Ερώτηση από Μακρίνα (1.3.2015)
"Είμαι μητέρα 2 κοριτσιών, 34 & 15 μηνών. Με τη μεγάλη είχα πρόβλημα με το μεσημεριανό σχεδόν από όταν ήταν 10 μηνών περίπου.. Κατά την εισαγωγή των πρώτων λαχανικών δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα.. Όμως μετά από λίγο καιρό δεν ήθελε να τρώει, με αποτέλεσμα να προσπαθούμε (οποίος την τάιζε κάθε φορά) να της μιλάμε πολύ, να της δείχνουμε διάφορα, κλπ., έτσι ώστε απλά να ανοίγει το στόμα της & να τρώει μηχανικά.. Αυτό συνεχίσαμε για καιρό, αφού μόνο έτσι έτρωγε.. Το μόνο που έτρωγε μη-αλεσμένο από 1,5 χρονών και της άρεσε παρά πολύ ήταν καρότο.. Τώρα τρώει μη αλεσμένα τα πάντα εκτός από το μεσημεριανό, το οποίο για να το φάει σαν και μας της φωνάζω κ την πηγαίνω "τιμωρία" στο δωμάτιό της.. Έπειτα, κλαίγοντας μου λέει πως θα φάει, κ στην αγκαλιά μου κάθεται κ θέλει να την ταΐσω εγώ.. Θέλω να σταματήσω να της φέρομαι έτσι, αλλά θέλω να αρχίσει να τρώει μόνη της φυσιολογικά.. Τα άλλα γεύματα τα τρώει μόνη της μη-αλεσμένα.
Ακόμα να πω πως είχα δοκιμάσει και με άλλους τρόπους όπως να της μιλήσω για την αξία του φαγητού, ή μια μέρα της είχα αφήσει το φαγητό της στο τραπέζι και κάτσαμε μαζί να φάμε, φυσικά εγώ τελείωσα κ εκείνη ούτε που το είχε αγγίξει, της είπα πως δεν θα έτρωγε κάτι άλλο αν δεν έτρωγε έστω λίγο από το φαγητό της.. Επέλεξε να μην φάει τίποτα ώσπου πέρασαν 11 ώρες νηστικιά και δεν άντεξα εγώ.. Την τάισα, αφού της είπα "τέλος, θα κάτσεις να φας το φαγητό σου κ δεν ακούω τίποτα άλλο".. Τότε, μου έκανε τη δύσκολη για λίγο αλλά στο τέλος έκατσε κ έφαγε αυτό που της έδωσα.. Δε γίνεται να την απειλώ άλλο, ούτε να την αφήνω πολλές ώρες νηστικιά ώστε να κάθεται να φάει.. Να προσθέσω πως δεν τρώει κρέας!! Όχι γιατί κάποιος της μίλησε για τα ζωάκια, αλλά από μόνη της, λέει πως δεν θέλει να φάει τα ζωάκια!! Κ ψιλοκομμένο κοτόπουλο να της δώσω μέσα στο φαγητό το καταλαβαίνει κ το βγάζει!! Αυτός ήταν άλλος ένας λόγος που συνέχιζα να της αλέθω το φαγητό.. Την μικρή μου έχω ξεκινήσει να της τα δίνω κομματάκια τα φαγητά κ κάθομαι δίπλα της κ τρώω για να με βλέπει.. Τα ζουλάει, δεν μπορώ να πω πως τα βάζει στο στόμα της, κ στο τέλος τα πετάει κάτω.. Την κατεβάζω, την αφήνω να πεινάσει κ μετά κάνω άλλη μια προσπάθεια, κ στο τέλος καταλήγω να την ταΐζω εγώ, όμως μη-αλεσμένα!! Της δίνω όμως χρόνο γιατί είναι αρχή ακόμα.. Δεν ξέρω αν κάνω καλά με τη μικρή μου κ δεν ξέρω τι άλλο να κάνω με την μεγάλη μου εκτός από φωνές.. Σας παρακαλώ, πείτε μου κάτι να δοκίμασα που να μην έχω σκεφτεί.. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.."
Απάντηση από ειδικό (4.3.2015)
"Γεια σας,
Τα προβλήματα στη διατροφή των μικρών παιδιών θέλουν κάποιο χρόνο για να ξεπεραστούν αλλά δεν είναι σοβαρά, αν εσείς δεν συμβάλλετε με το λάθος τρόπο στη εδραίωσή τους. Με υπομονή, ηρεμία και χωρίς πιέσεις όλα θα περάσουν ! Μείνετε ψύχραιμη και σκεφθείτε πως όπως και σε άλλες περιπτώσεις, το παιδί σας ζητά το ενδιαφέρον και την προσοχή σας ή προσπαθεί να επικοινωνήσει έστω με αυτόν τον τρόπο!
Στην μεγάλη σας κόρη βάλτε της μικρές μερίδες και δείξτε υπομονή μέχρι το τελείωμα του φαγητού που λογικά δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 30 λεπτά Μετά «αφήστε το»! Η ιδέα να αφήσουμε ένα παιδί να πεινάσει δεν φαίνεται πολύ σωστή. Αλλά, αν χρειαστεί, ένα "χαμένο γεύμα", που δεν πρόκειται να προκαλέσει κάποια βλάβη , μπορεί να κάνει το παιδί να συνειδητοποιήσει, ότι η πείνα είναι κάτι, που δεν επιβάλλεται από τους μεγάλους, αλλά είναι αποτέλεσμα της επιλογής του, να μη φάει. (11 ώρες θεωρείται λάθος τακτική). Η "τιμωρία" στο δωμάτιο της μπορεί, επίσης, να είναι τραυματική εμπειρία για το παιδί σας. Η πίεση προς κατανάλωση υγιεινών τροφών, ο υπέρμετρος περιορισμός μη κατανάλωσης «απαγορευμένων» τροφών, η επιβολή ενός αυστηρού προγράμματος διατροφής και ο υπερβολικός έλεγχος συνήθως δεν επιτρέπουν στο παιδί να αναπτύξει τον αυτοέλεγχο σε σχέση με το φαγητό. Αντί για πολλή αυστηρότητα συνιστάται συχνή επιβράβευση από τους γονείς στα παιδιά για τη σωστή επιλογή τροφίμων.
Καλό θα ήταν να πηγαίνετε σε έναν ειδικό να σας βοηθήσει να μπει μια τάξη στο διατροφικό πρόγραμμα των παιδιών. Όταν θα ξέρετε ότι αυτό που εφαρμόζετε στα παιδιά σας είναι όντως το σωστό και ... θα απαλλαγείτε από το άγχος και ... τα παιδιά σας θα είναι λιγότερο αντιδραστικά.
Καλή σας επιτυχία!"
Στη διάθεση σας, Χριστίνα Φοντόρ
Διαιτολόγος Διατροφολόγος Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών