Στις περισσότερες περιπτώσεις μια κύηση εξελίσσεται χωρίς καθόλου προβλήματα και επιπλοκές. Πρέπει να γνωρίζετε όμως ότι αρκετοί κίνδυνοι καραδοκούν για να προκαλέσουν επιπλοκές στην εγκυμοσύνη και να δημιουργήσουν προβλήματα στο μωρό.
Γι αυτό θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτική, να τρέφεστε σωστά, να ξεκουράζεστε, να αποφεύγετε κλειστούς και πολυσύχναστους χώρους και να αναφέρετε οτιδήποτε ασυνήθιστο σας συμβαίνει στο γιατρό σας.
Ιώσεις ανώτερου αναπνευστικού
Σε περιπτώσεις ιώσεως του ανώτερου αναπνευστικού µε φαρυγγικό πόνο στην κατάποση και συνάχι ή και πυρετό κάτω από 38˚C, δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας. Η αντιμετώπιση γίνεται με πλύσεις του ρινικού βλεννογόνου με φυσιολογικό ορό κι αν χρειαστεί με αποσυμφορητικά του ρινικού βλεννογόνου που δρουν τοπικά και επομένως δεν επηρεάζουν το έμβρυο. Οι γαργάρες με αλατόνερο ανακουφίζουν τον πονόλαιμο και τα αντιπυρετικά τύπου παρακεταμόλης εμποδίζουν την άνοδο της θερμοκρασίας της εγκύου πάνω από τους 38˚C για να μην επηρεαστεί αρνητικά το έμβρυο.
Ερυθρά
Η ερυθρά είναι ιογενής λοίμωξη και μεταδίδεται συνήθως από τα μικρά παιδιά. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν είναι επικίνδυνη για εσάς την ίδια. Τα συνήθη συμπτώματα της ερυθράς για την έγκυο είναι εξανθήματα, πυρετός και πρησμένοι αδένες. Εάν έχετε περάσει την ερυθρά ή έχετε εμβολιασθεί κατά αυτής της ασθένειας στην παιδική σας ηλικία ή αργότερα, δεν υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης και το μωρό σας είναι ασφαλές. Εάν όμως αναπτύξετε αυτή τη λοίμωξη στην αρχή της εγκυμοσύνης το παιδί μπορεί να παρουσιάσει σοβαρές ανωμαλίες. Με μια απλή εξέταση αίματος μπορείτε να διαπιστώσετε εάν υπάρχουν στον οργανισμό σας αντισώματα κατά της ερυθράς. Εάν δεν έχετε αντισώματα μπορείτε να εμβολιαστείτε μετά τη γέννηση του μωρού για να είστε προστατευμένη στις επόμενες εγκυμοσύνες σας. Θα πρέπει να αποφύγετε τη σύλληψη για τρεις μήνες μετά τον εμβολιασμό κατά της ερυθράς. Αν, όμως, συλλάβετε πριν από τους τρεις μήνες μετά τον εμβολιασμό, δεν υπάρχει ιδιαίτερα σοβαρός λόγος ανησυχίας.
Ανεμοβλογιά
Η ανεμοβλογιά είναι μία ιογενής λοίμωξη που προκαλεί εξανθήματα. Τα συμπτώματα της ανεμοβλογιάς είναι ελαφρύς πυρετός και εξανθήματα με φυσαλίδες σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, που στη συνέχεια γίνονται εφελκίδες. Επειδή οι περισσότεροι ενήλικοι έχουν περάσει την ασθένεια ως παιδιά, ή έχουν εμβολιαστεί υπάρχουν πολλές πιθανότητες να μην προσβληθείτε, ακόμα κι αν έρθετε σε επαφή με πάσχοντα, γιατί έχετε ανοσία. Επιπλοκές εμφανίζονται στο 1-2% των εμβρύων που η μητέρα τους μολύνθηκε από ανεμοβλογιά στο πρώτο μισό της εγκυμοσύνης. Για το δεύτερο μισό της κύησης ο κίνδυνος για το έμβρυο είναι ελάχιστος, εκτός πάλι αν η μητέρα μολυνθεί 5 μέρες πριν τον τοκετό της.
