Σε αντίθεση με το παρελθόν (πριν από το 1970), οπότε το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών με κακόηθες μελάνωμα (ΚΜ) δεν ήταν δυνατόν να αντιμετωπιστεί με επιτυχία, σήμερα τα νέα για την αντιμετώπιση αυτού του καρκίνου δείχνουν αισιόδοξα.
Κάθε χρόνο σημειώνεται αύξηση 3%-7% στη συχνότητα διάγνωσης νέων κρουσμάτων. Μόνο στην Ευρώπη καταγράφονται ετησίως 60.000 νέες περιπτώσεις της νόσου και περίπου 14.000 θάνατοι (55% άνδρες και 45% γυναίκες).
Ο κίνδυνος για την ανάπτυξη ΚΜ αυξάνεται σημαντικά αν συντρέχουν κάποιες από τις παρακάτω προϋποθέσεις:
1) Ανοιχτό χρώμα δέρματος ιδιαίτερα, αν συνυπάρχει με γαλανά μάτια και ξανθά μαλλιά.
2) Ύπαρξη ατομικού ή οικογενειακού ιστορικού ΚΜ. Δηλαδή να έχει μελάνωμα κάποιος στενός συγγενής ή ο ίδιος ο ασθενής να έχει παρουσιάσει παλαιότερα ΚΜ.
3) Μεγάλος αριθμός ελιών (σπίλων) στο δέρμα και ιδιαίτερα κάποιων ξεχωριστών σπίλων (δυσπλαστικών ή άτυπων σπίλων). Ο δερματολόγος είναι ο γιατρός που θα ξεχωρίσει τους σπίλους και την επικινδυνότητά τους.
4) Παρατεταμένη και αλόγιστη έκθεση στον ήλιο και κυρίως πολλά ηλιακά εγκαύματα, ειδικά σε νεαρή ηλικία. Επίσης, υπερβολική χρήση solarium.
Τα περισσότερα ΚΜ μπορούν να διαγνωστούν πολύ σύντομα μετά την εμφάνισή τους. Είναι δυνατόν να εμφανιστούν σα μια νέα ελιά στο δέρμα (8 στα 10 ΚΜ εμφανίζονται έτσι) ή να αναπτυχθούν σε προϋπάρχουσα ελιά που αλλάζει ξαφνικά μέγεθος, χρώμα, υφή, περιφέρεια, αιμορραγεί κ.λπ.
Ο δερματολόγος είναι ο γιατρός που θα πρέπει να ελέγξει την ύποπτη ελιά και, με τη βοήθεια της δερματοσκόπησης και της χαρτογράφησης, θα αποφασίσει εάν πρέπει να γίνει αφαίρεση και βιοψία.
Η αντιμετώπιση
Ποιό είναι το μέλλον για κάποιον με διάγνωση ΚΜ; Κατ’ αρχάς υπάρχει μεγάλη και κατανοητή ανησυχία για την πιθανότητα κακής εξέλιξης. Ευτυχώς, αυτή δεν είναι η αλήθεια. Για ένα λεπτό ΚΜ, που βρίσκεται στην αρχή του, η χειρουργική αφαίρεση φέρνει τις περισσότερες φορές και την πλήρη ίαση.
Γι’ αυτό είναι φανερό ότι όσο πιο πρώιμη είναι η διάγνωση τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσματα: η πρώιμη διάγνωση αποτελεί το καλύτερο όπλο στην αντιμετώπιση του ΚΜ.
Μία σημαντική πρόοδος στην αντιμετώπιση του ΚΜ είναι και ο έλεγχος του λεμφαδένα «φρουρού», δηλαδή του λεμφαδένα στον οποίο καταλήγουν τα λεμφαγγεία της περιοχής του ΚΜ. Ο έλεγχος του φρουρού λεμφαδένα γίνεται με απλό τρόπο και καθορίζει στη συνέχεια την επιπλέον της χειρουργικής εκτομής, θεραπεία.
Στο σύγχρονο οπλοστάσιο για την αντιμετώπιση του ΚΜ, ιδιαίτερα των πιο προχωρημένων μορφών, έχουν προστεθεί αρκετά φάρμακα και μέθοδοι. Η ανοσοθεραπεία, δηλαδή η θεραπεία με φάρμακα που δρουν στο ανοσολογικό σύστημα του ασθενούς, έχει χρησιμοποιηθεί με σχετική επιτυχία. Η πιο συνηθισμένη μορφή ανοσοθεραπείας είναι οι ενέσεις interferon (INF) alpha-2b. Η θεραπεία είναι εγκεκριμένη και πρέπει να αναφερθεί ότι 10%-16% των ασθενών με προχωρημένο ΚΜ ανταποκρίνεται στη θεραπεία, ενώ ένα 60% έχει σημαντική επιμήκυνση της επιβίωσης. Μία άλλη μορφή ανοσοθεραπείας είναι τα εμβόλια, που όμως βρίσκονται ακόμα στο στάδιο της έρευνας.
Η έρευνα για τη θεραπεία των προχωρημένων μορφών μελανώματος συνεχίζεται. Η στοχευμένη ανοσοθεραπεία (targeted immunotherapy) με κύριους εκπροσώπους τις ουσίες ipilimumab και imatinib έχουν εκπέμψει αισιόδοξα μηνύματα τόσο ως μονοθεραπείες όσο και ως συνδυαστικές θεραπείες.
Οι παραπάνω θεραπείες, όπως επίσης και η πολύ σύγχρονη γονιδιακή θεραπεία, βρίσκονται υπό συνεχή έρευνα δημιουργώντας πολλές βάσιμες ελπίδες στους ασθενείς με προχωρημένη νόσο.
Εργαλεία 
