Να το φάω;

Πολύ με απασχολεί το θέμα «Διατροφή των παιδιών». Ακούω ατελείωτες «διαμάχες» μεταξύ ειδικών και μη για το τι είναι καλό να τρώνε τα παιδιά, την αξία του πρωϊνού, τη σημασία των φρούτων και των λαχανικών, το πόσο γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα πρέπει να καταναλώνει ένα παιδί ημερησίως και ένα σωρό άλλα.

Το θέμα άρχισα να το ψάχνω όταν λάμβανα κυριολεκτικά «βομβαρδισμό» άρθρων σχετικών με την παιδική διατροφή στο προφίλ μου στο facebook.

Είμαι βλέπετε και εγώ ανήσυχο πνεύμα... Αυτό που όμως με προβλημάτιζε πάντα, ήταν ότι κανείς συγγραφέας όλων αυτών των κατά τα άλλα ελκυστικών άρθρων δεν υπερθεμάτιζε και το γεγονός ότι όλα όσα βάζουμε στο τραπέζι μας για τα παιδιά μας πρέπει να υπόκεινται, από εμάς τους γονείς, σε ένα στοιχειώδη έλεγχο προέλευσης, σύστασης, κ.λπ. Η ισορροπία ανάμεσα σε «τρόφιμα που συντελούν στην υγεία και ευεξία» και σε «διατροφικές βόμβες» είναι έτσι και αλλιώς λεπτή...

Μη βιαστείτε να με κατηγορήσετε, αλλά σκεφτείτε πότε ήταν η τελευταία φορά που διαβάσατε ετικέτα τροφίμου που αγοράσατε. Εγώ πρόσφατα άρχισα να τις διαβάζω συστηματικά. Και αυτά που κατάλαβα δεν ταίριαζαν καθόλου με εκείνες τις διαφημίσεις ευτυχισμένων οικογενειών, που κάθονται χιλιάδες ώρες γύρω από το τραπέζι και αλείφουν ατελείωτες φέτες ψωμιού με μαργαρίνη. Αντιθέτως! Είδα τρόφιμα υπεράνω πάσης υποψίας να έχουν τρομακτικές περιεκτικότητες σε σάκχαρα και λιπαρά. Είδα τις συνθήκες αποθήκευσης των λαχανικών και των φρούτων όπως και τις χώρες προέλευσής τους και αγχώθηκα. Έμαθα τα κριτήρια με τα οποία χαρακτηρίζεται μια παραγωγή «βιολογική / οργανική» και απογοητεύτηκα. Είδα τον κατάλογο συντηρητικών και χημικών πρόσθετων των τροφίμων που όλοι μας καταναλώνουμε σε σχεδόν καθημερινή βάση και έφριξα. Διάβασα τι σημαίνει ημερομηνία λήξης, άνοιξα το ντουλάπι αποθήκευσης στην κουζίνα μου και πέταξα τα μισά! Τέλος, σκέφτηκα πόσα χρήματα έχω ξοδέψει, για το καλό των παιδιών μου, σε τρόφιμα αμφίβολης, όπως αποδεικνύεται, θρεπτικής αξίας αλλά, χωρίς αμφιβολία, παχυντικά όσο δεν παίρνει! 

Δε θέλω να νομίζει κανείς ότι έχω κάποιο, οποιοδήποτε, συμφέρον θίγοντας το θέμα της παιδικής διατροφής. Απλά με απασχολεί ως γονιό. Και με απασχολεί γιατί στην εποχή της διαφήμισης και της κατανάλωσης που ζούμε, αναπόφευκτα, ξεχνάμε να ασχοληθούμε με το τρόφιμο αυτό καθαυτό, αλλά θυμόμαστε τη διαφήμιση που το συνοδεύει και αγοράζουμε με λάθος κριτήρια. Γιατί όπως και να το κάνουμε δεν μπορεί να υπάρχει μαρμελάδα χωρίς ζάχαρη, σοκολάτα χωρίς θερμίδες, χυμός υψηλής διατροφικής αξίας χωρίς (χημικό) εμπλουτισμό, μπανάνα ισημερινού άγουρη στα μέσα Ιουνίου....