Ερώτηση από Dena (26.02.2020)
Το μωρό μου είναι 6.5 μηνών, τον τελευταίο ενάμιση μήνα άρχισε να μην κοιμάται τη νύχτα πάνω από 1 ώρα χωρίς να ξυπνά. Δεν άλλαξε κάτι, εκτός από το ότι ξεκίνησε τις κρεμούλες εδώ και 2 εβδομάδες. Ούτε δόντια βγάζει ακόμη, ούτε κάποιο πρόβλημα έχει. Είναι όλα μια χαρά. Το βράδυ κοιμάται στις 7 και το πρωί στις 6 σηκωνόμαστε. Έχουμε μια κανονική ρουτίνα με σωστά γεύματα, παιχνίδι και κανονικούς ενδιάμεσους ύπνους. Όμως τη νύχτα, κάθε μια ώρα ξυπνά και θέλει να θηλάσει, ενώ ξέρω σίγουρα ότι δεν πεινά. Ξυπνά και κλαίει με κλειστά μάτια. Νυστάζει πολύ και είναι κουρασμένη. Όμως δεν σταματά αν δεν πάρει στήθος. Παλιά δεν συνέβαινε αυτό. Κοιμόταν μέχρι κ 10 ώρες. Τώρα, όταν ξυπνά, μόλις την βάλω στο στήθος, στα τρία λεπτά ξανακοιμάται. Έπειτα την βάζω στο κρεβάτι της και μετά από λίγη ώρα ξανά κλάμα για το στήθος. Την ημέρα την θηλάζω αρκετά -λόγω του ότι δουλεύω λίγες ώρες το απόγευμα μόνο- και κοιμάται πάντα με το στήθος μου. Τη νύχτα δεν μπορώ ακόμη να την βάλω στο δικό της δωμάτιο. Επίσης, δυστυχώς δεν μπορεί ο σύζυγος μου να ξυπνά και να την παίρνει εκείνος για να ξανακοιμηθεί, κι έτσι το κάνω εγώ. Όμως λόγω κούρασης, τις τελευταίες δυο βδομάδες την βάζω και ξαπλώνει δίπλα μου στο κρεβάτι μου και την θηλάζω για να μπορώ να κοιμάμαι λίγο κι εγώ. Όσο είναι στο κρεβάτι μου θηλάζει και κοιμάται μια χαρά. Αν βγει από το στήθος, το ξαναπιάνει μόνη της. Κάποτε όμως ίσως και να μην το ψάξει. Τότε, την παίρνω πίσω στο κρεβάτι της κοιμισμένη όμως μετά από λίγη ώρα ξαναξυπνά. Και ξανά το ίδιο, την βάζω στο κρεβάτι μου και ξανά στο δικό της και γίνεται αυτό μέχρι το πρωί. Στις αρχές για να κόψω τη συνήθεια του ξυπνήματος, περίμενα να δω αν θα κοιμηθεί ξανά -και όντως ξανακοιμόταν-, ή δοκίμαζα να την ηρεμώ χωρίς να την παίρνω πάνω μου, χαϊδεύοντάς την, ή παίρνοντας την απλώς αγκαλιά. Αυτό πετύχαινε μόνο στις αρχές. Μετά, κοιμόταν απλώς εξουθενωμένη πάνω μου μετά από πάρα πολύ κλάμα, αλλά αυτό είναι κάτι πολύ ψυχοφθόρο που δεν θέλω να συμβαίνει. Επίσης στις αρχές την έβαζα στο κρεβάτι μισοκοιμισμένη, δεν περίμενα να κοιμηθεί εντελώς. Σιγά σιγά όμως αυτά σταμάτησαν να ισχύουν, γιατί κάτι άλλαξε. Δεν κατάλαβα τί, πότε ξεκίνησε αυτή η συνήθεια, αν έκανα κάτι λάθος, πάντως τώρα ξέρω ότι δεν μπορώ να την αφήνω να κλαίει απαρηγόρητη για να «μάθει» και σίγουρα δεν θέλω να αποθηλάσω. Όταν λείπω, ο άντρας μου δυσκολεύεται πολύ να την κοιμίσει και σχεδόν ποτέ δεν τα καταφέρνει γιατί κλαίει και με ψάχνει γιατί θέλει να θηλάσει για να κοιμηθεί. Πως μπορώ να βοηθήσω τον σύζυγό μου; Κυρίως αυτό είναι που με προβληματίζει και όχι το ότι έχω χάσει τον ύπνο μου ή το ότι είναι το στήθος μου η πιπίλα της.
Ευχαριστώ πολύ.
Απάντηση από παιδίατρο (27.02.2020)
Αγαπητή μητέρα,
έχετε ήδη απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις σας, καθώς είναι εμφανές απο όσα γράφετε ότι είτε απο μόνη σας, είτε με την βοήθεια του παιδιάτρου σας, γνωρίζετε τα "σωστά" και τα "λανθασμένα" βήματα.
