Η αυτοεκτίμηση στα παιδιά κτίζεται σιγά-σιγά. Οι πρώτες σχέσεις που δημιουργούν, και άρα οι σχέσεις με τους γονείς τους, διαδραματίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στον τρόπο που αισθάνονται και σκέφτονται για τον εαυτό τους.
Συγκεκριμένα, το τι σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε για τα παιδιά, το πώς τους συμπεριφερόμαστε αλλά και ο τρόπος που τους μιλάμε καταγράφονται σαν κομμάτια του πάζλ στις ψυχές τους και συντελούν σε πολύ μεγάλο βαθμό στη διαμόρφωση της εικόνας που χτίζουν για τον εαυτό τους.
Πολλές φορές, βέβαια, ένα παιδί φαίνεται να έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση παρόλο που οι γονείς του νοιώθουν πολύ ενθαρρυντικοί και στηρικτικοί μαζί του ή και αντίθετα, ένα παιδί φαίνεται να είναι ιδιαίτερα δυναμικό παρόλο που οι συνθήκες που μεγαλώνει δεν είναι και οι πιο ευνοϊκές. Αυτό έχει να κάνει συνήθως με την ψυχική δομή του κάθε παιδιού και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και της ψυχικής του ιδιοσυγκρασίας, που λειτουργούν σε συνάρτηση με το περιβάλλον και τον τρόπο που μεγαλώνει. Με άλλα λόγια, το πόσο δυνατό, δυναμικό και σίγουρο για τον εαυτό του είναι ένα παιδί, έχει να κάνει με τα έμφυτα ψυχικά του χαρακτηριστικά και τον τρόπο που αναπτύσσονται ανάλογα με τις ευκαιρίες που του δίδονται.
Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό να ενθαρρύνουμε το παιδί να εκφράσει τη δύναμη και τον εαυτό του με τον τρόπο που του ταιριάζει. Για να το επιτύχουμε αυτό, βασική προϋπόθεση είναι να αφουγκραζόμαστε τα παιδιά και τις ανάγκες τους, έτσι ώστε να μπορούν να επιτύχουν το ύψιστο αποτέλεσμα, βάσει πάντα των δικών τους κριτηρίων και όχι των δικών μας. Πολλά παιδιά μπορεί να εκφράζουν τη δύναμη και την κυριαρχία τους με έναν ήσυχο κι εσωστρεφές τρόπο, ενώ άλλα με τρόπο δραστήριο, εξωστρεφή και ηχηρό. Θα ήταν πάντα καλό να θυμόμαστε ότι αντικειμενικός δείκτης στην υψηλή αυτοπεποίθηση ενός παιδιού είναι το πώς νοιώθει το ίδιο για τον εαυτό του και όχι το πώς το κρίνουμε εμείς ή το πώς εμείς θα επιθυμούσαμε να είναι.
Εργαλεία 