Η ανεμοβλογιά είναι μία ιογενής λοίμωξη που προκαλεί εξανθήματα. Τα συμπτώματα της ανεμοβλογιάς είναι ελαφρύς πυρετός και εξανθήματα με φυσαλίδες σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, που στη συνέχεια γίνονται εφελκίδες. Επειδή οι περισσότεροι ενήλικοι έχουν περάσει την ασθένεια ως παιδιά, ή έχουν εμβολιαστεί υπάρχουν πολλές πιθανότητες να μην προσβληθείτε, ακόμα κι αν έρθετε σε επαφή με πάσχοντα, γιατί έχετε ανοσία. Επιπλοκές εμφανίζονται στο 1-2% των εμβρύων που η μητέρα τους μολύνθηκε από ανεμοβλογιά στο πρώτο μισό της εγκυμοσύνης. Για το δεύτερο μισό της κύησης ο κίνδυνος για το έμβρυο είναι ελάχιστος, εκτός πάλι αν η μητέρα μολυνθεί 5 μέρες πριν τον τοκετό της.
Κυτταρομεγαλοϊός
Η λοίμωξη από κυτταρομεγαλοϊό στην έγκυο μπορεί να είναι ασυμπτωματική αλλά η πιθανότητα μετάδοσης του ιού στο έμβρυο είναι κατά μέσο όρο 40% και από τα έμβρυα που θα έχουν τη λοίμωξη το 10% θα παρουσιάσει σοβαρές βλάβες. Αφού μεταδίδεται με τα σωματικά υγρά η έγκυος θα πρέπει να πλένει συχνά τα χέρια της και να μη μοιράζεται τροφές, μαχαιροπίρουνα και ποτήρια με άλλους. Εξάλλου, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της θα πρέπει να ελέγχει τα επίπεδα αντισωμάτων του κυτταρομεγαλοιού στο αίμα της.
Ηπατίτιδα τύπου Β
Η ηπατίτιδα Β είναι ασθένεια ιογενής, η οποία μεταδίδεται μέσω του αίματος και των σωματικών υγρών. Συχνότερα μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή με πάσχοντα ή φορέα του ιού, με χρησιμοποιημένες βελόνες ή κατά την γέννηση. Οι περισσότεροι άνθρωποι που κολλάνε τη νόσο αποκτούν ανοσία αφότου η ηπατίτιδα κάνει τον κύκλο της και δεν νοσούν ξανά, ούτε μπορούν να τη μεταδώσουν σε άλλους. Όσο πιο αργά στην εγκυμοσύνη νοσήσει η μητέρα τόσο περισσότερες πιθανότητες να νοσήσει και το έμβρυο. Έγκυες φορείς μπορούν να μεταδώσουν κι αυτές τον ιό στα νεογέννητα. Για να αποφευχθεί η μετάδοση αμέσως μετά τη γέννηση το μωρό εμβολιάζεται με την πρώτη δόση του εμβολίου κατά της ηπατίτιδας Β και του χορηγείται επίσης η ανοσοσφαιρίνη της ηπατίτιδας Β. Το έμβρυο μπορεί να μολυνθεί και κατά τη διάρκεια της κύησης αν νοσήσει η μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Ιός του έρπητα
Υπάρχουν δύο είδη του ιού: ο τύπος 1, που μολύνει τα χείλη και προκαλεί άφθες, και ο τύπος 2, που μολύνει τα γεννητικά όργανα υπό τη μορφή φυσαλίδων που περιέχουν κιτρινόχροο υγρό. Και οι δύο τύποι μεταδίδονται με στενή επαφή, όπως με το φιλί ή τη σεξουαλική επαφή. Και στους δύο τύπους δημιουργούνται οδυνηρά έλκη στο δέρμα, που μπορεί να εμφανιστούν οποτεδήποτε αλλά τυπικά έπονται κάποιου μουδιάσματος. Αν ο σύντροφός σας έχει προσβληθεί από τον ιό, πρέπει να φορά προφυλακτικό κατά την επαφή για να μη μολυνθείτε. Κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να μεταδώσετε τον ιό στο έμβρυο. Είναι ωστόσο πολύ πιο πιθανό να μολυνθεί το μωρό κατά τη γέννησή του. Γι αυτό και οι γιατροί συνιστούν καισαρική τομή στην περίπτωση που υπάρχει ενεργός έρπις γεννητικών οργάνων κατά τον τοκετό. Σπάνια αν η μητέρα νοσήσει για πρώτη φορά και ιδιαίτερα στο πρώτο τρίμηνο μπορεί να μεταφερθεί ο έρπις μέσω του πλακούντα στο έμβρυο και να παρουσιάσει πολλές και σοβαρές ανωμαλίες.
