Μια από τις συχνότερες αιτίες επίσκεψης στο γυναικολόγο αλλά και πηγή άγχους για τη νέα γυναίκα είναι οι παθήσεις του τραχήλου της μήτρας που κυρίως οφείλονται στον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (Human Papilloma Virus – HPV), γνωστά και ως κονδυλώματα.
Πρόκειται για μια οικογένεια ιών που αριθμεί περισσότερα από εκατό στελέχη (κάθε ένα φέρει έναν αριθμό: 1,2,3 κλπ) και είναι ιδιαιτέρως συχνά στο γενικό πληθυσμό (80%).
Πώς μεταδίδεται και ποιοί οι παράγοντες που ευνοούν τη μετάδοσή του;
Κατά βάση (αλλά όχι αποκλειστικά) είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενος. Ύστερα από την έκθεση, υπάρχει περίοδος επώασης λίγων εβδομάδων. Εάν θα υπάρξει κλινική εκδήλωση ή απλώς φορεία εξαρτάται αφ΄ ενός από την άμυνα του οργανισμού και τη συνολική φυσική κατάσταση και αφ’ ετέρου από το βαθμό επικινδυνότητας του στελέχους με το οποίο η γυναίκα ήρθε σε επαφή. Κακές συνθήκες υγιεινής (που ευνοούν κολπίτιδες και δίνουν πρόσφορο έδαφος στον HPV για να δράσει), τρόπου ζωής (κάπνισμα, κακή διατροφή, έλλειψη ύπνου, άγχος), πολλαπλοί ερωτικοί σύντροφοι και μη χρήση προφυλακτικού (αν και δεν αποτελεί 100% κάλυψη), φάρμακα ή καταστάσεις που σχετίζονται με πεσμένο αμυντικό σύστημα (ανοσοκαταστολή, ανοσοανεπάρκεια) είναι επιγραμματικά παράγοντες που επηρεάζουν την πορεία μετά από την προσβολή από τον HPV.
Αναφέρατε προηγουμένως για βαθμό επικινδυνότητας. Πρέπει να ανησυχώ;
H επιθετικότητα των διάφορων στελεχών είναι γνωστή και καταγεγραμμένη, έτσι ώστε να είναι δυνατή ως ένα βαθμό η πρόβλεψη του χειρότερου δυνατού σεναρίου. Με άλλα λόγια, σήμερα που υπάρχουν αξιόπιστα τεστ τυποποίησης ή ταυτοποίησης του ιού, η γυναίκα μπορεί να γνωρίζει αν φέρει τύπους μικρής, μέτριας ή υψηλής επικινδυνότητας, δηλαδή αν τα συγκεκριμένα στελέχη μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές και επικίνδυνες αλλοιώσεις (μέτρια / βαριά δυσπλασία έως καρκίνο) του τραχήλου, ή αν θα μείνει σε χαμηλόβαθμες βλάβες (προϋπόθεση είναι ότι εν τω μεταξύ δεν θα εκτεθεί σε αλλά χειρότερα στελέχη).
Πώς γίνεται η διάγνωσή του;
Οι γυναίκες που φέρουν το ίδιο στέλεχος δε θα συμπεριφερθούν με τον ίδιο τρόπο σε βάθος χρόνου. Χρειάζεται εξατομίκευση του περιστατικού και αυτό επιτυγχάνεται με τον τακτικό κυτταρολογικό (ΠΑΠ τεστ) και κολποσκοπικό έλεγχο. Το γνωστό σε όλες τις γυναίκες ΠΑΠ τεστ ανιχνεύει (αλλά όχι 100%) τα προσβεβλημένα κύτταρα και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου πολύ πριν υπάρξει σύμπτωμα (άρα δεν πηγαίνουμε στο γυναικολόγο μόνο όταν έχουμε πρόβλημα, αλλά για το ετήσιο check up). Η κολποσκόπηση κάνει τη χαρτογράφηση του τραχήλου και, αν χρειαστεί, η λήψη βιοψιών (εύκολα και σχετικά ανώδυνα) θα καθορίσει το βάθος της βλάβης και τον τύπο της θεραπείας (αν είναι απαραίτητη).
Η υψηλή συχνότητα και η χρονιότητα του προβλήματος καθώς και η δυναμική του κατάσταση, καθιστούν τη νόσηση από ΗPV ένα σημαντικό ζήτημα στην ατζέντα της σύγχρονης γυναίκας. Η συνεπής συνεργασία με το γυναικολόγο όμως είναι σε θέση να εγγυηθεί την αποφυγή δυσάρεστων συνεπειών.
Εργαλεία 
