Ερώτηση από Ειρήνη (17.2.2016)
“ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ΕΧΩ ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ 7,5 ΜΗΝΩΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΗΛΑΖΕΙ Κ ΠΑΙΡΝΕΙ Κ ΜΠΙΜΠΕΡΟ ΠΛΕΟΝ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΟΠΟ Κ ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ. ΓΥΡΙΣΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ 3 ΜΗΝΩΝ. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΞΥΠΝΑΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ-ΑΝΑ 2 ΜΕ 3 ΩΡΕΣ- Κ ΑΝ ΔΕ ΘΗΛΑΣΕΙ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΤΟ ΚΛΑΜΑ.ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΠΙΛΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΗΘΕΛΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΜΕ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΠΛΕΟΝ ΞΥΠΝΑΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΟΤΙ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΙΠΙΛΑ. ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ? ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ? ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ? ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ”
Απάντηση από παιδίατρο (18.2.2016)
“Αγαπητή μητέρα,
για το θέμα της πιπίλας η απάντηση είναι μάλλον απλή, και είναι πως αν το παιδί δεν θέλει την πιπίλα είναι αρκετά δύσκολο να τού την μάθετε. Επιπλέον, δεν υπάρχει και λόγος να μάθει κάτι τέτοιο, εφόσον δεν το θέλει. Με πιο απλά λόγια, προσπαθήστε με διάφορες πιπίλες, αλλά αν δεν την θέλει, δεν την θέλει.
Τα βραδινά ξυπνήματα σε αυτή την ηλικία είναι μαθημένη συμπεριφορά, και δεν σημαίνουν ανάγκη για φαγητό. Εφόσον έχετε αυτό κατά νου, μπορείτε να προχωρήσετε σταδιακά στα επόμενα βήματα
1. Βάλτε την κρεατοχορτόσουπα στο βραδινό, αν δεν το κάνετε ήδη.
Οι κρέμες και οι φρουτόκρεμες είναι πιο πιθανό να φέρουν διέγερση και να δυσκολέψουν τον ύπνο. Σίγουρα μην δίνετε για βραδινό σκέτο γάλα, διότι είναι εύπεπτο, και σύντομα θα ξαναπεινάσει.
2. Μετά το βραδινό, προσφέρετε στο παιδί γάλα (βραδινό --> μπάνιο --> γάλα --> δόντια --> νανούρισμα --> ύπνος, με αυτή την σειρά).
Εφόσον συνεχίζετε να θηλάζετε, προτιμήστε τον θηλασμό για "καληνύχτα". Αφήστε αυτόν τον θηλασμό τελευταίο κατά την διάρκεια του αποθηλασμού.
3. Εφόσον τα παραπάνω έχουν εγκατασταθεί και αποτελούν ξεκάθαρη και αμετάβλητη ρουτίνα για το παιδί (προσέξτε πως το αμετάβλητη είναι απαραίτητος παράγοντας της εκπαίδευσης ύπνου, χωρίς τον οποίον κάθε άλλη προσπάθεια είναι μάταιη), σταματήστε να ταΐζετε το παιδί μέσα στην νύχτα.
Μπορείτε να δώσετε νερό, ή χαμομήλι, αλλά όχι γάλα (ούτε θηλασμό). Επειδή το παιδί θα έχει μάθει (φαντάζομαι) να αποκοιμιέται στο στήθος, καλό είναι στην αρχή να πηγαίνει κάποιος άλλος να τού προσφέρει νερό. Μην περιμένετε να το δεχθεί το παιδί αδιαμαρτύρητα - θα περάσουν μέρες (έως και 3-4 εβδομάδες) πριν το παιδί προσαρμοστεί σε αυτή την αλλαγή. Για αυτή την φάση της προσαρμογής, μην είστε αυστηρή με το αν θα το πάρετε αγκαλιά - εφόσον κλαίει, όποιος πηγαίνει, μπορεί να το σηκώσει, να το νανουρίσει, αλλά μην βγάζετε το παιδί απο το δωμάτιό του και μην το ταΐζετε, μέχρι το πρωί.
Αυτή είναι η πιο κουραστική φάση της προσαρμογής. Το παιδί σας θα αντιδράσει έντονα. Εσείς πρέπει να γνωρίζετε πως δεν το βλάπτετε, αντιθέτως, το βοηθάτε να μάθει να κοιμάται σωστά, και κατ επέκταση να τρώει και σωστά, παράγοντες απαραίτητοι για την καλή του ανάπτυξη (και τα δικά σας νεύρα).