Τοξοπλάσμωση
Η τοξοπλάσμωση είναι μία λοίμωξη από ένα παρασιτικό πρωτόζωο που μεταδίδεται από την επαφή με αδέσποτες γάτες, καθώς και μέσω κατανάλωσης μη καλοψημένων ή και ωμών κρεάτων και λαχανικών που δεν έχουν πλυθεί καλά. Η λοίμωξη αυτή μπορεί να επηρεάσει σοβαρά το έμβρυο. Η πιθανότητα μετάδοσης της νόσου στο έμβρυο από την έγκυο εξαρτάται από το χρόνο που έγινε η επιμόλυνση. Όσο πιο νωρίς μολυνθεί το έμβρυο τόσο μεγαλώνει η πιθανότητα επιπτώσεων στην ανάπτυξή του. Όταν διαπιστώνεται µία τέτοια λοίμωξη στην εγκυμοσύνη, η χορήγηση αντιβιοτικών είναι απαραίτητη. Για να προστατευθείτε από την τοξοπλάσμωση να μην έρχεστε σε επαφή με γάτες, κυρίως αδέσποτες, να μην ασχολείστε με την άμμο υγιεινής της γάτας, εάν έχετε, να πλένετε καλά τα χέρια σας μετά την επαφή με ωμό κρέας και να πλένετε καλά τα φρούτα και τα λαχανικά.
Λιστερίωση
Η λιστερίωση είναι μία λοίμωξη από ένα βακτηρίδιο, που βρίσκεται στα άπλυτα ωμά λαχανικά, στο μη παστεριωμένο γάλα και το τυρί, στο ωμό και μέτρια ψημένο κρέας, στα πουλερικά, τα ψάρια και τα όστρακα. Η λιστερίωση μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην εγκυμοσύνη, όπως πρόωρο τοκετό, αποβολή ή λοίμωξη στο έμβρυο. Η διάγνωσή της γίνεται δύσκολα, επειδή τα συμπτώματα μοιάζουν με αυτά της γρίπης. Η λοίμωξη προλαμβάνεται αν τρώτε τροφές μαγειρεμένες και γάλα και τυριά παστεριωμένα. Αν όμως παρουσιαστεί η λιστερίωση, θα χρειαστούν αντιβιοτικά για να θεραπευτεί.
Μυκητιάσεις
Η αύξηση των κολπικών εκκρίσεων είναι συνηθισμένη κατά την εγκυμοσύνη, γιατί αυξάνεται η αιμάτωση του κόλπου και η παραγωγή βλέννας. Οι ορμονικές αλλαγές που παρατη¬ρούνται στην εγκυμοσύνη συχνά ενισχύουν την ανάπτυξη μικροοργανισμών στον κόλπο προκαλώντας μυκητιάσεις. Η αιτία αυτής της μόλυνσης είναι ένας μύκητας που ονομάζεται Candida. Το 25% των γυναικών τον έχουν στον κόλπο τους ασυμπτωματικά. Συνήθως τα συμπτώματα είναι παχύρρευστα κολπικά εκκρίματα χρώματος άσπρου, ερυθρότητα και κνησμός στο αιδοίο. Η Candida δεν επηρεάζει την εγκυμοσύνη, αλλά αν δε θεραπευτεί, το μωρό μπορεί, σπανίως βέβαια, να αναπτύξει στοματίτιδα αφού περάσει από τον μολυσμένο κόλπο σας όταν γεννηθεί. Η μυκητίαση θεραπεύεται με κολπικές κρέμες, υπόθετα και φάρμακα που λαμβάνονται από το στόμα αλλά είναι προτιμότερο να συμβουλευτείτε πρώτα το γιατρό σας. Για να προφυλαχθείτε από την Candida, αποφύγετε το μπάνιο σε μπανιέρα με ακατάλληλα αφρόλουτρα, να φοράτε βαμβακερά εσώρουχα και να αποφεύγετε τα συνθετικά υλικά και τα στενά παντελόνια. Πάντα να σκουπίζεστε από μπροστά προς τα πίσω, όταν πάτε στην τουαλέτα. Αν τρώτε γιαούρτι με προβιοτικά καθημερινά θα καταφέρετε να μειώσετε τον κίνδυνο μόλυνσης.
