Ερώτηση από Μαρή (26.11.2020)
Γιατρέ το μωρό μου έχει αλλεργία στο γάλα και παλινδρόμηση, ενώ πίνει γάλα ειδικό και λαπραζολ για παλινδρόμηση αρνείται να φάει, προσπαθώ με το ζόρι και πάει 4 μηνών. Δεν έπρεπε να υπάρχει βελτίωση;
Απάντηση από παιδίατρο (27.11.2020)
Αγαπητή μητέρα,
φοβάμαι πως έχω περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις. Αρχικά θα ήθελα να μάθω πώς μπήκε η διάγνωση της αλλεργίας στην πρωτεΐνη του γάλακτος - αν υπήρξε αίμα στις κενώσεις, εξάνθημα, ή αν βασιστήκατε αποκλειστικά στις πολλές αναγωγές. Αν θεωρήσουμε πως σωστά έχει μπει η διάγνωση της αλλεργίας, η επόμενη ερώτηση είναι για ποιό λόγο παίρνει ειδικό γάλα και δεν έγινε προσπάθεια δικής σας διαιτας και επιμονής στον θηλασμό (που είναι το ιδανικό).
Αν α) έγινε σωστά διάγνωση, και β) υπάρχει σοβαρός ιατρικός λόγος (ή δική σας επιθυμία) να περάσει το παιδί σε φόρμουλα, τότε καλώς δίνετε ειδικό γάλα.
Η επόμενη ερώτηση είναι, πόσο συχνές και επώδυνες ήταν οι αναγωγές, προκειμένου να περάσουμε σε φαρμακευτική αγωγή; Απέτυχαν τα άλλα μέτρα; Δηλαδή έγινε δοκιμή για 2 εβδομάδες τουλάχιστον να παίρνει το παιδί μικρά-συχνά γεύματα, να το κρατάτε σε πιο όρθια θέση για 30-40 λεπτά μετά από κάθε γεύμα, να φροντίζετε να ρεύεται κάθε 30mL κλπ;
Αν πράγματι έγιναν όλα αυτά και απέτυχαν, ή το παιδί δεν έπαιρνε βάρος από τις ογκώδεις αναγωγές, ή το κλάμα ήταν πολύ έντονο και δεν υπήρχε άλλη εξήγηση (π.χ. κολικοί), τότε ναι, σωστά λαμβάνει αγωγή. Αυτή η αγωγή όμως δεν αναμένεται να λύσει το πρόβλημα των αναγωγών! Απλά θα τις κάνει λιγότερο όξινες, και ως εκ τούτου, λιγότερο επώδυνες. Το παιδί όμως χρειάζεται χρόνο για να καταλάβει οτι κάτι άλλαξε - μέχρι τότε, η πείνα συνδέεται με πόνο, και η ανακούφιση της πείνας με το γεύμα... επίσης συνδέεται με πόνο. Καταλαβαίνετε λοιπόν πως το μωρό σας βρίσκεται σε αδιέξοδο!
Βλέπετε λοιπόν πόσες προϋποθέσεις πρέπει να ισχύουν, για να πούμε καταρχάς πως ο συνδυασμός ειδικό γάλα + αντιόξινα είναι η σωστή επιλογή.
Αν έχουν γίνει λοιπόν όλα τα παραπάνω σωστά, και το παιδί συνεχίζει να έχει πολύ έντονες αναγωγές και να μην παίρνει βάρος, χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση, με απεικόνιση (ειδικές εξετάσεις) στην οποία θα σάς κατευθύνει ο παιδίατρός σας. Επίσης ενδέχεται να απαιτηθούν και επιπλέον αιματολογικές εξετάσεις.
Αν όμως δεν έχουν γίνει όλα τα παραπάνω σωστά, που πολύ συχνά δεν γίνονται, τότε η εξήγηση μπορεί να είναι διαφορετική, και παρότι πολύ απλή, είναι από τις πιο δύσκολες να αντιμετωπιστούν.
