Ερώτηση από Αλεξάνδρα (24.09.2020)
Καλησπέρα σας.! Είμαι η Αλεξάνδρα και έχω ένα αγοράκι 3 μηνών. Είμαστε όλη μέρα μαζί, του μιλάω, του τραγουδάω, ασχολούμαι συνέχεια μαζί του και επικοινωνούμε άψογα! Σε λιγότερο από μια εβδομάδα θα επιστρέψω στην εργασία μου, δουλειά γραφείου με σταθερό πρόγραμμα, Δευτέρα έως Σάβαβατο 8:00-3:00. Το μωρό μου, θα το προσέχει κυρίως η πεθερά μου και μερικές φορές και η μητέρα μου. Αγχώνομαι που θα λείπω από κοντά του γιατί είναι πολύ μικρούλης και φοβάμαι πως θα με ξεχνάει, πως θα αλλάξουν οι συνήθειές του και πως θα προτιμά μεγαλώνοντας τις γιαγιάδες απ' ότι εμένα. Θα με ξεχάσει ; Τι σημαίνει περνάω ποιοτικό χρόνο με το παιδί μου ; Πώς να αναπληρώνω την απουσία μου τις ώρες που θα είμαστε μαζί ; Θα του κοστίσει αργότερα η απουσία μου απ' το σπίτι ; Με ποιον τρόπο να του μάθω όλα όσα θέλω (τρόποι συμπεριφοράς, διατροφή, κανόνες και όρια κτλ) χωρίς να επηρεάζεται απ' αυτά που θα ακούει και βλέπει απ'τις γιαγιάδες ;
Απάντηση από παιδίατρο (27.09.2020)
Αγαπητή μητέρα,
η επιστροφή στην εργασία σας ενδέχεται να προκαλέσει μια μικρή "ταραχή" στο βρέφος, ειδικά αν θηλάζετε αποκλειστικά, οπότε εκτός της απουσίας σας θα έχει να διαχειριστεί και το μπουκάλι. Εκατομμύρια παιδιά περνούν αυτή την αλλαγή, χωρίς να έχουμε διαπιστώσει κάποια μόνιμη βλάβη ή διαταραχή σχετιζόμενη με αυτό, οπότε μπορείτε να είστε ήσυχη. ,
Οι όποιες δυσκολίες θα ξεπεραστούν σταδιακά, όπου το παιδί σας θα προσαρμοστεί στο νέο πρόγραμμα (συνήθως με εγέρσεις την νύχτα προκειμένου να είναι μαζί σας). Δεν αποκλείεται να δυσκολευτείτε λίγο με αυτό, αλλά και αυτό διορθώνεται με την σωστή καθοδήγηση (που ξεφεύγει αυτής της απάντησης και απαιτεί συμβουλευτική διά ζώσης). Το παιδί σας ποτέ δεν θα σάς ξεχάσει, και ποτέ δεν θα έχετε δεύτερη θέση πίσω από οποιοηδήποτε άλλον. Η σχέση μητέρας-παιδιού είναι τόσο ισχυρή που κανείς και τίποτε δεν μπορεί να την διαταράξει, ακόμα και στις σπάνιες περιπτώσεις που αυτή είναι... βλαβερή (π.χ. μητέρες που είναι εξαρτημένες από το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά). Ακόμα και σε πολύ άσχημες συνθήκες δηλαδή, ο δεσμός μητέρας-παιδιού παραμένει σχετικά άρρηκτος.
Το παιδί σας θα χρησιμοποιήσει (σε μεγαλύτερες ηλικίες) την όποια αγωνία σας διαπιστώσει, προκειμένου να πάρει την προσοχή σας. Αν η αγωνία σας είναι το φαγητό, δεν θα τρώει. Αν είναι ο ύπνος, δεν θα κοιμάται. Αν είναι η γιαγιά και ο παππούς, μια μέρα θα σάς πει "εγώ θέλω να κοιμάμαι με την γιαγιά" -- αυτά θα σάς τα πει κάθε γονιός. Είναι συνηθισμένες συμπεριφορές και δεν έχουν καμία σχέση με τον πραγματικό δεμσό που έχετε με το παιδί σας. Ποιοτικός χρόνος, αν θα έπρεπε να δώσω έναν ορισμό, είναι ο χρόνος αποκλειστικής προσοχής και φροντίδας του παιδιού σας, ο οποίος δεν διασπάται από τίποτε άλλο (τηλέφωνα, κινητά, τσακωμούς, τηλεόραση κλπ) και κατά την διάρκεια του οποίου περνάτε ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΑΣ ΚΑΛΑ. Αν για παράδειγμα μισείτε το διάβασμα, το να περάσετε μισή ώρα με το παιδί σας κάνοντας κάτι που μισείτε επειδή "είναι καλό για το παιδί" δεν λογίζεται ως ποιοτικός χρόνος, καθώς το παιδί πολύ (πάρα πολύ) εύκολα αντιλαμβάνεται πως δεν είστε χαρούμενη με αυτό. Παρόλ' αυτά να τονίσω πως το μωρό σας είναι πάρα πολύ μικρό για όλα όσα αναφέρετε (κυρίως τα όρια και τις συνήθειες!!) και, αν μού επιτρέπετε, διακρίνω έναν κίνδυνο, πολύ μεγαλύτερο από την επίδραση οποιασδήποτε γιαγιάς -- το μεγάλο στρες. Η συμβουλή μου εδώ είναι να βρείτε καλή συμβουλευτική και υποστήριξη για την δική σας αγωνία και στρες, καθώς όσα και να σάς πω από εδώ, αν δεν λύσετε τις εσωτερικές σας συγκρούσεις και αγωνίες, πάντα θα υπάρχει κάτι που θα λείπει...
Άρα,
- επιστρέψτε στην εργασίας σας, διατηρώντας σταθερή ρουτίνα
- αναμένετε και αποδεχθείτε αρχικά πιθανή αντίδραση από το μωρό
- μην ανησυχείτε για τις γιαγιάδες
- φροντίστε το άγχος σας επαγγελματικά!
- αφιερώστε χρόνο στο παιδί σας σε δραστηριότητες που περνάτε και οι δύο καλά (αυτό για αργότερα, καθώς τώρα είναι ακόμα πολύ μικρό το παιδί).
Πάντα δίπλα σας,
Παναγιώτης
Εργαλεία 