Τα παιδιά αλλάζουν συμπεριφορά όσο μεγαλώνουν, άρα δεν είναι τόσο εντυπωσιακό οτι άλλαξε συνήθειες, ειδικά εφόσον στις αλλαγές των επιθυμιών της (να κοιμάται στο στήθος ή στην αγκαλιά, να τρώει μέσα στη νύχτα) εμείς υποχωρήσαμε. Περιγράφετε ένα παιδί που ήταν άριστα τοποθετημένο σε ώρες (κοιμόταν απο τις 7μμ ως τις 6πμ, χωρίς να ξυπνά για να φάει, στην κούνια της) και σταδιακά αυτό άλλαξε (τώρα θέλει στήθος, το οποίο έγινε "κρεβάτι", το οποίο έγινε στήθος και κρεβάτι, το οποίο έγινε αποκλειστικά "μαμά", ανά μία ώρα κλπ). Είναι ξεκάθαρο λοιπόν πως το παιδί ζήτησε και εμείς παραχωρήσαμε.
Ο μόνος τρόπος να διορθωθεί αυτό είναι να... σταματήσουμε. Με δεδομένο πως ποτέ δεν αφήνουμε ένα βρέφος να κλαίει μόνο του σε ένα δωμάτιο (συμφωνώ μαζί σας), θα πρέπει να αποσύρετε όσα δεν θέλετε να κάνει το παιδί. Ως τους 12 μήνες (σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες οδηγίες) θα πρέπει να κοιμάται σε δική της επιφάνεια, αλλά στο δωμάτιό σας - οπότε δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Επίσης το να κλαίει, δεν είναι πρόβλημα εφόσον δεν την αφήνετε μόνη της και οι υπόλοιπες ανάγκες της είναι καλυμμένες - με λίγα λόγια, αφού δεν ξέρω πόσο και τι τρώει, και δεν ξέρω τον ρυθμό αύξησής της, δεν μπορώ να σάς πω αν πράγματι το παιδί πεινάει και γι' αυτό ξυπνάει. Δεν μοιάζει να συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά δεν είμαι σίγουρος - ο παιδίατρός σας όμως γνωρίζει σίγουρα.
Άρα:
1. Ελέγχετε με τον παιδίατρό σας ότι το παιδί τρώει σωστά και μεγαλώνει κατάλληλα για την ηλικία της.
2. Εφόσον ισχύει το παραπάνω, σταματάτε εντελώς να την ταΐζετε μέσα στη νύχτα. Προσωπικά "επιτρέπω" στα βρέφη που ξυπνούν να κάνουν ένα γεύμα μεταξύ 11μμ-1πμ ως τους 9-10 μήνες, αλλά το δικό σας παιδί είχε σταματήσει εντελώς να τρώει μέσα στην νύχτα (που είναι το ιδανικό!), οπότε θα πρέπει να σταματήσετε εντελώς. Όχι σταδιακά, αλλά άμεσα και εντελώς.
3. Δεν παίρνετε καθόλου το παιδί στο κρεβάτι σας, αλλά μπορείτε για κάποιο καιρό να την παίρνετε αγκαλιά.
4. Βάζετε το παιδί ανάσκελα στην κούνια της, όπως πολύ σωστά λέτε μισοκοιμισμένη και όχι σε βαθύ ύπνο. Επαναλαμβάνετε όσες φορές χρειαστεί (επιστρατεύετε όλη τη Ζεν δύναμή σας) μέχρι να καταλάβει πως ναι μεν δεν είναι μόνη της, αλλά δεν θα φάει.
5. Σταδιακά αποσύρετε την εμπλοκή σας απο την διαδικασία του ύπνου. Σταδιακά σημαίνει, ανά 1-2 εβδομάδες κάνετε λίγο πίσω. Όχι ανά μερικές ημέρες, αλλά ανά μερικές εβδομάδες. Στόχος μας είναι ως τους 9 μήνες να είναι πλήρως εκπαιδευμένη.
Το ποιός αναλαμβάνει το παιδί δεν πρέπει να κάνει διαφορά στην συμπεριφορά, αλλά δεν θεωρώ παράλογο να αποζητά εσάς, ειδικά εφόσον (πολύ σωστά) θηλάζετε. Ενώ αναγνωρίζω στον μπαμπά την επιπλέον δυσκολία, αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να απέχει απο την διαδικασία εκπαίδευσης. Μάλιστα, αν μια μέρα θέλει να είναι μέρος της εξίσωσης στις αποφάσεις και την εκπαίδευση (η οποία δεν τελειώνει με τον ύπνο...) καλό είναι να εμπλακεί απο νωρίς με όλη την φροντίδα.
Η μετάβαση κρατά 4-6 εβδομάδες. Κάθε φορά που υποχωρείτε και την παίρνετε πίσω, αρχίζετε απο την αρχή και μάλιστα απο χειρότερη θέση.
Τα παραπάνω ισχύουν με την προϋπόθεση οτι δεν συντρέχει ιατρικός λόγος για την αλλαγή συμπεριφοράς του παιδιού σας. Ξανατονίζω λοιπόν πως πριν απο οτιδήποτε άλλο, πρέπει να σάς δει ο παιδίατρό σας με το συγκεκριμένο αίτημα.
Νιώθω πως γνωρίζετε ήδη τι πρέπει να κάνετε. Οπότε δείτε τον παιδίατρό σας για σιγουριά, και προχωρήστε.
Με εκτίμηση,
Εργαλεία 