Στρεπτόκοκκος τύπου Β
Πρόκειται για ένα αβλαβές βακτηρίδιο που βρίσκεται στον κόλπο. Μία στις δέκα υγιείς γυναίκες έχουν αυτό το βακτήριο. Μπορεί να μεταδοθεί στο μωρό την ώρα του φυσιολογικού τοκετού. Γι αυτό, οι γυναίκες που έχουν στρεπτόκοκκο, πρέπει να λαμβάνουν αντιβίωση κατά τη διάρκεια του τοκετού. Στον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης ο γιατρός ζητά έλεγχο του κολπικού υγρού για β αιμολυτικό στρεπτόκοκκο ώστε να γνωρίζει αν θα σας χορηγηθεί η αντιβίωση.
Ουρολοίμωξη
Τα συνήθη συμπτώματα της ουρολοίμωξης είναι η ανάγκη επείγουσας ούρησης, οξύς πόνος ή αίσθημα καύσου στη διούρηση, μικρή ποσότητα ούρων και δυσοσμία, συχνουρία και πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς, στη μέση ή στα πλευρά. Οι ουρολοιμώξεις είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όπου μπορεί να είναι και ασυμπτωματικές. Η βαρύτητα ποικίλλει, από απλή βακτηριουρία μέχρι βαριά λοίμωξη του νεφρού. Η ουρολοίμωξη μπορεί να υπάρχει αλλά να μην παρουσιάζετε κανένα σύμπτωμα, γι' αυτό πρέπει να κάνετε εξετάσεις ούρων συχνά κατά την εγκυμοσύνη. Εάν η ουρολοίμωξη δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, μπορεί να προκαλέσει αυξημένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού. Γι αυτό, η αντιβιοτική θεραπεία κρίνεται απαραίτητη, χωρίς κανένα κίνδυνο για εσάς και το μωρό σας. Για να προλάβετε την επανεμφάνιση, φροντίστε να πίνετε πολλά υγρά και να αδειάζετε συχνά την κύστη σας. Αυτό μπορείτε να το πετύχετε σκύβοντας μπροστά στη λεκάνη για να σιγουρευτείτε πως έχει αδειάσει εντελώς. Τα εναπομείναντα ούρα στην κύστη αποτελούν τέλειο υπόστρωμα για να αναπτυχθούν αυτά τα βακτήρια.
Αιμορραγία
Στις αρχές της κύησης, αν έχετε αιμορραγίες και πόνους στη μήτρα θα πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό. Παρότι, αυτά τα συμπτώματα ενδέχεται να είναι προειδοποίηση αποβολής, μερικές γυναίκες αιμορραγούν χωρίς προφανή λόγο και χωρίς καμιά δυσμενή επίπτωση στο αναπτυσσόμενο έμβρυο. Ο γιατρός ενδέχεται να σας συστήσει μια εξέταση υπερήχων για να δει αν συμβαίνει κάτι σοβαρό. Αιμορραγία, επίσης, μπορεί να εμφανιστεί εάν σηκώσετε κάτι πολύ βαρύ ή ύστερα από συνουσία. Η αιμορραγία μπορεί να εμφανιστεί από αιτίες όπως εξωμήτριο, μερική αποκόλληση του πλακούντα, τραχηλίτιδα ή πολύποδα τραχήλου, μολύνσεις ή αποβολή. Αν η εξέταση επιβεβαιώσει ότι πρόκειται για αποβολή, ίσως χρειαστεί να γίνει απόξεση (διαστολή και αναρρόφηση του περιεχόμενου της μήτρας). Σε προχωρημένη κύηση, τους τρεις τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης, τα κύρια αίτια της αιμορραγίας σχετίζονται με τον πλακούντα και συνήθως με την αποκόλληση αυτού. Αν το τμήμα του πλακούντα που αποκολλάται είναι μεγάλο, μπορεί να είναι μοιραίο τόσο για την μητέρα όσο και για το παιδί, γι αυτό σε περίπτωση αιμορραγίας στο τρίτο τρίμηνο πιο ασφαλές θα ήταν η άμεση μεταφορά στο μαιευτήριο.
