Ερώτηση από Μαρία (25.05.2023)
Καλησπέρα,
Είμαι με τον άνθρωπο μου 7 χρόνια. Οι συνθήκες στη ζωή μας είναι πραγματικά υπέροχες. Έχουμε το δικό μας σπιτι ο άντρας μου ,έχει δίκη του επιχείρηση και είμαστε πολύ καλά οικονομικά. Επίσης έχουμε τεράστια βοήθεια από τα πεθερικά μου. Όταν έβλεπα μωράκια τρελενομουν και έλεγα συνέχεια ποτέ θα κάνουμε και εμείς ένα. Όλο μου το κινητό ήταν γεμάτο από μωρά.
Μόλις λοιπόν ξεκινήσαμε την προσπάθεια πιάσαμε με τη πρώτη. Μόλις έκανα το τεστ και είδα ότι είναι θετικό έκλαιγα από τη χαρά μου και εγω αλλά και πι δικοί μας άνθρωποι μόλις τους το είπαμε καθώς όλοι το θέλαμε. Ωστόσο μετά από λίγες μέρες τα συναισθήματα μου δεν είναι πια τα ίδια. Αισθάνομαι ότι δεν το θέλω αυτό το μωρο. Αισθάνομαι ότι βιαστήκαμε καθώς εγω είμαι 23 και ο άντρας μου 31. Αισθάνομαι ότι μπορούσαμε να περιμένουμε λίγα χρόνια ακομα. Αισθάνομαι ότι όλοι μας οι φίλοι θα χαθούν καθώς και οι περισσότεροι δεν έχουν παιδιά.
Με τρομάζει η αλλαγή αυτή που έρχεται στη ζωή μου. Έχω τόσο αγχος. Ο άντρας μου όταν το συζητήσαμε μου είπε ότι δεν το περίμενε αυτό από εμένα και πως πίστευε πως ήμουν έτοιμη καθώς έτσι πίστευα και εγω και έτσι έλεγα. Έχω σκεφτεί ακομα και το ενδεχόμενο της έκτρωσης αλλά μετά το μετανιώνω και νιώθω τύψεις καθώς σκέφτομαι πως άλλοι άνθρωπο παλεύουν χρόνια να φέρουν ένα παιδί στον κόσμο. Πριν μείνω έγκυος έβλεπα εγκύου λες και μανούλες και χαιρόμουν τόσο πολύ. Έκλαιγα από συγκίνηση και τώρα τρομάζω και αγχώνομαι. Πιάνω τον εαυτό μου να λέω μακάρι να απέβαλα. Νιώθω τοσο άσχημα. Πριν μείνω έγκυος κοιμόμουν αρκετές ώρες. Τώρα από το άγχος μου ξυπνάω από τον ύπνο μου με τρομερό πόνο στο στομάχι και ταχυκαρδία και δεν μπορώ να κοιμηθώ!!
Τι με συμβουλεύετε;
Εργαλεία 
