Συχνά τα παιδιά φοβούνται να πάνε στην πρώτη δημοτικού και να κάνουν μια νέα αρχή στο καινούριο σχολείο. Είναι φυσιολογικό αυτή η καινούρια κατάσταση να τους προκαλεί άγχος διότι δεν γνωρίζουν τι θα αντιμετωπίσουν.

Συνήθως ακούνε από τους γονείς και πιθανόν από τα μεγαλύτερα αδέλφια κάποια «πρέπει», όπως: «Θα πρέπει να διαβάζεις πολύ, θα πρέπει να είσαι άριστος μαθητής, θα πρέπει να κάνεις παρέα με καλά παιδιά, θα πρέπει να κάνεις και άλλα πράγματα εκτός από το σχολείο π.χ. μπαλέτο, ξένες γλώσσες, καράτε».

Εκτός από τις παραπάνω υποχρεώσεις, οι γονείς συνήθως ενημερώνουν τα παιδιά τους και για τους κινδύνους που υπάρχουν. Για παράδειγμα οι γονείς μπορεί να πουν: «Μπορεί να υπάρχουν πιο δυνατά παιδιά στο σχολείο που θα πειράζουν τα υπόλοιπα. Αυτά είναι κακά παιδιά». Επίσης μπορεί να ειπωθεί ότι: «Δεν αφήνουμε κανέναν να αγγίξει το εσώρουχο μας, γιατί είναι κακό» χωρίς να εξηγούν για ποιο λόγο είναι κακό ή τι μπορεί να συμβεί ή πώς να αντιμετωπίσουν τα παιδιά τον εκάστοτε κίνδυνο.

Οι γονείς, άθελά τους, συχνά μεταδίδουν το άγχος και τις ανησυχίες τους στο παιδί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το ίδιο το παιδί να φοβάται να πάει στο σχολείο, έχοντας την ανάγκη να είναι δίπλα στους γονείς του, ώστε να νιώθει ασφάλεια και προστασία.

Γνωρίζοντας την δύσκολη εποχή που διανύουμε λόγω της κρίσης, οι γονείς έχουν άγχος και στρες για το πώς θα τα καταφέρουν. Οι περισσότεροι γονείς γυρίζουν αργά το βράδυ και πολλές φορές δεν έχουν τις αντοχές να ασχοληθούν όσο θα θέλανε με τα παιδιά τους.

Παρά τη δύσκολη αυτή κατάσταση, μπορούν να διαθέσουν ποιοτικό χρόνο στα παιδιά τους, ιδίως το καλοκαίρι που είναι η μετάβαση από το νηπιαγωγείο στην πρώτη δημοτικού.

Καλό θα ήταν μέσω του παιχνιδιού να αναπαραστήσουν την σχολική αίθουσα και την διαδικασία του μαθήματος. Να δείξουν στα παιδιά πώς να συμπεριφέρονται εντός και εκτός αίθουσας. Να δείξουν στα παιδιά πώς να αντιμετωπίσουν ένα παιδί που τους ενοχλεί. Να περιγράψουν στα παιδιά τους πώς οι ίδιοι αντιμετώπισαν τους φόβους τους για το σχολείο και να τα βοηθήσουν να βρουν τους δικούς τους τρόπους άμυνας - αντιμετώπισης ανάλογα με την προσωπικότητά τους.

Οι ίδιοι γονείς χρειάζεται να είναι ήρεμοι και με εμπιστοσύνη στα παιδιά για ό,τι πρόκειται να συμβεί στο σχολείο και να τους δίνουν την δυνατότητα να εκφράζουν τους φόβους τους μέσω συζήτησης, παιχνιδιού ή ζωγραφικής.

Επίσης, μπορούν να δουν επιμορφωτικά βίντεο, προσαρμοσμένα στην ηλικία των παιδιών, ώστε να συζητήσουν μαζί τους και να τα βοηθήσουν να κατανοήσουν θέματα όπως ο εκφοβισμός ή η σεξουαλική παρενόχληση.

Τέλος, πολύ σημαντικό είναι οι γονείς να έχουν μια κοινή αντιμετώπιση απέναντι στα παιδιά τους, ώστε εκείνα να μην λαμβάνουν διπλά μηνύματα αλλά να νιώθουν ασφάλεια μπροστά στην αλλαγή που πρόκειται να έρθει.

Είναι συχνό φαινόμενο να απευθύνεται ένας γονιός στον ειδικό ή να καλεί στη «Γραμμή 11525» για να δηλώσει τη δυσαρέσκειά του, να εκφράσει την αγωνία του και να ζητήσει βοήθεια σχετικά με το παιδί του.

Περισσότερα...

Οι διακοπές των Χριστουγέννων τελείωσαν και όλοι προσπαθούν να επανέλθουν στους ρυθμούς και τις απαιτήσεις της καθημερινότητας. Αν για τους ενήλικες χρειάζεται χρόνος προσαρμογής, φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι για τα παιδιά να επιστρέψουν στο σχολείο, τις δραστηριότητες και το διάβασμα μετά από δύο εβδομάδες ξεγνοιασιάς και παιχνιδιού.

Αξίζει να αναγνωρίσουμε στα παιδιά ότι έχουν ένα πολύ σκληρό καθημερινό πρόγραμμα και είναι πράγματι αναγκαίο το διάλειμμα των Χριστουγέννων ώστε να μπορέσουν να φορτίσουν τις μπαταρίες τους και να επανέλθουν με όλες τους τις δυνάμεις.

