Ερώτηση από Γιάννα (12.12.2016)
“Καλησπέρα σας, θα ήθελα τη βοήθειά σας. Γέννησα πριν από 4 μήνες περίπου ένα κοριτσάκι. Ήμουν πολύ ευτυχισμένη γιατί έκανα 3 χρόνια για να καταφέρω να μείνω έγκυος. Η ηλικία μου είναι 26 χρονών. Θα μου πείτε βιάστηκα πολύ αλλά μεγάλωσα χωρίς οικογένεια και με πολύ δυσκολία. Η ίδια μου η μάνα δε με ήθελε και με άφησε στα 7 μου σε ίδρυμα. Γενικά είμαι κλειστός χαρακτήρας. Πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να είμαι μόνη και να φοβάμαι τον κόσμο. Αυτό έγινε στα 4 μου όταν ο θείος μου προσπάθησε να με βιάσει. Μετά από αυτό φοβόμουν τα πάντα. Τέλος πάντων, με υιοθέτησαν στα 13 και με τά από λίγο χώρισαν οι γονείς μου. Έμεινα με την μαμά και τα αδέρφια μου, κάποια στιγμή ξεκίνησα δουλεία όπου εκεί γνώρισα τον άντρα μου. Ήμασταν κάποιο καιρό μαζί, έμεινα έγκυος και παντρευτήκαμε. Μέχρι τότε όλα καλά. Γέννησα 26/8/2016 με καισαρική. Μόλις είδα τη μικρή μου ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου. Ήρθαμε σπίτι, δεν είχα βοήθεια και τα έβλεπα όλα βουνό με αποτέλεσμα να έχω συνέχεια άγχος, να στεναχωριέμαι και ξαφνικά απέκτησα πολλά νεύρα. Τόσα νεύρα που φοβάμαι τον εαυτό μου δεν έχω υπομονή, η ψυχολογία μου είναι χάλια και θέλω βοήθεια για το παιδί μου όχι για μένα. Για να μεγαλώσω το παιδί μου σωστά και ευτυχισμένο. Από καιρό ήθελα να ζητήσω βοήθεια αλλά δεν ξέω τι θα μου πουν. Πλέον δε νιώθω καθόλου καλά, ούτε ευτυχισμένη. Πολλές φορές δεν θέλω τη ζωή μου. Αφού είπα στον άντρα μου ότι δεν είμαι καλά, ότι αισθάνομαι άρρωστη και του είπα να μου φέρει ηρεμιστικά να ηρεμήσω αλλά δεν θέλει. Κρίση είναι λέει και θα περάσει. Θέλω τη γνώμη σας. Ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σας. Καλές γιορτές με υγεία. ”
Απάντηση από ψυχολόγο (13.12.2016)
“Αγαπητή Γιάννα,
Σας ευχαριστώ θερμά που κάνατε αυτό το σημαντικό βήμα και ζητάτε με εμπιστοσύνη την συμβουλή μου. Δεν είναι εύκολο να ανοιγόμαστε σε ξένους ανθρώπους είτε αυτοί είναι επαγγελματίες είτε όχι. Ελπίζω να μπορέσω να σας στηρίξω με την απάντησή μου.
Πρώτα απ' όλα θέλω να σας καθησυχάσω: το άγχος είναι φυσιολογική διάθεση όταν ταράζεται η ψυχολογία μας. Δεν είστε μόνη-πολλές μητέρες είτε έπειτα είτε κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης βιώνουν το άγχος και την κατάθλιψη. Και το ξεπερνούν με την σωστή στήριξη. Με το ιστορικό που ανέφερες, τα αισθήματα που νοιώθεις σήμερα -και μάλιστα με την απόκτηση του δικού σας μωρού- είναι αναμενόμενα. Διότι τώρα γίνατε και εσείς μητέρα και έχετε σημαντικότατες ευθύνες που όπως η ίδια θα γνωρίζετε, η συμπεριφορά σας και το πως θα διαχειριστείτε την μητρότητα, θα αγγίξουν και την δική σας κόρη.
Πέραν του ιστορικού σας (που είναι σίγουρο χρειάζεστε στήριξη για να αντιμετωπίσετε τα αισθήματα του παρελθόντος που σας προκαλούν σήμερα την διαταραχή τις ψυχολογίας σας) αυτό που με προβληματίζει είναι τα λόγια σας όταν αναφέρετε πως 'πολλές φορές δεν θέλω την ζωή μου...'. Αυτός ο λόγος είναι συναγερμός για κάθε άνθρωπο, πόσο μάλλον για εμάς τους επαγγελματίες ψυχολογικής υγείας. Σας συμβουλεύω να μην καθυστερήσετε και να πλησιάσετε το Κέντρο Ψυχικής Υγείας στην πόλη σας και να εκφράσετε στους συναδέλφους τους λογισμούς σας. Είμαι πρόθυμη να συζητήσουμε ιδιαιτέρως και σας παραχωρώ το τηλέφωνο μου (6986775642).
Γιάννα, η μητρότητα δεν είναι εύκολη. Βιώνουμε πολλές αλλαγές-σωματικές και συναισθηματικές. Όταν είμαστε στο μαιευτήριο νοιώθουμε μία ασφάλεια διότι έχουμε τις μαίες κοντά μας να μας καθοδηγούν. Μετά στο σπίτι ψιλοχανόμαστε ειδικά όταν δεν έχουμε δικούς μας ανθρώπους να μας στηρίξουν (έστω κι αν αυτό είναι να μας ετοιμάσουν ένα πιάτο φαγητό ή να προσέξουν το μωρό για να κάνουμε ένα μπάνιο ή να μείνουμε μόνοι μας για 15 λεπτά και να συλλογιστούμε όλα όσα συνέβησαν τους τελευταίους μήνες από την ημέρα του τεστ εγκυμοσύνης μέχρι και την ημέρα που καθόμαστε να συλλογιστούμε για όλα αυτά!) Γι’ αυτό θα σας παροτρύνω να χτίστε ένα δίκτυο κοινωνικής στήριξης (να πατε σε κάποια ομάδα γονέων ακόμη και διαδικτυακά). Εάν μένετε σε μεγάλη πόλη η ευκαιρίες σας αυξάνονται. Είναι σημαντικό να μην μένετε κλεισμένη μόνη με το μωράκι στο σπίτι. Οργανώσου από βραδύς για μία βόλτα με το μωρό στο πάρκο. Ακόμη η μικρή είναι 4 μηνών, όταν θα αρχίσει να μπουσουλάει και μετά να περπατάει θα μπορείτε να πηγαίνετε κ σε παιδότοπους όπου θα γνωριστείς με άλλες μητέρες η οποίες θα έχουν τις δικές τους ιστορίες να μοιραστούν. Μην αγχώνεσαι με το τι θα πουν οι γύρω σου εάν κλαίει το μωρό υπερβολικά π.χ. στο μετρό ή λεωφορείο.
Θυμήσου: Είσαι πρώτη φορά μαμά. Μην περιμένεις την τελειότητα από τον εαυτό σου. Θα κάνουμε λάθη και θα μάθουμε απ' αυτά. Το μωράκι σου θα σου δείξει τι χρειάζεται από εσένα και θα χτίσεις την σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης που ήδη σας ενώνει.
Ελπίζω να βοήθησα και συγνώμη για τυχόν λάθη στην γραμματική μου καθώς τα Ελληνικά δεν είναι η μητρική μου γλώσσα.”
Εργαλεία 
