Ερώτηση από Βασιλική (5.7.2018)
“Καλησπέρα, έχω ένα αγοράκι που σε λίγο θα γίνει ενός έτους. Λόγω άδειας απ’ την εργασία μου ασχολούμαι αποκλειστικά. Με βοηθάνε ωστόσο κ η μαμά μου κ ο άντρας μου, αλλά με εμένα παρούσα σχεδόν πάντα. Ωστόσο σε λίγο καιρό πρέπει να επιστρέψω στην εργασία μου κ θα λείπω εκτός πόλης για 7 με 10 μέρες το μήνα, είτε συνεχόμενα είτε σπαστά. O προβληματισμός μου είναι ο εξής: να τον αφήνω στο σπίτι του με τη μαμά μου κ τον άντρα μου ή θα νομίζει ότι τον εγκατέλειψα? Γιατί δε μπορώ να του εξηγήσω. Έχω τη δυνατότητα να τον παίρνω μαζί μου αλλά θα βγει εντελώς εκτός προγράμματος κ φοβάμαι ότι θα ταλαιπωρείται γιατί θα μένουμε σε κάποιο ξενοδοχείο. Τι είναι καλύτερο για την ηρεμία του μωρού μου? Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.”
Απάντηση από ψυχολόγο (6.7.2018)
“Καλημέρα Βασιλική και να χαίρεσαι το αγοράκι σου,,
Το πρώτο έτος του μωρού είναι το πιο κρίσιμο από τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του, λόγο της ραγδαίας ανάπτυξης του εγκεφάλου και όλων όσων συνεπάγονται με αυτό, όπως η κίνηση (π.χ. μπουσουλάει, αρχίζει τα πρώτα βήματα, πιάνει κουτάλι), η γνωσιακή ανάπτυξη (π.χ. προσπαθεί να μιλήσει), η συναισθηματική ανάπτυξη (π.χ. προσκολλάτε με το κύριο πρόσωπο που το φροντίζει, χτίζεται η εμπιστοσύνη) αλλά και η κοινωνική του ανάπτυξη (π.χ. νοιώθει ασφάλεια με πρόσωπο που γνωρίζει, δείχνει ενδιαφέρον να είναι με συνομηλίκους ή συγγενείς).
Κάθε μητέρα που χρειάζεται να επιστρέψει στην μισθωτή εργασία μετά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό, σχεδόν πάντα έχει τις ίδιες ανησυχίες: να μην βλάψει συναισθηματικά το μωρό της, να μην γκρεμίσει την σχέση εμπιστοσύνης που έχει αναπτύξει. Οπότε να σε καθησυχάσω, είναι πολλές μητέρες στην ίδια θέση με εσένα!
Στην δική σου περίπτωση, λες πως θα λείπεις 7 με 10 ημέρες. Πραγματικά, είναι πολύς καιρός για να ένα βρέφος να μην βλέπει την μαμά του και η απουσία μπορεί να τον ξαφνιάσει, ειδικά αν είναι συνεχόμενη όπως λες. Θεωρώ το εξής: αν ο δεσμός του παιδιού με τον μπαμπά του είναι πολύ δυνατός, είναι προτιμότερο να τον αφήσεις με τον μπαμπά και να πας να κάνεις την δουλειά σου. Είπες πως ήσουνα πάντα παρούσα όταν ο σύζυγος και η μητέρα σου ήταν με το μωρό. Άρα θα μπορούσα να υποθέσω πως το μωρό είναι πιο ανεκτικό λόγο της ασφάλειας που νοιώθει από την παρουσία σου.
Σου προτείνω πριν επιστρέψεις στην δουλειά, να αφήσεις τον σύζυγό σου και την μητέρα σου μόνους με το μωρό. Να πεις στο μωρό πως θα πας για λίγο έξω, δώσε του ένα φιλάκι και πήγαινε για 30' κάπου για να δεις ποια θα είναι η αντίδραση του. Σίγουρα δεν θα είναι ευχάριστο, γιατί τα μωρά θέλουν την μαμά τους, όμως προσαρμόζονται έστω και με δυσκολίες. Δεν σου κρύβω πως η κάθε νέα προσαρμογή στην απουσία της μητέρας είναι πάντα δύσκολη για το μωρό, διότι η μανούλα προσφέρει την ασφάλεια που νοιώθει το μωρό απλά με την παρουσία της.
Αν οι ημέρες που θα έλειπες δεν ήταν τόσο πολλές στον ίδιο μήνα (π.χ. 2-3) και εφόσον δεν είναι πρόβλημα όπως λες, θα μπορούσες να τον πάρεις μαζί σου. Αλλά 7-10 ημέρες είναι πολλές για να έχεις ένα μικρό παιδί μαζί σου στο ξενοδοχείο. Όπως σωστά θεώρησες «βγαίνει εκτός προγράμματος». Αν έχει μάθει στην ρουτίνα του φαγητού-ύπνου-μπάνιου, αυτό δημιουργεί σταθερότητα και είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά. Αν έχει καλό δεσμό με τον πατέρα του, όσο λείπεις (αν και θα του λείψεις πολύ κ ίσως αντιδράσει έτσι όπως φαντάζεσαι π.χ. με θυμό) η στήριξη που θα λάβει από αυτόν θα το βοηθήσει όπως και η άμεση αφοσίωσή σου τις ημέρες που θα είστε μαζί.
Ελπίζω να τα καταφέρετε! Είμαι στην διάθεση σου (6986 775642).”