Στους άνδρες το υπερβάλλον σωματικό λίπος προκαλεί μείωση της σπερματογένεσης και αλλαγές στο ορμονικό περιβάλλον (μείωση συνολικής και ελεύθερης τεστοστερόνης, ινσουλινοαντίσταση κ.ά.), ενώ στις γυναίκες προκαλεί αλλαγές σε ορμόνες που σχετίζονται με τη σύλληψη (π.χ. ινσουλίνη, λεπτίνη, αντιπονεκτίνη), μειώνει τον αριθμό των κύκλων (και τις ωορρηξίες), αλλά και αυξάνει τη συχνότητα των αποβολών καθώς και την εμφάνιση συγγενών ανωμαλιών.
Οι παχύσαρκες γυναίκες εμφανίζουν τριπλάσια πιθανότητα να έχουν μειωμένη ικανότητα γονιμοποίησης τόσο φυσιολογικά όσο και με μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σε σχέση με τις γυναίκες φυσιολογικού σωματικού βάρους. Μελέτες έχουν δείξει πως ακόμη και μικρή απώλεια βάρους σε υπέρβαρες μη γόνιμες γυναίκες έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση στην ωορρηξία, στη σύλληψη και στην έκβαση της εγκυμοσύνης.
Η διατροφή
Ο τρόπος ζωής (στρες, αλκοόλ, νικοτίνη, καφεΐνη) και το αυξημένο σωματικό βάρος δρουν συνεργιστικά και αρνητικά στη διαδικασία της σύλληψης. Συνεπώς, για τη βελτιστοποίηση της προσπάθειας σύλληψης, συνιστώνται αλλαγές στον τρόπο διατροφής του ζεύγους. Ένας τρόπος διατροφής σύμφωνος με το μεσογειακό πρότυπο, το οποίο εστιάζει ουσιαστικά σε δίαιτα πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, όσπρια, ψάρι και δημητριακά, σε συνδυασμό με αύξηση της σωματικής δραστηριότητας και έλεγχο του σωματικού βάρους συντελεί στην αύξηση των πιθανοτήτων επιτυχίας τόσο της φυσιολογικής όσο και της υποβοηθούμενης γονιμοποίησης.
*ΔΜΣ = το πηλίκο του βάρους σε κιλά προς το ύψος σε μέτρα στο τετράγωνο, βάρος (kg)/ύψος (m)2
Εργαλεία 
