3, αλλά και τι σας αντιπροτείνω για να μπορέσετε σταδιακά να βάζετε πιο εύκολα το παιδί για ύπνο.

Αναρωτιέμαι μερικές φορές που βρίσκονται - έστω και κατά προσέγγιση- τα όρια της αυστηρότητας ενός γονιού απέναντι στα παιδιά του. Μεγαλώσαμε- οι περισσότεροι από εμάς - με το (έστω και ελαφρύ) ξύλο μέσα στα σπίτια μας ως μέθοδο τιμωρίας από τους γονείς μας. Και σήμερα ζούμε σε μια εποχή που έστω και φαινομενικά το ξύλο θεωρείται μια απαράδεκτη απλά μέθοδος αντιμετώπισης των παιδιών μας όταν αυτά δεν ακούν.

Τα πράγματα έχουν αλλάξει και αυτό φυσικά είναι θετικό. Προσωπικά θέλω να πιστεύω πως κανείς λογικός και νοήμων γονιός δεν ασπάζεται τη χειροδικία ως μέσο τιμωρίας των παιδιών του.