Ερώτηση από Ελένη (5.7.2017)
“Έχω ένα μωρό 4 μηνών που αντιμετωπίζει μια συγγενή πάθηση για την οποία θα πρέπει να παίρνει φαρμακευτική αγωγή εφ' όρου ζωής. Συνολικά παίρνει έξι δόσεις απο σιρόπια ή χάπια που τα λιώνω με γάλα. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα μέχρις στιγμής αλλά το μεγάλο μου άγχος είναι το μέλλον. Τι θα κάνω αν αργότερα αντιδρά στις δόσεις και αρνείται να πιει τα σιρόπια; Πως μπορώ να τον πείσω ότι όλα αυτά είναι η ασπίδα του και όχι εχθρός του; Τέλος, τι θα κάνω αν αργότερα χρησιμοποιεί την άρνηση για να περάσει τα θέλω του; Ξέρω ότι οι ερωτήσεις μου αφορούν καταστάσεις που δεν έχουν ακόμα συμβεί αλλά θέλω να είμαι απλά προετοιμασμένη αν τυχόν συμβούν γιατί αλλιώς μπορεί να κάνω ή να πω κάτι λάθος που θα στοιχίσει στην ισορροπία που θέλω να χτίσω. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας!”
Απάντηση από ψυχολόγο (6.7.2017)
“Καλημέρα Ελένη,
Καταλαβαίνω τους λόγους για τους οποίους εκφράζεις άγχος και δικαίως το εκφράζεις διότι δεν είναι εύκολο να φροντίζεις ένα παιδί με ειδικές ανάγκες. Όμως τίποτα δεν αλλάζει στην ανατροφή του από τους γονείς. Δηλαδή, δημιουργούμε τα όρια (π.χ. τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται), πάμε στην Γωνία της Σκέψης (π.χ. ένα είδος time-out) κτλ με όλα τα παιδιά δίχως εξαίρεση. Τα όρια και η ρουτίνα βοηθούν τα παιδιά στην ψυχολογία τους και στις μέλλουσες σχέσεις με άλλους.
Έτσι, Ελένη, η φαρμακευτική αγωγή είναι μέρος της ρουτίνας του παιδιού. Τα παιδιά είτε έχουν χρόνια πάθηση είτε όχι πάντα θα προσπαθούν να περνάνε το δικό τους! Αυτό είναι στη φύση του παιδιού: Να κάνει test τα όρια των γονιών του.
Γι' αυτό δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που μπορείς να κάνεις εκτός αυτό που ήδη κάνεις: Να δείχνεις την αγάπη σου στο μωρό σου, να ανταποκρίνεσαι στις ανάγκες του (δλδ όταν κλάιει, όταν δεν αισθάνεται χαρούμενο κτλ) και να διασκεδάσεις μαζί του συμμετέχοντας σε ευχάριστες δραστηριότητες που μπορείτε να κάνετε μαζί (αλλά και μόνη σου). Δηλαδή, για ένα μικρό μωρό 4 μηνών η ώρα του μπάνιου είναι μια ευχάριστη δραστηριότητα -είναι με την μαμά του, του μιλάς και του δίνεις την αποκλειστικότητα που θέλει. Και το κάνεις αυτό στο παιχνίδι, διαβάζοντας του ένα μικρό βιβλίο με υφές, φώτα και ήχους και γενικότερα να σε βλέπει να διασκεδάζεις. Αυτό είναι σημαντικό γιατί όταν θα έρθει η ώρα να καταθέσεις τα όρια, π.χ. να του πεις είναι ώρα για ύπνο ή φεύγετε από την παιδική χαρά, το παιδί σου δεν θα αντιδρά με έντονη διαμαρτυρία και πιθανόν να δεχτεί αυτό που λες διότι έχει μάθει (συμμετέχοντας μαζί σου στο παιχνίδι) ότι και σένα σου αρέσει να διασκεδάζεις και δεν του θέτεις τα όρια για να του χαλάς την διάθεση ή για να είσαι αυστηρή.
Επίσης συμβουλεύω να βρεις μια ομάδα γονέων με παιδιά που έχουν ίδιες παθήσεις (ή παρόμοιες) με το δικό σου για να βρίσκεις στήριξη από άλλους γονείς.
Και να μην ξεχνάς να φροντίζεις τον εαυτό σου διότι οι μητέρες φροντίζουν και τους άλλους -κουβαλούν τα παιδιά τους σωματικά και συναισθηματικά. Γι' αυτό φρόντιζε να περιλαμβάνεις στην καθημερινότητά σου ευχάριστες δραστηριότητες (π.χ. να ξεφυλλίσεις ένα περιοδικό ή να πας περίπατο μόνη σου) και όχι μόνο να κάνεις μονάχα πράγματα που πρέπει (π.χ. δουλειές σπιτιού, εργασία). Αυτό θα σε βοηθήσει στη διάθεση σου όταν η σχέση με το μωρό δυσκολεύεται και θα βρίσκεις μια ισορροπία στη σχέση σας.
Σου εύχομαι καλή δύναμη και να χαίρεσαι τον μικρό σου. Ο πρώτος χρόνος είναι ιδιαίτερος γιατί χτίζονται η πρώτες εμπειρίες του μωρού. Η συμβολή της μητέρας καθορίζει τις μέλλουσες σχέσεις που θα χτίσει το παιδί. Οπότε δώσε αγάπη, ηρεμία και χαρά.
Είμαι στην διάθεση σου.”
Εργαλεία 
