Συμβουλές για Καληνύχτα (Α' Μέρος)

Έχετε βάλει το παιδί στο κρεβάτι/κούνια, έχετε βγει από το δωμάτιο και μετά από λίγο (10 λεπτά ή ακόμα και μετά από μισή ώρα) το παιδί κλαίει και σας φωνάζει να πάτε κοντά του.
Υπάρχουν 6 τυπικές πρακτικές που θα μπορούσαν να θεωρηθούν συνηθισμένα λάθη από την πλευρά ενός γονιού. 

 Δείτε στο Α' μέρος ποιες είναι οι 3 πρώτες πρακτικές και στο Β' μέρος που θα ακολουθήσει, τις υπόλοιπες 3, αλλά και τι σας αντιπροτείνω για να μπορέσετε σταδιακά να βάζετε πιο εύκολα το παιδί για ύπνο.

Τυπική πρακτική #1 

Μόλις ακούσετε το κλάμα του παιδιού, σε δευτερόλεπτα τρέχετε μέσα στο δωμάτιό του και το παίρνετε αγκαλιά. Ειδικά όταν το βλέπετε όρθιο στα κάγκελα του κρεβατιού να περιμένει με τα χέρια ανοιχτά, δεν υπάρχει κανείς και τίποτε να σας σταματήσει από το να το πάρετε στην αγκαλιά σας.

Τι είναι προτιμότερο να κάνετε:

Μόλις ακούσετε το κλάμα του παιδιού, αφήστε να περάσουν 2-3 λεπτά. Ενδέχεται το παιδί μόνο του να ξανακοιμηθεί. Εάν μετά τα πρώτα λεπτά το παιδί συνεχίζει να κλαίει ή/και να σας φωνάζει, ακολουθήστε τις εξής ενέργειες:
- Μπείτε με ηρεμία στο δωμάτιό του λέγοντας π.χ. «Εδώ είμαι, ηρέμησε και ξανακοιμήσου». Να χρησιμοποιείτε την ίδια ή παρόμοιες φράσεις ακόμα κι αν πρόκειται για μωρό. 
- Πλαγιάστε το στο κρεβατάκι του, χαϊδέψτε το στο κεφαλάκι ή στην κοιλίτσα, δώστε του το «παιχνίδι αγκαλιάς» με το οποίο κοιμάται και παράλληλα του μιλάτε ήρεμα (π.χ. «Σσσσσς…. κοιμήσου, ηρέμησε και κοιμήσου γλυκά»). 
- Όταν το παιδί ηρεμήσει, συνεχίζετε να επαναλαμβάνετε γλυκά «Ηρέμησε, κοιμήσου γλυκά….Νάνι…ωραία…έτσι θα κοιμηθούμε …» τραγουδήστε του και σιγά-σιγά απομακρύνετε τα χέρια σας, ώστε να το συντροφεύει μόνο η φωνή σας. Μετά από λίγο βγείτε από το δωμάτιο. Δεν χρειάζεται το παιδί να έχει αποκοιμηθεί. Απεναντίας το πιθανότερο είναι το παιδί να ξανακλάψει. Εσείς όμως θα κάνετε τα ίδια ακριβώς με την ίδια σειρά. Πόσες φορές; Όσες χρειαστεί. Να θυμάστε ότι με την παραμικρή αλλαγή που θα κάνετε, το παιδί θα εντείνει το κλάμα του. Γι’ αυτό συμπεριφερθείτε σαν ρομπότ: το ίδιο πρόγραμμα με την ίδια σειρά. 
Είναι σημαντικό με τα χάδια σας να βοηθάτε το μωρό/παιδί να χαλαρώσει και να το βάζετε πάλι να ξαπλώσει μιλώντας του γλυκά και καθησυχαστικά, όσο κι αν εκείνο επιμένει να είναι όρθιο μέσα στο κρεβάτι του. 
Σταδιακά και όσο το παιδί θα μεγαλώνει θα πρέπει να μειώνετε το άγγιγμα και να καθησυχάζετε και να χαλαρώνετε το παιδί, για να ξανακοιμηθεί, μόνο με τη φωνή σας.

Τυπική πρακτική #2 

Μπαίνετε στο δωμάτιο του παιδιού που κλαίει και του μιλάτε για να του κάνετε παρέα, να νιώσει ασφάλεια και να αποκοιμηθεί. Έτσι, «ανοίγετε κουβέντα» με το παιδί λέγοντας π.χ. «Μα, γιατί δεν κοιμάσαι;», «Τι θες;», «Μα κάθε βράδυ τα ίδια θα έχουμε; Εγώ πότε θα κοιμηθώ που είμαι κουρασμένη;». Σταδιακά εκνευρίζεστε και υψώνετε τον τόνο της φωνής.

Τι είναι προτιμότερο να κάνετε:

Είναι σημαντικό να είστε καθησυχαστικοί αλλά χαλαρωτικοί έως βαρετοί σε αυτά που λέτε. Θα επαναλαμβάνετε τις ίδιες σύντομες φράσεις, με τις οποίες θα προτρέπετε το παιδί να ξαπλώσει (ή αν είναι μεγαλύτερο να επιστρέψει στο κρεβάτι του). Περιοριστείτε π.χ. σε φράσεις όπως «Ξανακοιμήσου τώρα…όλα καλά ωωωω», «Κοιμήσου γλυκά, γλυκά», «Ναι κοιμόμαστε τώρα γλυκά». Επομένως, δεν πρέπει να λέτε πολλά. Σε ήρεμο τόνο επαναλαμβάνετε φράσεις στο μοτίβο «Στο κρεβάτι σου... κοιμόμαστε τώρα». 

Τυπική πρακτική #3 

Αν όχι κάθε βράδυ, σίγουρα βράδυ παρά βράδυ δοκιμάζετε κάτι διαφορετικό. Το παιδί έτσι παίρνει το μήνυμα ότι όσο πιο πολύ σας δυσκολεύει τόσο περισσότερα έχει να κερδίσει.

 Τι είναι προτιμότερο να κάνετε:

Όποια πρακτική κι αν έχετε επιλέξει, όποια ρουτίνα και όποιο ρεπερτόριο νανουρίσματος, φροντίστε να τα επαναλαμβάνετε με ευλάβεια. Όσο πιο σταθερή και βαρετά επαναλαμβανόμενη είναι η δική σας συμπεριφορά, τόσο πιο γρήγορα το παιδί θα σας ακολουθήσει στη ρουτίνα αυτή και θα σταματήσει να δοκιμάζει τις αντοχές σας.

Δείτε τις υπόλοιπες 3 πρακτικές στο Β' μέρος του άρθρου μου, εδώ.

Μικρές συμβουλές για:

τα μωρά:
Είναι προτιμότερο να βάζετε το παιδί στην κούνια-κρεβάτι μόνο όταν είναι ώρα για ύπνο, ώστε να συνδέσει την κούνια/κρεβάτι με τον ύπνο. Γι’ αυτό να αποφεύγετε να βάζετε το μωρό στην κούνια-κρεβάτι και να προτιμάτε π.χ. το παρκάκι ή το καρεκλάκι, όταν θέλετε να κάνετε μια δουλειά και δεν μπορείτε να το κρατήσετε αγκαλιά ή δεν θέλετε να το αφήσετε να μπουσουλήσει ελεύθερα.

τα αδερφάκια από την ηλικία των 3 ετών:
Προτείνουμε να ενισχύσετε την αυτονομία τους με παιχνιδάκια όπως: «Για να δούμε ποιος θα βάλει πρώτος τις πιτζάμες του/θα μπει πρώτος στο κρεβάτι του» κλπ.