Ερώτηση από Maraki1989 (13.08.2021)
Καλημέρα σας! Βρίσκομαι λοιπόν να σας γράφω λίγες μέρες μετά απο την απόξεση που έκανα, υστερα από διάγνωση παλινδρόμη κυησης. Ήρθε σαν ένα όνειρο που χάθηκε μετά από τόσα χρόνια προσπάθειας. Το πρώτο μας μωράκι! Σκέφτομαι συνεχώς πως έκανα λάθος που δεν πηρα μια δεύτερη γνώμη, πως δεν έδωσα λίγο παραπάνω χρόνο. Τσεκάραμε για καρδιακό παλμό αρκετές φορές και δεν βρέθηκε ποτέ, μόνο είδαμε να πάλλεται η καρδούλα του στην αρχή. Όλα μεγαλωναν εκτός απο το εμβρυακι μου. Δεν είχα κανένα συμπτωμα αιμοραγίας ή κάτι τετοιο αλλά ένιωθα τα συμπτώματα της εγκυμοσύνης να υποχωρούν. Νιώθω τύψεις και κλαίω συνέχεια. Νομίζω θα αρρωστήσω. Ξέρω πως δεν φταίω σε κάτι αλλά νιώθω τόσο μα τόσο άσχημα και οι σκέψεις αυτές δεν με βοηθούν. Δίπλα σε όλο αυτό έχω τον άντρα μου για στήριγμα μου, που με αγκαλιάζει, μου σκουπιζει τα δάκρυα μου και μου μιλάει τόσο όμορφα. Οι υπόλοιποι νομίζω απλά λένε κάτι για να πούνε (γονείς και ελάχιστοι φίλοι που το έμαθαν).
Απάντηση από ψυχολόγο (16.08.2021)
Αγαπητή Maraki1989,
Λυπάμαι και εγώ μαζί σου γι'αυτήν την δυσάρεστη εξέλιξη της εγκυμοσύνης σας. Θεωρώ οι τύψεις είναι αναπόφευκτες σε κάθε είδους απώλειας (π.χ. αποβολή, παλινδρόμηση κύηση, θνησιγένεια, θάνατος νεογνού). Χρειάζεται να δώσετε στον εαυτό σας χρόνο-κι αυτό το λέω με βάση προσωπικής εμπειρίας και όχι μόνο σαν ειδικός. Όταν με μεγάλη προσπάθεια αποκτούμε μια εγκυμοσύνη και καταλήγει σε απώλεια είναι πολύ σκληρό. Χάνουμε τα όνειρα που χτίσαμε για να γίνουμε τρεις, κόβετε άμεσα η χαρά και αισιοδοξία μας για μία οικογένειά και αισθανόμαστε εκείνο το κενό στην καρδιά μας, ξέχωρα τα άμετρητα ερωτήματα, "Γιατί;". Είναι αποκαρδιωτικό.
Στην διάρκεια αυτού του χρόνου θα προσπαθείσετε να κάνετε τις εξής πρακτικές συμβουλές:
- Να φροντίσετε την διατροφή και τον ύπνο σας. Η απώλεια μάς εξαντλεί συναισθηματικά κι αυτό επιβαρύνει τον νου και το σώμα. Είναι δύσκολο να προσέχετε την διατροφή σας όταν οι σκέψεις σας έχουν κυριευθεί από ενοχές και τύψεις. Ένας καφές και τσιμπολόγημα δεν είναι επαρκής τροφή, οπότε φροντίζετε να τρώτε μικρά αλλά υγιεινά γεύματα σε σταθερή ώρα. Αυτό θα βοηθήσει και στην ρύθμιση του ύπνου ώστε να μην είναι ταραγμένος.
- Να εκφράζετε ανοιχτά τα συναισθήματα σας σε ανθρώπους που σας συμπαραστέκονται. Πολλοί καλοπροαίρετoι συγγενείς και φίλοι δεν γνωρίζουν τί να πουν, όπως έχετε καταλάβει ήδη, με αποτέλεσμα να μας εκνευρίζουν ή να μας πληγώνουν περισσότερο. Γενικότερα, η κοινωνία δεν αναγνωρίζει ως απώλεια την εγκυμοσύνη ούτε και τον θάνατο του νεογνού. Αυτό συμβαίνει διότι ταυτίζουν την αξία της ζωής με βάση τα χρόνια που ζεί ο άνθρωπος. Πολλοί θεωρούν πως όσο πιο μικρός είναι ο μήνας που χάθηκε η εγκυμοσύνη, τόσο πιο εύκολα θα πρέπει ή θα μπορεί η μητέρα να το ξεπεράσει (είναι μία αντιπαθητική για εμένα λέξη τούτη αλλά την χρησιμοποιούν πολλοί καλοπροαίρετοι αλλά άσχετοι άνθρωποι ως προς την απώλεια εγκυμοσύνης/θάνατο νεογνού).
- Ενημέρωσε τους ανθρώπους που είναι δίπλα σου για το πως μπορούν να σε στηρίξουν:
- Έμπρακτα: Με διαδικασίες φαγητού, οικιακά κτλ.
- Ακρόαση: Να ακούν και να μην μιλάνε. Δεν μπορούν να αλλάξουν τα γεγονότα οπότε να κλείσουν το στόμα και να ανοίξουν τα αυτάκια τους.
- Φιλία: Να βοηθήσουν το ζευγάρι να επανασυνδεθούν με την κοινωνική ζωή.
- Κλάψε. Το κλάμα βοηθάει στην ανακούφιση του ψυχικού πόνου.
- Γράψε τα συναισθήματα σου σε ημερολόγιο.
- Φτιάξε ένα κουτί με αναμνήσεις για την εγκυμοσύνη σου.
- Πίστη: Πολλοί άνθρωποι αντλούν δύναμη από την πίστη τους.
- Διάβασε παρόμοια βιώματα.
- Επέτρεψε τον εαυτό σου να αλλάξει.
- Επαναξέταση της πεποιθήσεις και τις προτεραιότητες σου.
Η απώλεια θέλει χρόνο. Αν δεις πως η διάθεση σου αλλάζει δραματικά θα χρειαστείς να μιλήσεις σε ειδικό. Δώσε στον εαυτό σου χρόνο-μην κλείνεσαι μέσα στο σπίτι. Πήγαινε για περπάτημα, πάρε ένα πρωινό στο χέρι και κάθησε σ΄ένα πάρκο. Συλλογίσου χωρίς να απελπίζεσαι. Σου στέλνω μία αγκαλιά και είμαι στην διάθεση σου για να μιλήσουμε όποτε θελήσεις.
Εργαλεία 
