Ερώτηση από Dena (26.02.2020)
Το μωρό μου είναι 6.5 μηνών, τον τελευταίο ενάμιση μήνα άρχισε να μην κοιμάται τη νύχτα πάνω από 1 ώρα χωρίς να ξυπνά. Δεν άλλαξε κάτι, εκτός από το ότι ξεκίνησε τις κρεμούλες εδώ και 2 εβδομάδες. Ούτε δόντια βγάζει ακόμη, ούτε κάποιο πρόβλημα έχει. Είναι όλα μια χαρά. Το βράδυ κοιμάται στις 7 και το πρωί στις 6 σηκωνόμαστε. Έχουμε μια κανονική ρουτίνα με σωστά γεύματα, παιχνίδι και κανονικούς ενδιάμεσους ύπνους. Όμως τη νύχτα, κάθε μια ώρα ξυπνά και θέλει να θηλάσει, ενώ ξέρω σίγουρα ότι δεν πεινά. Ξυπνά και κλαίει με κλειστά μάτια. Νυστάζει πολύ και είναι κουρασμένη. Όμως δεν σταματά αν δεν πάρει στήθος. Παλιά δεν συνέβαινε αυτό. Κοιμόταν μέχρι κ 10 ώρες. Τώρα, όταν ξυπνά, μόλις την βάλω στο στήθος, στα τρία λεπτά ξανακοιμάται. Έπειτα την βάζω στο κρεβάτι της και μετά από λίγη ώρα ξανά κλάμα για το στήθος. Την ημέρα την θηλάζω αρκετά -λόγω του ότι δουλεύω λίγες ώρες το απόγευμα μόνο- και κοιμάται πάντα με το στήθος μου. Τη νύχτα δεν μπορώ ακόμη να την βάλω στο δικό της δωμάτιο. Επίσης, δυστυχώς δεν μπορεί ο σύζυγος μου να ξυπνά και να την παίρνει εκείνος για να ξανακοιμηθεί, κι έτσι το κάνω εγώ. Όμως λόγω κούρασης, τις τελευταίες δυο βδομάδες την βάζω και ξαπλώνει δίπλα μου στο κρεβάτι μου και την θηλάζω για να μπορώ να κοιμάμαι λίγο κι εγώ. Όσο είναι στο κρεβάτι μου θηλάζει και κοιμάται μια χαρά. Αν βγει από το στήθος, το ξαναπιάνει μόνη της. Κάποτε όμως ίσως και να μην το ψάξει. Τότε, την παίρνω πίσω στο κρεβάτι της κοιμισμένη όμως μετά από λίγη ώρα ξαναξυπνά. Και ξανά το ίδιο, την βάζω στο κρεβάτι μου και ξανά στο δικό της και γίνεται αυτό μέχρι το πρωί. Στις αρχές για να κόψω τη συνήθεια του ξυπνήματος, περίμενα να δω αν θα κοιμηθεί ξανά -και όντως ξανακοιμόταν-, ή δοκίμαζα να την ηρεμώ χωρίς να την παίρνω πάνω μου, χαϊδεύοντάς την, ή παίρνοντας την απλώς αγκαλιά. Αυτό πετύχαινε μόνο στις αρχές. Μετά, κοιμόταν απλώς εξουθενωμένη πάνω μου μετά από πάρα πολύ κλάμα, αλλά αυτό είναι κάτι πολύ ψυχοφθόρο που δεν θέλω να συμβαίνει. Επίσης στις αρχές την έβαζα στο κρεβάτι μισοκοιμισμένη, δεν περίμενα να κοιμηθεί εντελώς. Σιγά σιγά όμως αυτά σταμάτησαν να ισχύουν, γιατί κάτι άλλαξε. Δεν κατάλαβα τί, πότε ξεκίνησε αυτή η συνήθεια, αν έκανα κάτι λάθος, πάντως τώρα ξέρω ότι δεν μπορώ να την αφήνω να κλαίει απαρηγόρητη για να «μάθει» και σίγουρα δεν θέλω να αποθηλάσω. Όταν λείπω, ο άντρας μου δυσκολεύεται πολύ να την κοιμίσει και σχεδόν ποτέ δεν τα καταφέρνει γιατί κλαίει και με ψάχνει γιατί θέλει να θηλάσει για να κοιμηθεί. Πως μπορώ να βοηθήσω τον σύζυγό μου; Κυρίως αυτό είναι που με προβληματίζει και όχι το ότι έχω χάσει τον ύπνο μου ή το ότι είναι το στήθος μου η πιπίλα της.
Ευχαριστώ πολύ.