Ερώτηση από Ελευθερια (19.7.2019)
“Καλησπέρα, διανύω τον 4ο μήνα της εγκυμοσύνης μου και κάθε άλλο παρά ευτυχισμένη θα μπορούσα να με χαρακτηρίσω. Παντρεύτηκα πριν 4 μήνες οπότε και μόλις διαπιστώσαμε την εγκυμοσύνη. Με τον άντρα μου υπήρξε μεγάλος έρωτας και παρότι κατά του γάμου με τη σχέση μας πείστηκα πως έκανα λάθος που ήμουν τόσο απόλυτη. Επίσης το θέμα παιδιών με φόβιζε πάντα, πίστευα ανέκαθεν πως είναι η πιό σημαντική πράξη του ανθρώπου, μεγαλειώδης και υπεύθυνη και ίσως λόγω του ότι προέρχομαι από χωρισμένους γονείς, πάντα έλεγα πως δεν είμαι άξια να πάρω μια τέτοια ισόβια απόφαση. Ο σύντροφος μου ήταν αυτός που με τα συναισθήματα που μου προκάλεσε με έκανε να νιώσω πως ο καρπός του έρωτα μας δεν θα ήταν ποτέ λάθος. Από τις πρώτες μέρες ακόμα δυστυχώς τα συμπτώματα ήρθαν καταιγιστικά και έντονα. Αναγούλες, εμετοί, ζαλάδες, δύσπνοια, δυσκοιλιότητα έκαναν εμφάνιση. Για να είμαι ειλικρινής το σοβαρότερο πρόβλημα είναι πως οι αναγούλες μου είναι 24ώρες, ακόμα και από τον ύπνο ξυπνάω εξαιτίας τους. Με αποτέλεσμα 11 εβδομάδες τώρα να έχω χάσει το χρώμα μου, τη ζωντάνια μου, κάθε όρεξη και το χαμόγελο μου. Ήμουν εργαζόμενη 15 χρονια και ξαφνικα βρίσκομαι εσώκλειστη στις φοβίες και τις ανασφάλειες μου, υπολογίζοντας συνέχεια τις μέρες για τη λήξη του μαρτυρίου που δεν έρχεται. Ο γιατρός, μου είπε πως έπρεπε ήδη να έχουν εξασθενήσει τα συμπτώματα και είναι ξεκάθαρο πως προέρχονται απο ψυχολογικούς λόγους. Εγώ πάλι πιστεύω πως όλα αυτά έχουν επηρεάσει την ψυχολογία μου η οποία είναι προφανώς χάλια. Έχω άρνηση για τα πάντα, δε θέλω να σκέφτομαι ότι έρχεται ένα μωρό στη ζωή μας, νιώθω απόλυτα μόνη αφού μόνο όσες κοπέλες το έχουν περάσει αντιλαμβάνονται. Οι υπόλοιποι λένε μόνο "υπομονή". Ο άντρας μου λείπει πολλές ώρες και πρακτικά δε μπορεί να με στηρίξει, παρόλα αυτά κάνει προσπάθειες που όμως μάλλον δεν αρκούν ή εγώ δεν είμαι καλός δέκτης. Νιώθω πως αν συνεχίσω έτσι θα τρελαθώ, φοβάμαι πως βρίσκομαι σε κατάθλιψη γιατί περνάει ο καιρός και δε βλέπω διαφορά ούτε στην ψυχολογία ούτε όμως και στα συμπτώματα μου. Θέλω να βοηθηθώ εγκαίρως, πρίν φτάσει να γεννηθεί το μωρό και εγώ δεν έχω χτίσει κανένα όμορφο συναίσθημα γι αυτό. Ειλικρινά δεν έχω καμιά χαρά για ό,τι έρχεται όσο και αν προσπαθώ να ξεχνιέμαι με μουσική, διάβασμα και τηλεόραση. Όλα είναι ημίμετρα και παροδικά. Νομιζώ πως επείγει να κάνω κάτι!”
Απάντηση από ψυχολόγο (19.7.2019)
“Καλημέρα Ελευθερία μου
Σου στέλνω μία θερμή αγκαλιά και σου σφίγγω το χεράκι να σου δώσω κουράγιο και παρηγοριά. Να μοιραστώ μαζί σου πως τα φυσιολογικά συμπτώματα της εγκυμοσύνης που ανέφερες μου θύμισαν τις τρεις μου εγκυμοσύνες των κοριτσιών μου. Ελπίζω να υποχωρήσουν για εσένα στους επόμενους μήνες !
Ελευθερία μου όσα σκέφτεσαι και νιώθεις είναι αποτέλεσμα της κατάθλιψης η οποία θολώνει τις αντιλήψεις μας και μας κάνει να βλέπουμε όλες τις καταστάσεις που βιώνουμε με συννεφιά για να μην πω φουρτούνες. Χωρίς να θέλω να επεμβαίνω στην αρμοδιότητα του μαιευτήρα, είναι σημαντικό να τονίσω πως δεν είναι η έγκυος που δημιουργεί τα συμπτώματα της κατάθλιψης, πολύ περισσότερο στην διάρκεια της εγκυμοσύνης όπου οι ορμόνες και οι φυσιολογικές αλλαγές που βιώνει στο σώμα της διαμορφώνουν την ψυχολογία της. Αυτό δεν σημαίνει πως αφηνόμαστε στην όποια διαταραχή της διάθεσης που μας συμβαίνει. Η κάθε γυναίκα βιώνει την εγκυμοσύνη διαφορετικά και δεν υπάρχουν κανόνες για το πότε θα υποχωρήσει η ναυτία ή ο εμετός κτλ. Όσα γνωρίζουμε για αυτά τα συμπτώματα είναι μονάχα ενδείξεις και δεν είναι ο κανόνας. Να θυμίσω πως υπάρχουν εγκυμονούσες που δεν καταλαβαίνουν κανένα σύμπτωμα!
Διαβάζοντας προσεκτικά όσα αναφέρατε προκύπτει να καταλαβαίνω τα εξής θέματα που χρειάζεστε στήριξη:
- Προσαρμογή στην εγκυμοσύνη και μητρότητα
- Οικογενειακό ιστορικό
- Διαχείριση του στρες στην γονεϊκότητα
- Διαχείριση του περιγεννητικού άγχους και της κατάθλιψης
- Επιρροές της μητρικής κατάθλιψης στην βρεφική ψυχική ανάπτυξη
Οι στενοί μας άνθρωποι που θέλουν να μας στηρίξουν συνήθως δεν κατανοούν με ποιον τρόπο να δείξουν την συμπαράστασή τους και δυστυχώς η "υπομονή" δεν αλλάζει την κατάθλιψη. Η κατάθλιψη χρειάζεται εφαρμοσμένο πρόγραμμα θεραπείας, επιμονή και προπαντός βούληση. Θεωρώ αυτή είναι η καλύτερη κατεύθυνση για εσάς στο σημείο που βρίσκεστε στο παρόν και είμαι πρόθυμη να σας στηρίξω στην διάρκεια της εγκυμοσύνης. Υπάρχουν εργαστήρια και προγράμματα μικρής διάρκειας στα οποία μπορείτε να συμμετέχετε δωρεάν και διαδικτυακά. Μπορείτε να επικοινωνήσετε ιδιαιτέρως μαζί μου μέσω ηλεκτρονικής διεύθυνσης και να σας κατευθύνω αναλόγως.
Μην απελπίζεστε-όλα διορθώνονται.