Όταν για μεγάλο χρονικό διάστημα το παιδί βρίσκεται στον φαύλο κύκλο του πόνου εκ των αναγωγών και της αγωνίας και πίεσης των γονέων να φάει το (συνήθως κακόγευστο) υδρολυμένο "υποαλλεργικό" γάλα, οι δυσκολίες σίτισης είναι δεδομένες. Η φράση σας "με το ζόρι" μού λέει οτι είναι πολύ πιθανό να βρισκόμαστε σε αυτή τη ζώνη προβλημάτων, όπου η γονεϊκή αγωνία για την σίτιση έχει "τραυματίσει" το παιδί το οποίο πλέον συνδέει τη θέα του μπουκαλιού με πόνο ή/και δυσφορία, πίεση από την μεριά σας, και ως εκ τούτου το αποστρέφεται.
Η απάντηση σε αυτή την περίπτωση δεν είναι καθόλου απλή.
- Αν το παιδί παίρνει βάρος με αποδεκτό ρυθμό (και αυτό θα το ελέγχει ο παιδίατρός σας συχνά!) τότε τις περισσότερες φορές η απάντηση κρύβεται στο να ηρεμήσουν οι γονείς. Δηλαδή, αν/όταν το παιδί δεν θέλει να φάει, απλά δεν τρώει. Χάριν "αστείου" πάντα λέω στους γονείς πως το να πιέσεις κάποιον να φάει είναι βασανιστήριο, που απαγορεύεται από την συνθήκη της Γενεύης.
- Αν όμως το βάρος μειώνεται ή μένει στάσιμο για πολύ καιρό, τότε ο παιδίατρος βρίσκεται σε σοβαρό δίλημμα - αν πιέσει κι άλλο το παιδί, πιθανότατα αυτό θα αντισταθεί περισσότερο και θα έχουμε ένα παιδί με προβλήματα σίτισης ή και έναν ενήλικα τελικά με προβλήματα σίτισης. Αν δεν πιέσει το παιδί, μπορεί να υπάρχει πρόβλημα με το βάρος και την ανάπτυξη. Κάποιες φορές την λύση δίνουν τα θερμιδικά συμπληρώματα, τα οποία όμως στην υποαλλεργική τους μορφή είναι εξαιρετικά ακριβά και δισεύρετα. Άλλες φορές η λύση έρχεται με την πρώιμη εισαγωγή στερεών.
Αν ένα παιδί άνω των 4 μηνών που αναπτυξιακά είναι ικανό να φάει στερεά (και πάλι, αποφασίζει ο παιδίατρός σας), έχει πολύ έντονη παλινδρόμηση, είναι θεμητό κανείς να παραβιάσει την (σχετικά νέα) οδηγία για αυστηρή εισαγωγή στερεών στους 6 μήνες, και να τα προσθέσει στην διατροφή λίγο νωρίτερα. Εδώ το όφελος είναι διπλό, και οι γονείς έχουν εκ νέου την ευκαιρία να φέρουν το παιδί σε επαφή με το φαγητό σε ένα πιο ήρεμο και θετικό περιβάλλον από το ως τώρα γνωστό από το παιδί. Θα σάς συμβουλεύσει κατάλληλα ο παιδίατρός σας. Αυτό το "κόλπο" της πρώιμης εισαγωγής έχει βοηθήσει πολλές οικογένειες (και πάνω απ' όλα τα μωρά!) να βγουν από τον φαύλο κύκλο της αγωνίας και της δυσάρεστης σχέσης με το φαγητό. Μην περιμένετε θαύματα όμως - θα περάσουν εβδομάδες μέχρι το παιδί σας να πειστεί οτι ηρεμήσατε, ώστε να ηρεμήσει κι εκείνο.
Πάντα δίπλα σας,
Εργαλεία 
