facebook babyzonegr youtube channel twitter βρείτε μας στο pinterest! linkedin

Τα πάντα για την αμυγδαλίτιδα

Τις αμυγδαλές τις βλέπουμε στο βάθος του λαιμού και η αποστολή τους είναι να φιλτράρουν όλα τα ξένα σώματα που μπαίνουν από τη μύτη και το στόμα. Αυτός είναι και ο λόγος που οι γιατροί συμφωνούν πως δεν πρέπει να αφαιρούνται παρά μόνο όταν υπάρχει σοβαρός λόγος.

Η αμυγδαλίτιδα είναι συχνή νόσος της παιδικής ηλικίας μεταξύ 5-10 ετών. Οφείλεται σε ιούς ή μικρόβια και μεταδίδεται με τα σταγονίδια του σάλιου, γι αυτό συνήθως προσβάλλονται τα παιδιά στο σχολείο.

Υπάρχουν όμως και μερικοί προδιαθετικοί παράγοντες όπως η αναπνοή από το στόμα ή χρόνιες φλεγμονές στη μύτη. Η εισβολή της νόσου είναι απότομη με υψηλό πυρετό και γενική κακουχία. Τα τοπικά ενοχλήματα πολλές φορές περνούν απαρατήρητα ίσως γιατί μερικά παιδιά δεν καταλαβαίνουν ή δεν μπορούν να τα περιγράψουν. Κατά κανόνα όμως αναφέρεται πόνος στο λαιμό, ιδίως κατά την κατάποση που μπορεί να χτυπάει στα αυτιά. Επίσης υπάρχει δυσοσμία του στόματος και ενδεχόμενη μεταβολή της φωνής. Η νόσος διαρκεί συνήθως 4-5 μέρες.

Η θεραπεία απαιτεί κατάκλιση, τοπική αντισηψία με γαργαρισμούς και χορήγηση αναλγητικών. Εφόσον το αίτιο είναι μικροβιακό επιβάλλεται η χορήγηση του κατάλληλου αντιβιοτικού. Σε ελαφρές περιπτώσεις είναι καλό να αποφεύγεται η αντιβίωση για να διεγερθούν οι ανασοβιολογικοί μηχανισμοί του οργανισμού του παιδιού.

Η κλασικότερη ένδειξη για να προχωρήσουν οι γιατροί στην επέμβαση των αμυγδαλών είναι να εμφανίζει το παιδί συχνές εμπύρετες αμυγδαλίτιδες 4-6 το χρόνο, οι οποίες χρειάζονται αγωγή με αντιβίωση για να υποχωρήσουν. Μια ακόμη σοβαρή ένδειξη για την αφαίρεσή τους είναι η υπερτροφία που μπορεί να προκαλέσει αναπνευστικά προβλήματα όπως η άπνοια κατά τη διάρκεια του ύπνου. Οι υπερτροφικές αμυγδαλές μπορεί να δυσκολέψουν το παιδί στην κατάποση και έτσι να μειωθεί η όρεξη του.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Σύγχρονη Ωτορινολαρυγγολογία, Εμμ. Χελιδόνη, Καθ. Παν. Κρήτης, Ιατρικές Εκδόσεις Π.Χ. Πασχαλίδης, Κεφάλαιο 5 Φαρυγγολογία, Νόσοι του Βλεννογόνου του Στόματος και της Γλώσσας σελ. 379