καθημερινότητα

Αναρωτιέμαι μερικές φορές που βρίσκονται - έστω και κατά προσέγγιση- τα όρια της αυστηρότητας ενός γονιού απέναντι στα παιδιά του. Μεγαλώσαμε- οι περισσότεροι από εμάς - με το (έστω και ελαφρύ) ξύλο μέσα στα σπίτια μας ως μέθοδο τιμωρίας από τους γονείς μας. Και σήμερα ζούμε σε μια εποχή που έστω και φαινομενικά το ξύλο θεωρείται μια απαράδεκτη απλά μέθοδος αντιμετώπισης των παιδιών μας όταν αυτά δεν ακούν.

Τα πράγματα έχουν αλλάξει και αυτό φυσικά είναι θετικό. Προσωπικά θέλω να πιστεύω πως κανείς λογικός και νοήμων γονιός δεν ασπάζεται τη χειροδικία ως μέσο τιμωρίας των παιδιών του.

Όσο ζούσα με τους γονείς μου δεν ήμουν και τρελή οπαδός της τάξης. Εκείνο που με ενδιέφερε πάντα ήταν ο χώρος στον οποίο δούλευα ή διάβαζα να είναι τακτοποιημένος, αλλιώς δεν μπορούσα με τίποτα να συγκεντρωθώ (ακόμα το έχω αυτό το ελάττωμα).

Πέρα από αυτό δεν ασχολιόμουν και πολύ με τα υπόλοιπα (α, ναι και να είναι η κουζίνα τακτοποιημένη όταν θα ξυπνήσω το πρωί)...

Ένα από τα πολλά – πάρα πολλά όμως – οφέλη του να έχεις το δικό σου blog είναι ότι μπαίνεις στο τριπάκι να διαβάσεις τους άλλους. Κι εγώ αυτό το έκανα πολύ καιρό πριν αποφασίσω να φτιάξω το δικό μου blog. Μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης είναι για μένα φυσικά τα υπέροχα blogs άλλων μαμάδων που καθημερινά ζουν όσα ζω κι εγώ, είτε έχουν ένα είτε περισσότερα μικρά τερατάκια!

Και φυσικά ένα από τα ακόμα μεγαλύτερα θετικά του να διαβάζεις άλλες μαμάδες είναι ότι παίρνεις κουράγιο, καλές ιδέες και φυσικά δύναμη να αντιμετωπίσεις την τρελή σου καθημερινότητα…

Απεγνωσμένη ένα βράδυ τηλεφωνώ στον παιδίατρό μου λέγοντάς του πως ο γιος μου (2 μηνών) δεν έχει κοιμηθεί πάνω από 12 ώρες… Είχα δοκιμάσει τα πάντα! Αποκλείσαμε κάθε ενδεχόμενο να έχει κάτι σοβαρό… Έτρωγε κανονικά, δεν είχε πυρετό, δεν έδειχνε να έχει κολικούς, κοιμόταν αλλά μετά από πέντε λεπτά πεταγόταν και ξυπνούσε!

Τότε ο παιδίατρός μου με καθησυχάζει λέγοντας με δόση χιούμορ ότι έχω χειριστικό παιδί! Τον ρωτάω τι σημαίνει αυτό…

Είναι σύνηθες για τα μωρά κατά τη διάρκεια του γεύματος ή λίγο μετά να έχουν πονάκια. Κλαίνε, τεντώνουν και μαζεύουν τα ποδαράκια τους. Αυτά τα πονάκια είναι οι κολικοί και σταματάνε στον 3ο μήνα.  Πολλοί προτείνουν την αλλαγή στο γάλα. Είναι όμως, αυτή η πραγματική λύση;

Μετά από πολλές έρευνες, μάθαμε πως οι κολικοί δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο η προσπάθεια του μωρού να προσαρμοστεί στο νέο του περιβάλλον...