Ως εξωμήτριος κύηση ορίζεται κάθε κύηση που δε βρίσκεται στην σωστή τοποθεσία, δηλαδή στην κοιλότητα της μήτρας. Μπορεί να υπάρχει συνεπώς κύημα (εγκυμοσύνη) στον τράχηλο της μήτρας στο κέρας της μήτρας (όπου και αρχίζει η σάλπιγγα), στη σάλπιγγα, στη ωοθήκη ακόμα και στην κοιλιά.
Εξ' ορισμού η κύηση αυτή δε θα καρποφορήσει και αποτελεί κίνδυνο για τη ζωή της γυναίκας αν δεν αντιμετωπιστεί. Η κατά πολύ συχνότερη μορφή εξωμήτριας κύησης είναι αυτή που εμφανίζεται στη σάλπιγγα.
Η διάγνωση πρέπει στις περισσότερες περιπτώσεις να γίνεται με το διακολπικό (από τον κόλπο) υπερηχογραφικό έλεγχο και το test χοριακής γοναδοτροπίνης (της ορμόνης της εγκυμοσύνης) στο αίμα της γυναίκας. Η τελική διάγνωση μπορεί να γίνει με τη λαπαροσκόπηση καθώς και η θεραπεία της στο μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων εξωμήτριας κύησης. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να αντιμετωπιστεί με ειδικό φάρμακο (μεθοτρεξάτη) ή σπανίως με παρακολούθηση. Η συνήθης όμως θεραπεία της είναι η λαπαροσκοπική αφαίρεση της σάλπιγγας με το κύημα η μόνο της εξωμήτριας κύησης.