παιδιά

Η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου πλησιάζει και όλο το ίντερνετ έχει γεμίσει με κόκκινες, πορτοκαλί, ροζ, πράσινες, ζωγραφισμένες, χάρτινες, μεγάλες, μικρές… καρδιές.

Κυριαρχούν πολλά κλισέ επιχειρημάτων για τις 14 του Φλεβάρη...

Πριν από λίγες μέρες, σας κοινοποίησα το Α' μέρος με τις συμβουλές μου για "καληνύχτα". Ελπίζω να σας φάνηκε χρήσιμο και να σας βοήθησε!

Δείτε σε αυτό το Β' μέρος, ποιες είναι οι υπόλοιπες 3 πρακτικές που θα μπορούσαν να θεωρηθούν συνηθισμένα λάθη από την πλευρά ενός γονιού, αλλά και τι σας αντιπροτείνω για να μπορέσετε σταδιακά να βάζετε πιο εύκολα το παιδί για ύπνο...

Έχετε βάλει το παιδί στο κρεβάτι/κούνια, έχετε βγει από το δωμάτιο και μετά από λίγο (10 λεπτά ή ακόμα και μετά από μισή ώρα) το παιδί κλαίει και σας φωνάζει να πάτε κοντά του.
Υπάρχουν 6 τυπικές πρακτικές που θα μπορούσαν να θεωρηθούν συνηθισμένα λάθη από την πλευρά ενός γονιού. 

 Δείτε στο Α' μέρος ποιες είναι οι 3 πρώτες πρακτικές και στο Β' μέρος που θα ακολουθήσει, τις υπόλοιπες 3, αλλά και τι σας αντιπροτείνω για να μπορέσετε σταδιακά να βάζετε πιο εύκολα το παιδί για ύπνο.

Αναρωτιέμαι μερικές φορές που βρίσκονται - έστω και κατά προσέγγιση- τα όρια της αυστηρότητας ενός γονιού απέναντι στα παιδιά του. Μεγαλώσαμε- οι περισσότεροι από εμάς - με το (έστω και ελαφρύ) ξύλο μέσα στα σπίτια μας ως μέθοδο τιμωρίας από τους γονείς μας. Και σήμερα ζούμε σε μια εποχή που έστω και φαινομενικά το ξύλο θεωρείται μια απαράδεκτη απλά μέθοδος αντιμετώπισης των παιδιών μας όταν αυτά δεν ακούν.

Τα πράγματα έχουν αλλάξει και αυτό φυσικά είναι θετικό. Προσωπικά θέλω να πιστεύω πως κανείς λογικός και νοήμων γονιός δεν ασπάζεται τη χειροδικία ως μέσο τιμωρίας των παιδιών του.

Όσο ζούσα με τους γονείς μου δεν ήμουν και τρελή οπαδός της τάξης. Εκείνο που με ενδιέφερε πάντα ήταν ο χώρος στον οποίο δούλευα ή διάβαζα να είναι τακτοποιημένος, αλλιώς δεν μπορούσα με τίποτα να συγκεντρωθώ (ακόμα το έχω αυτό το ελάττωμα).

Πέρα από αυτό δεν ασχολιόμουν και πολύ με τα υπόλοιπα (α, ναι και να είναι η κουζίνα τακτοποιημένη όταν θα ξυπνήσω το πρωί)...

Ένα από τα πολλά – πάρα πολλά όμως – οφέλη του να έχεις το δικό σου blog είναι ότι μπαίνεις στο τριπάκι να διαβάσεις τους άλλους. Κι εγώ αυτό το έκανα πολύ καιρό πριν αποφασίσω να φτιάξω το δικό μου blog. Μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης είναι για μένα φυσικά τα υπέροχα blogs άλλων μαμάδων που καθημερινά ζουν όσα ζω κι εγώ, είτε έχουν ένα είτε περισσότερα μικρά τερατάκια!

Και φυσικά ένα από τα ακόμα μεγαλύτερα θετικά του να διαβάζεις άλλες μαμάδες είναι ότι παίρνεις κουράγιο, καλές ιδέες και φυσικά δύναμη να αντιμετωπίσεις την τρελή σου καθημερινότητα…