Ερώτηση από Έλενα (5.5.2017)
“Γεια σας έχω ένα γιο 2,5 χρονών. Λέει λίγες λέξεις, καταλαβαίνει τα πάντα και τα δείχνει, διαβάζουμε και βιβλία. Να μην ανησυχώ έτσι; ”
Απάντηση από παιδίατρο (5.5.2017)
“Αγαπητή μητέρα,
παρότι δεν προτείνω ποτέ την "ανησυχία" ως λύση σε κανένα πρόβλημα, αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να αφήσουμε το παιδί χωρίς έλεγχο. Στην ηλικία των 2.5 ετών θα πρέπει να έχουμε πιάσει με άνεση όλα τα γλωσσικά ορόσημα τουλάχιστον των 2 ετών - να λέει πάνω από 50 λέξεις (σχετικά καθαρά και να εννοεί αυτό που εννοούν οι λέξεις αυτές), και να ενώνει τουλάχιστον δύο λέξεις σε μικρές προτασούλες ("θέλω νερό", "βόλτα πάρκο", "γιαγιά ψηλή").
Είναι αλήθεια ότι το αντιληπτικό μέρος της αξιολόγησης της γλώσσας (τι καταλαβαίνει δηλαδή το παιδί) είναι πολύ πιο σημαντικό από το εκφραστικό μέρος (τι λέει το παιδί), και συνήθως η αιτία μη-εκφοράς ικανοποιητικού λόγου είναι πως... το παιδί δεν χρειάζεται να μιλήσει, αφού όλες του οι ανάγκες εκπληρώνονται με το δάχτυλο (δείχνει, ή βγάζει μικρές φωνούλες και έχει ό,τι θέλει).
Βήμα πρώτο λοιπόν - ΜΗΝ ικανοποιείτε τις ανάγκες του που εκδηλώνονται μόνο με νοήματα και δεν συνοδεύονται από κάποια λέξη ή φώνηση.
Σε καμία περίπτωση ένα παιδί 2,5 ετών που δεν έχει πιάσει με άνεση τα ορόσημα των 2 ετών δεν πρέπει να μένει χωρίς έλεγχο από ειδικό αναπτυξιολόγο. Η δουλειά του παιδιάτρου είναι να δει οτι κάτι δεν τού αρέσει, να εξηγήσει στους γονείς πως κατά πάσα πιθανότητα το παιδί τους ΔΕΝ έχει κάποιο πρόβλημα, και να τούς κατευθύνει προς πλήρη και επίσημο αναπτυξιολογικό έλεγχο.
Σκεφθείτε το σαν το παιδί σας να ήταν χλωμό: το 99.9% των παιδιών που είναι λίγο ωχρά ΔΕΝ έχουν αναιμία - η δουλειά μας όμως είναι να αναζητήσουμε και να θεραπεύσουμε αυτό το 1 παιδάκι στα 1000 που όντως έχει αναιμία. Με τον ίδιο τρόπο, ένα παιδάκι που δεν έχει πιάσει τα ορόσημά του, κατά 99.9% ΔΕΝ έχει κάποιο αναπτυξιακό πρόβλημα. Όπως όμως θα κάνατε μια γενική αίματος για να είστε σίγουρη πως δεν έχει αναιμία, έτσι πρέπει να κάνετε κι έναν ακοολογικό ΚΑΙ έναν αναπτυξιακό έλεγχο.
Επειδή δεν ξέρω τις δυνατότητές σας και ενδέχεται να μην μπορείτε να τα κάνετε αυτά ιδιωτικά, αν ο χρόνος αναμονής για την εκτίμηση ξεπερνά τους λίγους μήνες (γνωρίζω πως στο Αγ. Σοφία για παράδειγμα πριν κάποιο καιρό η αναμονή ΞΕΠΕΡΝΟΥΣΕ ΤΟΝ ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ) τότε ο παιδίατρός σας θα πρέπει να σάς κατευθύνει προς την λογοθεραπεία ΠΡΙΝ την αξιολόγηση (αφού κάνει ακοολογικό έλεγχο). Ο λόγος είναι πως η πρώιμη παρέμβαση (early intervention) είναι αξιόπιστη, αποτελεσματική και ιδανική μέθοδος αντιμετώπισης τέτοιων προβλημάτων, και σημαίνει πως αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα πριν ακόμα μπει κάποια διάγνωση (η οποία όπως είπα πιθανότατα να μην μπει ποτέ, αφού όπως είπαμε συνήθως δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα).
Περιληπτικά λοιπόν:
1. Ακοολογικός έλεγχος
2. Αναπτυξιολογική εκτίμηση - απο αναπτυξιολόγο, κι όχι απο κάποιον που έκανε 3 μήνες αναπτυξιολογία (σύνηθες φαινόμενο στην Ελλάδα)
3. Πρώιμη παρέμβαση με λογοθεραπεία (θα κρίνει ο παιδίατρός σας πόσο συχνά), εφόσον όλα τα υπόλοιπα αναπτυξιακά του παιδιού είναι καλά, και δεν έχετε την δυνατότητα για εκτίμηση του παιδιού εντός λίγων μηνών από τώρα.
Μην αφήσετε ιδεοληψίες και κόμπλεξ της κοινωνίας μας να εμποδίσουν το παιδί σας από το να έχει την ελάχιστη αυτή βοήθεια που χρειάζεται ΤΩΡΑ ώστε να είναι στο ίδιο επίπεδο με τα συνομίληκά του σε 2-3 χρόνια που θα πρέπει να πάει σχολείο.
Θυμηθείτε πως το 80% των "κακών μαθητών" ή των παιδιών "που δεν τα πάνε τα γράμματα" θα ήταν ίσα με τα υπόλοιπα παιδιά ακαδημαϊκά, αν είχαν κάνει 6 μήνες λογοθεραπεία στην ηλικία των 2-3 ετών...”
Με εκτίμηση,
Παναγιώτης Ρενιέρης, MD, FAAP
Παιδίατρος
Cohen Children’s Medical Center of New York, USA
Επιμελητής Α’, Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, Β’ Παιδιατρική Κλινική
τ. Πανεπιστημιακός Υπότροφος Α’ Παιδιατρικής Κλινικής “Η Αγία Σοφία”
Ιατρείο: Τιμ. Βάσσου 17, πλ. Μαβίλη, Αθήνα
τ. 6958477782
Εργαλεία 