Αναιμία
Η αναιμία οφείλεται στη μείωση του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων, της περιεκτικότητάς τους σε αιμοσφαιρίνη και του αιματοκρίτη και αποτελεί συνηθισμένη κατάσταση στην εγκυμοσύνη. Τα συμπτώματα της αναιμίας στην έγκυο είναι συνήθως κόπωση, ωχρότητα, ζάλη, λιποθυμία και δύσπνοια. Η πιο συνηθισμένη αναιμία στην εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα «αιμοαραίωσης», που είναι φυσιολογική κατάσταση. Η ποσότητα του αίματος που κυκλοφορεί στον οργανισμό αυξάνεται κατά 40-50% για να αντέξει τις απαιτήσεις του εμβρύου. Η δραματική αυτή αύξηση επιτυγχάνεται περισσότερο με αύξηση του ορού του αίματος και λιγότερο με ερυθρά αιμοσφαίρια. Η σιδηροπενία (η έλλειψη σιδήρου) είναι μια άλλη συχνή αιτία της αναιμίας κατά την εγκυμοσύνη. Ο λόγος είναι οι αυξημένες ανάγκες για σίδηρο. Είναι λοιπόν σημαντικό, κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης η λήψη σιδήρου να είναι επαρκής. Κατά κανόνα αυτό είναι εφικτό με την σωστή διατροφή καθώς και με πρόσληψη συμπληρωμάτων σιδήρου. Μερικές φορές η αναιμία οφείλεται σε κάποια αιμοσφαιρινοπάθεια της εγκύου, όπως όταν έχει στίγμα μεσογειακής αναιμίας, όπου χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην παρακολούθηση της εγκυμοσύνης της για να μην πέσει πολύ η αιμοσφαιρίνη και ο αιματοκρίτης.
Διαβήτης εγκυμοσύνης
Είναι το είδος του διαβήτη που εμφανίζεται στην εγκυμοσύνη, επειδή το πάγκρεας δεν παράγει επαρκείς ποσότητες ινσουλίνης για να αντιμετωπίσει τα αυξανόμενα επίπεδα υδατανθράκων στο αίμα. Παρουσιάζεται από το δεύτερο τρίμηνο και μετά και η διάγνωσή της γίνεται συνήθως από τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Η κυριότερη επιπλοκή στις γυναίκες που παρουσιάζουν αρρύθμιστο διαβήτη στην εγκυμοσύνη είναι η πιθανότητα να γεννηθεί το μωρό μεγαλόσωμο, να παρουσιάσει υπογλυκαιμία και αναπνευστική ανεπάρκεια αμέσως μετά τη γέννηση του και να γεννηθεί με κάποιες συγγενείς ανωμαλίες. Ο τοκετός πρέπει να γίνει όταν συμπληρωθεί η 40η εβδομάδα ή νωρίτερα αλλά όχι αργότερα. Κίνδυνος εμφάνισης τέτοιας μορφής διαβήτη υπάρχει αν είχατε εμφανίσει σε προηγούμενη εγκυμοσύνη, αν είστε πάνω από 35 ετών, υπέρβαρη ή ασιατικής καταγωγής, αν το προηγούμενο μωρό σας είχε βάρος μεγαλύτερο από 4 κιλά, αν έχετε διαβητικό γονέα ή αδελφό/ή ή θνησιγενές νεογνό στο παρελθόν. Οι περισσότερες γυναίκες με αυτή την πάθηση μπορούν να ρυθμίσουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα τους ακολουθώντας μια δίαιτα διαβητικού. Για μερικές όμως αυτό δεν αρκεί, Αυτές οι γυναίκες χρειάζεται να κάνουν ενέσεις ινσουλίνης. Η αγωγή αυτή ρυθμίζεται με τη βοήθεια διαβητολόγου, που θα σας μάθει πως να κάνετε ένεση στον εαυτό σας.
