Ερώτηση από Βαρβάρα (9.1.2015)
"Καλησπέρα σας, έχω μια μικρούλα 26 μηνών και πριν δυο περίπου μήνες ξεκινήσαμε να την μάθουμε να κοιμάται μόνη της στο δωμάτιό της. Αυτό έχει σαν συνέπεια κάθε βράδυ να θέλει κάποιον είτε δίπλα της είτε να της κρατάει το χέρι είτε αγκαλιά για να κοιμηθεί! Επίσης ξυπνάει κάθε 1 με 2 ώρες και αν δεν μας βρει δίπλα της κλαίει και μας ζητάει.....τι μπορώ να κάνω?? Στο δωμάτιό της υπάρχει πάντα φωτάκι δεν υπάρχει σκοτάδι έντονο Ευχαριστώ εκ των προτέρων."
Απάντηση από παιδίατρο (9.1.2015)
"Αγαπητή μητέρα,
καθώς μετακινήσατε το παιδί σας στο δικό του δωμάτιο αρκετά αργά, θα περάσει καιρός (αρκετά περισσότερος απ΄ ότι συνήθως βλέπουμε στην βρεφική ηλικία) μέχρι το παιδί σας να μάθει να κοιμάται μόνο του στο δωμάτιό του. Δεν μπορώ να προβλέψω πόσο χρόνο ακριβώς, καθώς η κάθε οικογένεια είναι διαφορετική, όμως η τάξη μεγέθους είναι μάλλον μήνες (και όχι εβδομάδες που ισχύει για τα μωρά κάτω του έτους).
Τα όπλα σας για να το καταφέρετε όσο το δυνατόν πιο σύντομα, και με δεδομένο πως δεν υπάρχουν οικογενειακά προβλήματα (τσακωμοί, ουσίες κλπ) και πως το παιδί είναι αναπτυξιακά φυσιολογικό, είναι:
1. ΣΥΝΕΠΕΙΑ: θα πρέπει να αποφύγετε όσο περισσότερο μπορείτε να την φέρετε στο δωμάτιό σας να κοιμηθεί. Θα πρέπει να έχετε πάντα, κάθε βράδυ, ανεξαρτήτως αν είναι γιορτή ή άλλη συνθήκη, την ίδια ακριβώς ρουτίνα. Αυτό σημαίνει ότι για κάποιο καιρό (εβδομάδες; μήνες;) θα χρειαστεί να οργανώσετε την ζωή σας γύρω από αυτό. Αν το παιδί κάθε τόσο κοιμάται αλλού, ή η ώρα που πάει για ύπνο αλλάζει, ή η ρουτίνα πριν τον ύπνο αλλάζει, δεν θα καταφέρει να νιώσει την ασφάλεια που χρειάζεται για να μην ξυπνήσει ή αν ξυπνήσει να ξανακοιμηθεί μόνη της. Επίσης, όταν ξυπνάει θα πρέπει να κάνετε πάντα τα ίδια πράγματα.
2. ΟΤΑΝ ΞΥΠΝΑΕΙ θα πρέπει να μπαίνετε στο δωμάτιό της, να την καθησυχάζετε όσο μπορείτε με λόγια και ίσως χάδια, να αποφεύγετε την ένταση και τα σχόλια (“μην κάνεις έτσι”, “δεν έγινε τίποτα” κλπ) αλλά να ΜΗΝ την σηκώνετε από το κρεβάτι, και να ΜΗΝ την φέρνετε στο δωμάτιό σας. Αποφύγετε να την αφήσετε να κλαίει μόνη της για περισσότερο από ελάχιστα λεπτά - δεν θα μάθει έτσι. Τα παραπάνω θα τα κάνετε όσες φορές χρειαστεί κάθε βράδυ. Το κλάμα της μπορεί να φτάσει να γίνει πολύ έντονο, έως και σπαρακτικό. Τα περισσότερα παιδιά ανεβάζουν “ένταση” μέχρι να πάρουν αυτό που θέλουν (όχι συνειδητά, είναι η φύση τους, δεν είναι δηλαδή “κακά παιδιά”) - θα πρέπει να αποφύγετε να ενδώσετε όσο γίνεται. Δεν με πειράζει να μείνετε μαζί της μέχρι να κοιμηθεί (στο κρεβάτι, και όχι στην αγκαλιά), αλλά θα πρέπει να βγείτε από το δωμάτιό της μετά, μέχρι να ξαναξυπνήσει, οπότε και θα ξαναπάτε. Αυτό που θέλουμε να μάθει είναι πως οι γονείς της είναι εκεί για εκείνη, δεν είναι μόνη της, πάντα θα πηγαίνετε, αλλά αυτό είναι πλέον το κρεβάτι της.
3. ΑΝΤΑΜΟΙΒΗ: εφόσον το παιδί παραμένει στο κρεβάτι του όλο το βράδυ χωρίς κλάματα, το πρωί μπορείτε να την ανταμείβετε με κάτι πολύ μικρό, π.χ. ένα αυτοκόλλητο, και να της λέτε πόσο γενναία είναι που κοιμήθηκε μόνη της, και ότι ξέρετε ότι δεν είναι εύκολο. Μην αναρωτιέστε αν θα καταλάβει το μικρό παιδί όλα αυτά - θα τα καταλάβει μια χαρά! Η ανταμοιβή δεν μπορεί ποτέ να είναι να μην κοιμηθεί το επόμενο βράδυ στο κρεβάτι της.
4. ΟΧΙ ΠΟΙΝΕΣ: αποφύγετε όλων των ειδών τις ποινές όταν το παιδί δεν καταφέρνει να ηρεμήσει. Αποφύγετε λεκτικά σχόλια, και φυσικά αποφύγετε σωματική τιμωρία ή άλλη. Επιμείνετε στις ανταμοιβές των επιτυχιών, και στην αδιαφορία προς τις αποτυχίες.
5. ΥΠΟΜΟΝΗ: το πιθανότερο είναι πως η μετάβαση θα κρατήσει αρκετό καιρό, λόγω της ηλικίας του παιδιού. Διατηρήστε την ψυχραιμία σας, και όλα θα πάνε καλά.
Επίσης μην ξεχνάτε πως όταν τα παιδιά είναι πολύ κουρασμένα κοιμούνται δυσκολότερα, και όχι ευκολότερα. Συντονιστείτε με τις ανάγκες του παιδιού, και θα τα καταφέρετε.
Ελπίζω να βοήθησα,"
Π. Ρενιέρης
Εργαλεία 