Όταν πλέον το παιδί ξέρει πως δεν θα φάει μέσα στην νύχτα, μπαίνετε στην επόμενη φάση. Προσέξτε πως πλέον τα γεύματά του θα πρέπει να είναι αρκετά σταθερά σε ώρες μέσα στην ημέρα. Δεδομένου πως δεν τρώει πια το βράδυ, μέσα στην ημέρα θα πεινάει περισσότερο, κυρίως το πρωί. Μιλήστε με τον παιδίατρό σας για τα καταλληλότερα γεύματα.
4. Τώρα μπορείτε να ξεκινήσετε την εκπαίδευση ύπνου.
Όταν λοιπόν ο μικρός σας ξυπνάει, μπαίνετε στο δωμάτιο, τον καθησυχάζετε χωρίς να τον σηκώσετε, και βγαίνετε (ανεξάρτητα αν κοιμήθηκε ή όχι). Εφόσον συνεχίζει να κλαίει, ξαναμπαίνετε, και κάνετε τον ίδιο κύκλο, ξανά και ξανά. Αποφασίστε εσείς πόσο χρόνο θα περνάτε μαζί του πριν βγείτε - όμως πάντα θα βγαίνετε, ποτέ δεν θα τον σηκώνετε. Αν θέλει αλλαγή πάνας, ή κάνει εμετό από τα κλάματα, τότε τον αλλάζετε (ασφαλώς), χωρίς ιδιαίτερη βλεματική επαφή (σα να κοιμάστε κι εσείς δηλαδή), και τον ξαναβάζετε στο κρεβατάκι του. Αν η αντίδρασή του είναι τόσο έντονη, τότε ίσως χρειαστεί να μένετε παραπάνω ώρα μαζί του, δίπλα στην κούνια του - όχι όμως να μάθει να κοιμάται στα χέρια σας.
Για να δουλέψουν τα παραπάνω είναι αναγκαίο το παιδί να περνά πολλές ώρες στην αγκαλιά σας, ή παίζοντας μαζί σας, μέσα στην ημέρα. Στόχος σας δεν είναι να εγκαταλείψετε το παιδί σας ή να τον "σκληραγωγήσετε" αλλά να μάθει πως είναι βράδυ, το βράδυ κοιμόμαστε, και πως και εσείς πρέπει να κοιμηθείτε κάποια στιγμή.
Κάντε τα τώρα όλα αυτά, διότι μετά τους 9 μήνες συνήθως ξεκινά το άγχος αποχωρισμού, και μπορεί να έχετε πισωγυρίσματα. Αν μέχρι τότε το παιδί σας είναι εκπαιδευμένο, η φάση αυτή θα τελειώσει γρήγορα και σχετικά ανώδυνα. Αν όμως μπείτε σε αυτή τη φάση με ένα παιδί που ήδη δεν κοιμάται το βράδυ, φοβάμαι πως θα συνεχίσετε να έχετε προβλήματα μέχρι τους 12 ή τους 15 μήνες.
Σημειώστε πως αν το παιδί αντιδρά τόσο που φτάνετε να είστε συνεχώς στο δωμάτιό του, τότε βάλτε ένα ράντζο και κοιμηθείτε εσείς εκεί και με τον καιρό, ξαναφεύγετε. Μην φέρνετε το παιδί στο κρεβάτι σας πριν μάθει να κοιμάται μόνος του. Αφού εκπαιδευτεί, μπορείτε κάποιες λίγες φορές να τον έχετε μαζί σας (σίγουρα αφού είναι μεγαλύτερος των 12 μηνών). Αυτό το λέω διότι όλο και περισσότερα νεότερα δεδομένα δείχνουν πως υπάρχει όφελος από το να κοιμούνται μαζί οι γονείς με τα παιδιά τους, οπότε δεν το "απαγορεύω".
Ελπίζω να βοήθησα κάπως,”
Παναγιώτης Ρενιέρης, MD, FAAP
Παιδίατρος
Cohen Children’s Medical Center of New York, USA
Επιμελητής Α’, Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, Β’ Παιδιατρική Κλινική
τ. Πανεπιστημιακός Υπότροφος Α’ Παιδιατρικής Κλινικής “Η Αγία Σοφία”
Ιατρείο α’ : Τιμ. Βάσσου 17, πλ. Μαβίλη, Αθήνα
Ιατρείο β’: Μεθώνης 87, Κερατσίνι, Πειραιάς
τ. 6958477782
Εργαλεία 