Προεκλαμψία
Η προεκλαμψία εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της κύησης και χαρακτηρίζεται από υψηλή αρτηριακή πίεση και διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας με αποτέλεσμα παρουσία λευκώματος στα ούρα, πρήξιμο στα πόδια και τα πέλματα. Μπορεί να εκδηλωθεί με πονοκέφαλο και θαμπή όραση. Στην ομάδα υψηλού κινδύνου συγκαταλέγονται οι μητέρες που είναι πάνω από 40 ετών, οι έφηβες μητέρες, οι διαβητικές και οι έγκυοι με ιστορικό υψηλής αρτηριακής πίεσης, προεκλαμψίας ή οι έγκυοι με πολύδυμη κύηση. Οι αιτίες που την προκαλούν δεν είναι γνωστές, και κατά συνέπεια καμιά θεραπεία δεν έχει αποδειχτεί απολύτως αποτελεσματική. Η λήψη δισκίων για την υπέρταση θα μειώσει την αρτηριακή πίεση. Όμως η πραγματική θεραπεία είναι η γέννηση του μωρού με πρόκληση τοκετού στις τελειόμηνες εγκύους. Μόλις το μωρό γεννηθεί, η αρτηριακή πίεση της μητέρας πέφτει και η νεφρική λειτουργία επανέρχεται στο φυσιολογικό. Σπανίως η προεκλαμψία εμφανίζεται στη διάρκεια των πρώτων 24ωρων της λοχείας. Να ακολουθείτε το πρόγραμμα των ιατρικών ελέγχων και προσπαθήστε να μην αγχώνεστε, γιατί αυτό αυξάνει την πίεση. Να τρώτε καλά και υγιεινά και να πίνετε άφθονο νερό. Καλό θα είναι να χρησιμοποιείτε μια απλή συσκευή μέτρησης και καταγραφής της αρτηριακής πίεσης καθ’ όλη την κύηση.
Υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση)
Αν η αρτηριακή πίεση της γυναίκας είναι υψηλή πριν από την εγκυμοσύνη, η γυναίκα θεωρείται χρονίως υπερτασική. Αν η αρτηριακή πίεση της γυναίκας είναι υψηλή στην εγκυμοσύνη, αναφέρεται ως υπέρταση λόγω εγκυμοσύνης. Το 8-12% των εγκύων είναι υπερτασικές. Η υπέρταση εμφανίζεται συνήθως μετά την 20ή εβδομάδα και κυρίως όσο πλησιάζει η ημερομηνία τοκετού. Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για εμφάνιση υπέρτασης κυήσεως είναι η χρόνια υπέρταση, το ιστορικό προεκλαμψίας σε προηγούμενη εγκυμοσύνη, μικρή (40 ετών) ηλικία της εγκύου, η παχυσαρκία και κάποιοι γενετικοί παράγοντες.. Αν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές όπως προεκλαμψία και αποκόλληση πλακούντα. Γι αυτό, θα πρέπει να εξετάζεται συνεχώς η αρτηριακή πίεση της εγκύου καθ’ όλη την κύηση και να ελέγχεται συχνά δείγμα ούρων για παρουσία λευκώματος.
Ινομυώματα
Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι στα τοιχώματα της μήτρας. Οι ορμόνες που εκκρίνονται κατά την κύηση μπορεί να τα διογκώσουν, περιορίζοντας το χώρο που χρειάζεται το έμβρυο για να αναπτυχθεί μέσα στη μήτρα και την αιμάτωση του πλακούντα, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες πρόωρου τοκετού και μειωμένου ρυθμού αύξησης βάρους του εμβρύου.
Οσφυαλγία
Η οσφυαλγία, δηλαδή ο πόνος στη μέση, είναι πολύ συχνή πάθηση και αποτελεί έκφανση της καθημερινότητας. Παρατηρείται κυρίως στο τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, λόγω της αύξησης του βάρους του σώματος και της πρόσθιας κάμψης της σπονδυλικής στήλης από το βάρος της κοιλιάς. Η λήψη παρακεταµόλης ανακουφίζει τη συμπτωματολογία χωρίς να την εξαφανίζει. Σε περιπτώσεις έντονης οσφυαλγίας, επιβάλλεται η ιατρική γνωμάτευση για τυχόν λήψη συμπληρωματικής φαρμακευτικής αγωγής και φυσικοθεραπείας. Για την αποφυγή της οσφυαλγίας σημαντικό ρόλο παίζει και η στάση του σώματος της εγκύου. Το κεφάλι σας να είναι ψηλά και να επικεντρώνετε τα αυτιά ακριβώς πάνω από τους ώμους. Τους ώμους σας να τους κρατάτε ελαφρά προς τα κάτω και πίσω, προσπαθώντας να έχετε τις ωμοπλάτες ενωμένες, τους κοιλιακούς μύες επίπεδους και να επικεντρώνετε το βάρος σας στο κέντρο κάθε ποδιού.
Από τη συντακτική ομάδα του babyzone.gr με τη συνεργασία της μαιευτήρος-γυναικολόγου Καρολίνας Κολιοπούλου
Εργαλεία 
