Ένα μωρό, έρχεται στον κόσμο εφοδιασμένο με ένα σωματάκι που θα το βοηθήσει να αντιληφθεί τον κόσμο που το περιβάλλει, αρχικά από τις αισθήσεις και τις σωματικές εμπειρίες του και σιγά-σιγά, θα το βοηθήσει να αποκτήσει εικόνα εαυτού μέσα από την κάλυψη των αναγκών του για τροφή και φροντίδα.
Στην αρχή της ζωής ενός βρέφους, οι αισθήσεις προέρχονται από το ίδιο του το σώμα και μέσω της αλληλεπίδρασης με τα πρωταρχικά πρόσωπα της ζωής του, αποκτά περισσότερο σύνθετες ψυχικές λειτουργίες, όπως συναισθήματα, σκέψεις, λέξεις, ιδέες και πεποιθήσεις, ως συνέπεια των προ-λεκτικών και λεκτικών αναμνήσεων οι οποίες εντυπώνονται στις ψυχές των βρεφών, δημιουργώντας έναν πυρήνα σταθερότητας.
Για την επικοινωνία χρησιμοποιούμε το σώμα μας (κίνηση, αισθητήρια όργανα), τις αξίες μας (αντιλήψεις που μας αντιπροσωπεύουν) και τις προσδοκίες μας. Η θετική ανταπόκριση των γονέων στις παιδικές ανάγκες (χωρίς να το υπερδιεγείρουν με υπερβολική ενασχόληση), βιώνεται από το παιδί ως ασφαλής επικοινωνία, η οποία σιγά-σιγά εσωτερικεύεται, δίνοντάς του τη δυνατότητα να ανακουφίζεται και να αυτορυθμίζεται εν τη απουσία τους. Είναι σημαντικό, το παιδί μας να είναι «ορατό», να το νιώθουμε, να κατανοούμε τις προθέσεις του και να αντιλαμβανόμαστε τα συναισθήματά του, πριν καλύψουμε κάποια ανάγκη του.
Οι ενέργειες της από μέρους μας κατανόησης, ενισχύουν το δεσμό εμπιστοσύνης μεταξύ γονέων και παιδιών και βοηθούν στη μετέπειτα ανάπτυξη της αναστοχαστικής λειτουργίας των παιδιών. Αυτό σημαίνει ότι στα πρώτα στάδια ανάπτυξής του, το παιδί θα μπορεί να διακρίνει ανάμεσα στην εσωτερική και την εξωτερική πραγματικότητα, θέτοντας τα θεμέλια για αποτελεσματικές εσωτερικές διεργασίες και ικανοποιητική διαπροσωπική επικοινωνία.
Η κατάκτηση των ικανοτήτων της αναστοχαστικής λειτουργίας και της αίσθησης εαυτού, απαιτεί σταθερή θετική καθοδήγηση κι επικοινωνία, ώστε να δημιουργηθεί η βάση για τις προαναφερόμενες ασφαλείς ψυχικές διαδικασίες.
Ορισμένες τεχνικές που εξυπηρετούν τον παραπάνω σκοπό και ενισχύουν αποτελεσματικά τη σύνδεση και την εγγύτητα, είναι οι εξής:
Απευθυνθείτε στο παιδί, ανάλογα με το αναπτυξιακό στάδιο και το επίπεδο κατανόησής του
Για τα βρέφη, παρατηρήστε που εστιάζει την προσοχή του (σε ένα παιχνίδι, έναν ήχο, μία εικόνα) και ακολουθείστε κι εσείς την κατεύθυνση της προσοχής του, προκειμένου να συντονιστείτε μαζί του. Τα παιδιά ασχολούνται κυρίως με το «εδώ και τώρα» και για το λόγο αυτό, οφείλετε να συντονιστείτε με το επίπεδο κατανόησης του παιδιού σας και να παρατηρήσετε κι εσείς μαζί του αυτό που παρακολουθεί. Μιλήστε του γι’ αυτό, ώστε να του τραβήξετε την προσοχή. Προσέξτε πώς το παιδί εκφράζεται, μπείτε στον δικό του κόσμο και προσπαθήστε να δείτε με τα δικά του μάτια. Εμπλουτίστε την εμπειρία του με λέξεις για το τι βλέπει. Αφήστε του την πρωτοβουλία και βεβαιωθείτε ότι σας κοιτάει, πριν του πείτε τι θέλετε.
Συνοδεύστε την ομιλία σας με ενέργειες
Παρατηρήστε με ποια αίσθηση είναι συνδεδεμένο στη δραστηριότητα, από την οποία θέλετε να του τραβήξετε την προσοχή. Π.χ. παρακολουθεί (οπτική λειτουργία) τηλεόραση και είναι η ώρα για το φαγητό; Πηγαίνετε να καθίσετε δίπλα του και για ένα ή δύο λεπτά παρακολουθήστε μαζί του το πρόγραμμα. Συνδεθείτε μαζί του, ρωτώντας με ενδιαφέρον για αυτό που παρακολουθεί. Καθοδηγήστε θετικά και πείτε του με ήρεμη χροιά φωνής, ότι θα θέλατε να έρθει να καθίσει μαζί σας στο τραπέζι, όπου θα συζητήσετε περισσότερα για το θέμα. Διαπραγματευτείτε μαζί του, χωρίς να εκνευρίζεστε για το τι θα περιμένατε από το παιδί, χωρίς να αγνοείτε το ενδιαφέρον του, αλλά θέτοντας τα αποδεκτά όρια.
Παρατηρήστε. Δώστε επιλογές. Βρείτε τρόπους διαπραγμάτευσης
Κατανοήστε το εύρος της προσοχής που μπορεί να έχει ένα παιδί σε κάθε ηλικία. Τα βρέφη (έως έξι μηνών) μπορούν να εστιάσουν σε κάτι μόνο για λίγες στιγμές και σταδιακά αυξάνουν το χρόνο προσοχής τους σε ένα ερέθισμα.
Εργαλεία 