Από την άλλη, οι διακοπές των Χριστουγέννων δεν είναι το ίδιο έντονες και αναζωογονητικές για όλα τα παιδιά. Κάποια παιδιά ίσως δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν όμορφες εκδρομές και να πάρουν εντυπωσιακά δώρα από τον Άη Βασίλη. Ίσως αυτά τα παιδιά να έχουν περισσότερα παράπονα από τους γονείς τους και να επιστρέφουν στο σχολείο με μεγαλύτερο εκνευρισμό.

Σε κάθε περίπτωση, για κάποια παιδιά η περίοδος προσαρμογής μπορεί να μη διαρκεί περισσότερο από κάποιες μέρες. Για κάποια άλλα όμως, η προσαρμογή μπορεί να τα δυσκολέψει αρκετά και οι γονείς να παρατηρήσουν σημάδια παλινδρόμησης στο παιδί ή να φοβηθούν ότι κάνει «κοιλιά» στα μαθήματά του.

Όπως συμβαίνει σε οτιδήποτε άλλο, έτσι και εδώ, ο ρυθμός του κάθε παιδιού είναι μοναδικός και έχει νόημα να δούμε τι δυσκολεύει το κάθε παιδί και πώς μπορούμε να το διευκολύνουμε ώστε η επιστροφή να μην είναι τόσο τραυματική για εκείνο. επιστροφή στο σχολείο, διάβασμα, διακοπές, ψυχολογία

Το πιο σημαντικό λοιπόν είναι να κατανοήσουμε ότι αυτό που το παιδί καλείται να κάνει (να αφήσει πίσω το παιχνίδι, τον ύπνο, τις βόλτες και να επιστρέψει στο διάβασμα και τις υποχρεώσεις) δεν είναι καθόλου εύκολο και απλό.

Χρειάζεται να του αναγνωρίσουμε ότι η δυσκολία και η δυσφορία που μπορεί να αισθάνεται είναι απόλυτα φυσιολογικές και ότι πράγματι χρειάζεται να προσπαθήσει για να βάλει στην άκρη κάποιες από τις ανάγκες του ώστε να μπορέσει να επαναπροσαρμοστεί.

Ειδικά για ένα παιδί που νιώθει «ριγμένο», που νιώθει ότι δεν πήρε όσα πήραν άλλα παιδιά, είναι σημαντικό να εξηγήσουμε ποιες δυσκολίες υπάρχουν αλλά και να του επιτρέψουμε να νιώθει έτσι και να το ενισχύσουμε να το εκφράσει.

Υπάρχει όμως η δυνατότητα να διευκολύνουμε το παιδί σε αυτή του τη διαδικασία ώστε η αλλαγή να μην έρθει τόσο απότομα αλλά σταδιακά και με στήριξη.

Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι το παιδί πρέπει να έχει σταθερό και απαιτητικό πρόγραμμα και κατά τη διάρκεια των διακοπών με το φόβο να μη χαλαρώσει αρκετά και δυσκολευτεί στη συνέχεια. Αντιθέτως, ίσως δε χρειάζεται να είναι τόσο απαιτητικό το πρόγραμμα ακόμη κι όταν οι διακοπές τελειώνουν. Μια αυθόρμητη βόλτα το Σάββατο ή το κάλεσμα κάποιων φίλων του παιδιού στο σπίτι μπορούν να γίνονται και εκτός εορταστικών διακοπών. Μια κατασκευή στο σπίτι μπορεί να γίνει και ένα καθημερινό απόγευμα, όταν έχει τελειώσει το διάβασμα.

Με έναν τρόπο «τιμάμε» την ανάγκη του παιδιού για παιχνίδι και δημιουργικότητα και δεν τη βάζουμε σε δεύτερη μοίρα τοποθετώντας το διάβασμα στην κορυφή των προτεραιοτήτων.

Αν το διάβασμα είναι αυτό που στερεί στο παιδί το παιχνίδι, την επαφή με τα άλλα παιδιά, τους γονείς του και νέα ερεθίσματα, ακούγεται αρκετά λογικό να το αντιμετωπίζει εχθρικά. Το διάβασμα γίνεται πράγματι ένα εμπόδιο για το παιδί. Ίσως χρειάζεται να δούμε πώς μπορούν να χωρέσουν όλα όσα έχει ανάγκη το παιδί ακόμη και όταν υπάρχει το σχολείο.

Χρειάζεται να εμπιστευτούμε το δυναμικό του παιδιού και να το διευκολύνουμε. Ένα παιδί που νιώθει ότι το ακούν, ότι κατανοούν τις ανάγκες και τα συναισθήματά του και δεν το κρίνουν για αυτό, ότι αναγνωρίζουν τις δυνατότητές του και του δίνουν ενεργό ρόλο στις αποφάσεις που τον αφορούν, είναι πιο πιθανό να ενεργοποιηθεί και να αναπτύξει τις δεξιότητές του δημιουργικά.

Μία συχνή αιτία εντάσεων μεταξύ γονέων και παιδιού είναι όταν το παιδί δε διαβάζει. Η αδιαφορία των παιδιών για το σχολικό διάβασμα έχει ως συνέπεια τις κακές σχολικές επιδόσεις. Στο παρόν άρθρο θα αναφερθούμε στους κυριότερους παράγοντες που επηρεάζουν την μαθητική επίδοση καθώς και σε τρόπους διαχείρισης πιο κατάλληλους ώστε να αποφεύγονται οι συγκρούσεις και να ενισχύονται οι οικογενειακοί δεσμοί.

Περισσότερα...

Μετάβαση είναι το πέρασμα από μια γνωστή κατάσταση σε μία άλλη, διαφορετική. Τα παιδιά από μικρά ως την ενηλικίωση, περνούν αρκετές μεταβάσεις είτε για προσωπικούς-οικογενειακούς λόγους είτε για γνωσιακούς-εξελικτικούς.

Περισσότερα...