Αντίθετα, σε άλλα ζωικά είδη, όπως π.χ. στα κουνέλια, το μηνιαίο ποσοστό γονιμότητας πλησιάζει το 95%. Εάν αθροίσουμε το μηνιαίο ποσοστό σε διάστημα ενός έτους, δηλαδή 12 μηνών, θα δούμε ότι φτάνουμε σε ένα στατιστικό αποτέλεσμα με πιθανότητα σύλληψης περίπου 90-95% ανά έτος. Κατόπιν τούτου και εφόσον ένα ζευγάρι δεν έχει πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, θεωρούμε ότι η πάροδος ενός έτους είναι το κατάλληλο χρονικό διάστημα για να ζητήσει την βοήθεια ενός ειδικού.
Το πρόβλημα της υπογονιμότητας παρόλο που τελευταία φαίνεται να αυξάνεται, κυρίως λόγω κοινωνικών και περιβαλλοντικών παραγόντων, διατροφικών συνθηκών και αλλαγής στον τρόπο ζωής, εντούτοις είναι ένα διαχρονικό και σχετικά σταθερό πρόβλημα. Από τον 19ο αιώνα φαίνεται ότι 1 στα 6-7 ζευγάρια εμφανίζει δυσκολία ή και πλήρη αδυναμία σύλληψης και τεκνοποίησης. Τα αίτια χωρίζονται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες:
Προβλήματα ανδρικής υπογονιμότητας
Αφορούν στο 30-40% των περιπτώσεων και προέρχονται από προβλήματα στον αριθμό, στην κινητικότητα και στην μορφολογία των σπερματοζωαρίων ή προβλήματα σεξουαλικής λειτουργίας και εκσπερμάτισης.
Προβλήματα γυναικείας υπογονιμότητας
Αφορούν στο 30-40% των περιπτώσεων και προέρχονται από προβλήματα ωοθυλακιορρηξίας, ποιότητας των ωαρίων, διαταραχές της τραχηλικής βλέννας και παθήσεις του τραχήλου της μήτρας, παθήσεις της μήτρας όπως ινομυώματα, πολύποδες και συγγενείς διαταραχές της μήτρας, προβλήματα με τις σάλπιγγες όπως φλεγμονές, συμφύσεις και αποφράξεις, ενδομητρίωση και αυξημένη ηλικία.
Ανεξήγητη υπογονιμότητα η οποία αφορά περίπου το 25-30% των υπογόνιμων ζευγαριών.
Εργαλεία 
