Ερώτηση από Ματούλα (22.9.2014)
"Καλησπέρα. Έχω ένα γιο 19 μηνών. Είναι υπερκοινωνικός αλλά από την ημέρα που ξεκινήσαμε σχολειό, το παιδί έχει εφιάλτες. Φωνάζει μέσα στον ύπνο του και με ζητάει συνεχώς. Ξυπνάει σχεδόν τρεις φορές μέσα στην νύχτα. Έχει αραιώσει το φαγητό του παρά πολύ… Φοβάμαι μην του κάνω κακό."
Απάντηση από παιδίατρο (22.9.2014)
"Αγαπητή μητέρα,
οι απαντήσεις που μπορεί να δώσει κανείς στην ερώτησή σας είναι αρκετές, και εξαρτώνται κατά πολύ από τις δυνατότητες και την δυναμική της οικογένειας. Γι’ αυτό το λόγο εδώ θα σάς παραθέσω την γνώμη μου με κάθε επιφύλαξη - το παιδί σας μπορεί να μην ταιριάζει στο προφίλ που έχω στο μυαλό μου, ή μπορεί η αντιμετώπιση που προτείνω να μην ταιριάζει στο ταμπεραμέντο της οικογένειάς σας. Συνεπώς το ιδανικό είναι να σάς απαντήσει ο παιδίατρος που σάς παρακολουθεί και έχει σφαιρικότερη εικόνα της οικογένειάς σας.
Προσωπικά είμαι της άποψης πως αν ένα παιδί αντιδράσει άσχημα στην προσαρμογή στο σχολείο (σημαντική αντίδραση και κλάμα όταν πηγαίνει στο σχολείο, ζητάει συνεχώς τους γονείς του ή άλλα σημάδια που δεν υποχωρούν σε 1-2 εβδομάδες προσαρμογής) πρέπει να επιστρέψει σπίτι του και να ξαναγίνει προσπάθεια σε 6 μήνες τουλάχιστον. Αυτό ισχύει για παιδιά μικρής ηλικίας κυρίως (δηλαδή κάτω των 4-5 ετών), αλλά ακόμα και μεγαλύτερα παιδιά που εμφανίζουν έντονη αντίδραση, μπορούμε να τα περιμένουμε έναν χρόνο.
Εφόσον η επιστροφή στο σπίτι δεν είναι εφικτή (για επαγγελματικούς ή άλλους λόγους), τότε υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορείτε να κάνετε:
1. Αρχικά το παιδί μπορεί να περνάει λίγες μόνο ώρες την ημέρα (2-3) στον παιδικό σταθμό με εσάς παρούσα. Στο επόμενο βήμα, θα περνάει λίγες ώρες (πάλι 2-3) αλλά χωρίς να είστε στην αίθουσα. Μπορείτε να παραμείνετε όμως στο σχολείο. Μόλις περάσουν πάλι λίγες μέρες, ας περνά 3-4 ώρες την ημέρα, τις ίδιες πάντα, αλλά εσείς δεν θα είστε πλέον στον σταθμό - παρόλ’ αυτά να παραμείνετε διαθέσιμη για την περίπτωση που οι δασκάλες δεν μπορούν να τον ηρεμήσουν.
2. Το παιδί θα πρέπει να πηγαίνει την ίδια ώρα, από τον ίδιο δρόμο, και να φεύγει κάθε μέρα με τον ίδιο τρόπο και την ίδια ώρα για αρκετούς μήνες πριν κάνετε προσαρμογές και αλλαγές ανά ημέρα. Σταδιακά θα μάθει πως αυτό είναι μέρος της ζωής του. Φροντίστε να τού λέτε καθημερινά πως “τα παιδάκια όταν μεγαλώνουν πάνε στον σταθμό, και η μαμά κι ο μπαμπάς πάνε στην δουλειά τους”.
3. Όταν το παιδί επιστρέφει σπίτι (ή όταν εσείς επιστρέφετε σπίτι) ο χρόνος σας θα πρέπει να είναι αποκλειστικά δικός του. Αφοσιωμένος χρόνος (χωρίς τηλεόραση, κινητά, ή άλλα πράγματα που αποσπούν την προσοχή σας), μέχρι την ώρα του βραδινού ύπνου.
4. Για όσο κρατάει η προσαρμογή στο σχολείο, θα “επέτρεπα” την παλινδρόμηση στον βραδινό ύπνο. Μόλις όμως το παιδί ηρεμήσει στον σταθμό, τότε σταδιακά θα επαναλάβετε τα όσα κάνατε και την πρώτη φορά που τού μαθαίνατε να κοιμάται. Σάς προτείνω να αποφύγετε να τον παίρνετε μαζί σας στο κρεβάτι.
5. Το φαγητό δεν θα με ανησυχούσε για λίγες μέρες ή 1-2 εβδομάδες - ας τρώει όσο θέλει. Μην το κάνετε θέμα άγχους ή πίεσης. Μόλις ισορροπήσει στην νέα κατάσταση η όρεξή του θα αποκατασταθεί. Αν αυτό δεν συμβεί ή υπάρξει σημαντική επίδραση στο βάρος του, τότε με βεβαιότητα το παιδί πρέπει να απομακρυνθεί από τον σταθμό.
Θα σάς επαναλάβω πως η δική μου πολιτική είναι πως αν ένα παιδί κάτω των 4-5 ετών που πηγαίνει πρώτη φορά στον σταθμό αντιδράσει αρνητικά και επίμονα για περισσότερο από 2 εβδομάδες, προτείνω να επιστρέψει σπίτι του, και να γίνει εκ νέου προσπάθεια σε τουλάχιστον 6 μήνες.
Ελπίζω να βοήθησα,"
Π. Ρενιέρης, MD, FAAP
Εργαλεία 
