Ερώτηση από Sofia (27.1.2015)
"Το παιδί μου έχει γλωσσίτιδα εδώ και 2 μήνες (ξεφλουδίζει η γλώσσα). Έχουμε κάνει θεραπεία με NYSTAMYSYN και δε μας έκανε τίποτα. Τώρα παίρνουμε τη γέλη DAKTARIN. Βλέπουμε αρκετή βελτίωση αλλά δεν περνάει τελείως ή αρχίζει σε άλλο σημείο. Παίρνουμεκαισταγόνες BIOLACT START. Το παιδί είναι 2 χρονών, Υπάρχει κάτι με πινελάκι μάς είπαν αλλά δεν ανοίγει το στόμα του με τίποτα, άρα ψάχνουμε κάτι άλλο. Τι κάνουμε σε αυτήν την περίπτωση;"
Απάντηση από παιδίατρο (28.1.2015)
"Αγαπητή μητέρα,
λυπάμαι πολύ για την περιπέτεια στην οποία έχετε μπει και εύχομαι γρήγορη ανάρρωση. Από αυτά που μού λέτε υποθέτω πως πρόκειται για μυκητιασική γλωσσίτιδα/στοματίτιδα, πράγμα που δεν βλέπουμε τόσο συχνά σε παιδιά μετά τους 12 μήνες. Θέλω να ξεκαθαρίσω εξ αρχής πως χωρίς να έχω στοιχεία απο το ιστορικό του παιδιού, να δω λεπτομερώς το παιδί, και να μελετήσουμε προσεκτικά τις διάρκειες και τα διαφορετικά φάρμακα που έχει πάρει το παιδί, δεν μπορώ να σάς δώσω μια ασφαλή και σωστή απάντηση στο ερώτημά σας. Παρόλ'αυτά, μπορώ να σάς πω τα παρακάτω:
1. Πρώτη σας κίνηση θα πρέπει να είναι να διακόψετε εντελώς την χρήση πιπίλας και μπιμπερό αν δεν το έχετε κάνει ήδη - η κάντιντα (ο πιθανότερος μύκητας στην περίπτωσή σας) αναπτύσσεται εκεί, και το παιδί ξανακολλά από τα αντικείμενα αυτά. Δυστυχώς, αυτό το κομμάτι της θεραπείας είναι μάλλον αδιαπραγμάτευτο.
2. Πέρα από κάθε άλλη τοπική θεραπεία, ένα παιδί αυτής της ηλικίας που βασανίζεται επί τόσο πολύ καιρό από μια σχετικά εύκολα θεραπεύσιμη λοίμωξη, πρέπει να διερευνηθεί για πιθανή ανοσοανεπάρκεια. Οπότε, ανεξάρτητα από το ποιό σκεύασμα θα σάς δώσει την λύση, πρέπει να αποκλεισθεί η πιθανότητα το παιδί να έχει κάποιο (συνήθως μικρό, σπανιότερα μεγαλύτερο) έλλειμμα στο ανοσοποιητικό του σύστημα. Οι εξετάσεις αυτές είναι αιματολογικές και καθώς κάποιες καθυστερούν αρκετά να βγουν, σάς προτείνω να επικοινωνήσετε με το Αγ. Σοφία (Παίδων) και να κανονίσετε να δει το παιδί κάποιος από τους εξαιρετικούς ανοσολόγους που έχουν εκεί. Εναλλακτικά, μπορεί ο παιδίατρός σας να μιλήσει μαζί τους δίνοντας τις πληροφορίες, και να μάθει ποιός είναι ο αρχικός έλεγχος, ώστε να ξεκινήσετε από κάπου. Σάς επαναλαμβάνω πως αυτό το βήμα είναι πάρα πολύ σημαντικό!
3. Κατά κανόνα, όταν η τοπική θεραπεία αποτυγχάνει για τόσο πολύ καιρό, περνάμε σε συστηματικό φάρμακο, αυτό όμως είναι κάτι που θα αποφασίσει ο παιδίατρός σας, σύμφωνα με την έκταση των βλαβών, και την πιθανότητα η αποτυχία να οφείλεται σε δυσκολία χορήγησης, και όχι σε αποτυχία του τοπικού φαρμάκου.
4. Προσωπικά, μετά την αποτυχία του 2ου φαρμάκου κάνω πάντα καλλιέργεια ακόμη και αν είμαι 100% βέβαιος κοιτάζοντας την βλάβη πως πρόκειται για κάντιντα. Επίσης, μετά την αποτυχία του δεύτερου φαρμάκου συμβουλεύομαι τους ειδικούς, όπως έναν παιδο-δερματολόγο για την τοπική βλάβη, αλλά και τον παιδο-ανοσολόγο που σάς ανέφερα παραπάνω (για να αποκλείσει ανεπάρκειες του ανοσοποιητικού). Παρότι μπορεί και ο γενικός παιδίατρος να κάνει τα πρώτα βήματα στην διερεύνηση, όταν κάτι έχει χρονίσει τόσο, τουλάχιστον εγώ επιλέγω να μιλήσω τουλάχιστον με τον ειδικό, ακόμη και αν έχω προηγούμενη εμπειρία.
Πέρα από τα παραπάνω δεν μπορώ να σάς πω κάτι με τα λίγα που μού αναφέρετε και χωρίς να δω το παιδί. Σε σπάνιες περιπτώσεις όπου συνυπάρχουν παράγοντες κινδύνου (όπως ανοσοανεπάρκειες κλπ) μπορεί η μυκητίαση να προσβάλει τον οισοφάγο ή ακόμα και τον γαστρικό βλενογόνο, κατάσταση επικίνδυνη για το παιδί - σάς ξαναλέω όμως πως πρέπει να υπάρχει λόγος να προχωρήσει τόσο μια μυκητίαση, λόγος που πρέπει να διερευνηθεί από παιδο-ανοσολόγο.
Βλέπετε πως δεν σάς απαντώ στο "τι να βάλει τώρα το παιδί", καθώς όπως είπα, πρώτον δεν μπορώ να πω χωρίς να το δω, και δεύτερον, δεν είναι αυτό το πιο σημαντικό πλέον. Το πιο σημαντικό είναι να μάθουμε γιατί έχει τόσο εκτεταμένη και τόσο επίμονη μυκητίαση ένα παιδί 2 ετών."
Ελπίζω να σάς βοήθησα με τα επόμενα βήματα,
Π. Ρενιέρης