Κύριε Ρενιέρη καλησπέρα και πάλι, μίλησα με τον παιδίατρο μου για την γουλίτσα από την μύτη και μου είπε ότι εφόσον βάζει κιλά, είμαστε 4μιση μηνών 5720 και 67 cm γεννηθήκαμε 3180 και ύψος 50 cm, ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Ωστόσο με ανησυχήσατε εσείς με το μήνυμα σας! Θεωρείτε ότι πρέπει να κάνω έναν εκτενέστερο έλεγχο;
Κύριε Ρενιέρη καλησπέρα,
Η μικρή μου είναι 4μιση μηνών και θηλάζουμε αποκλειστικά, κατά καιρούς βγάζει πολλές γουλίτσες αλλά και από την μύτη, της βάζω φυσιολογικό όρο και το ξεπερνάμε! Σήμερα ενώ θηλάζαμε σε ξαπλωτή θέση έβγαλε γουλιά, σηκώθηκα την καθάρισα με μπατονέτα της έβαλα φυσιολογικό όρο και ξανά συνεχίσαμε μέχρι που ξανά έβγαλε, σηκώθηκα και την είδα ξαφνικά με κομμένη ανάσα να κουνάει νευρικά τα χέρια της και να προσπαθεί να πάρει ανάσα μέχρι που συνήλθε και άρχισε να κλαίει! Υπάρχει περίπτωση να το πάθει αυτό και να μην μπορεί να συνέλθει μόνη της ή να το πάθει κατά την διάρκεια του ύπνου και να μην την ακούσω; Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Καλησπέρα σας,
Έχω ένα μωρό 8 μηνών το οποίο θηλάζω αποκλειστικά. Γεννήθηκε 3055gr με ύψος 48εκ και με φυσιολογικό τοκετό την 38η εβδομάδα. Τώρα είναι 6860gr και έχει ύψος 70 εκ. Ο γιατρός μας σύστησε να κάνουμε μια εξέταση αίματος όταν ήταν 7 μηνών λόγω του χαμηλού της βάρους . Η αιμοσφαιρίνη της ήταν 10,5 χωρίς να ελεγχθούν οι τιμές σιδήρου και φεριτίνης. Μας είπε ότι έχει αναιμία και πρέπει να της χορηγηθεί σίδηρος 6 σταγόνες το πρωί και 6 το βράδυ. Δεδομένου ότι πρόσφατα ξεκίνησε τις στέρεες τροφές μήπως είναι λίγο νωρίς να μιλάμε για αναιμία; Να της δώσουμε σίδηρο ή θα ήταν καλύτερα να περιμένουμε ένα με δυο μήνες και να επαναλάβουμε τις εξετάσεις για να έχουμε μια πληρέστερη εικόνα; Ο γιατρός θεωρεί ότι θα έχει πτωτική πορεία η αιμοσφαιρίνη της και γι’ αυτό θα πρέπει να της δώσουμε την αγωγή άμεσα.
Γιατρέ μου η μικρή μου που πλέον είναι 15 μηνών, όταν ήμασταν στους 11 μήνες έκανε ένα μπαμ και μέσα στον 11ο μήνα έβγαλε 4 δοντάκια , 2 πάνω , 2 κάτω. Από τότε πάλι κολλήσαμε.
Το θέμα είναι ότι τόσους μήνες τώρα κάθε βράδυ ξυπνάει με κλάμα, μου δείχνει ότι πονάει, βάζει τη γλώσσα στα ούλα, γκρινιάζει και δόντι δε βλέπουμε. Είναι φυσιολογικό να κάνουν τα ούλα τόσο καιρό για να φουσκώσουν μέχρι να σκάσει ένα δόντι;
Τώρα πάλι τη τελευταία βδομάδα είναι πολύ έντονη η ενόχληση της.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας ξεχνιέται αλλά και πάλι είναι κάποια διαστήματα που τη βλέπω ότι την απασχολεί και παίζει με τη γλώσσα της κυρίως στην άνω γνάθο.
Και το βράδυ πάλι που ξυπνά με κλάμα τη βλέπεις να το ανοιγοκλείνει και να βάζει πάλι τη γλώσσα. Το θέμα είναι ότι δε βλέπω να έχει φουσκώσει τόσο ώστε να είναι έτοιμο να σκάσει.
Τι μπορώ να κάνω ώστε να την ανακουφίσω;
Είναι όντως η ενόχληση από εκεί;
Δε μπορώ να καταλάβω.
Με μπερδεύει γιατί αυτή η ιστορία τραβάει μήνες.
Στον 11ο ζοριστήκαμε άσχημα μέχρι να σκάσουν.
Και από τότε υπάρχουν βέβαια μέρες ηρεμίας αλλά τα περισσότερα βράδια είναι δύσκολα και εγώ δε θέλω να της δίνω συνέχεια παυσίπονο.
Νομίζω ότι δε κάνει τόσο συχνά να πίνει.
Από την άλλη όμως αν δεν της δώσω είναι φορές που την πιάνει υστερία
Βγάλατε κάποιο συμπέρασμα η κάποια συμβουλή για τι θα μπορούσε να είναι ή τι θα μπορούσα να κάνω ώστε να βοηθήσω τη κατάσταση;
Η κόρη μου γεννήθηκε πρόωρα στις 34 εβδομάδες, χωρίς κανένα πρόβλημα, απλά την κράτησαν στην θερμοκοιτίδα λόγω προωρότητας. Όσο διάστημα ήταν εκεί της έδινα δικό μου γάλα με το θήλαστρο, αλλά λόγω του ότι δεν με άφησαν να την θηλάζω στις 20 ημέρες σταμάτησε το γάλα μου και αρχίσαμε ξένο. Αυτή την στιγμή είναι 4 μηνών και 13 ημερών με βάρος 5830. Ενώ τρώει κανονικά ανά τρίωρο ένα μπουκάλι γάλα την βλέπω πως δεν χορταίνει. Θα μπορούσα να της αρχίσω ρυζάλευρο ή φρουτόκρεμα ή να περιμένω να κλείσει και τον 6ο μήνα;
Έχω έναν μικρούλη 13 μηνών, έχει αρχίσει και περπατάει είναι ένα χαρούμενο γελαστό παιδάκι, δείχνει να καταλαβαίνει αρκετά πράγματα (παίζουμε κουκούτσα, του αρέσει πολύ να του τραγουδάω, κάνει κάποιες γκριμάτσες που κάνουμε και εμείς, κάνει παλαμάκια, λέει μαμμαμ, παπα, νταντα, ναιναιναι, τατα. δίνει φιλάκι άμα του πεις ¨κάνε μπα'' (όχι πάντα). Έχει αρχίσει να περπατάει ανεξάρτητα (σαν μεθυσμένος πιγκουίνος όπως του λέω και γελάμε) και τον κυνηγάω!!
Αυτά που με ανησυχούν τώρα είναι ότι δεν δείχνει ούτε με το χέρι ούτε με το δάχτυλο, δεν χαιρετάει (δεν κάνει ΄΄γεια΄΄) και ΔΕΝ βάζει πράγματα στο στόμα του, με εξαίρεση τα λούτρινα -χνουδωτά παιχνίδια η κουβερτούλες του. Τώρα τελευταία με προσπάθεια και παρότρυνση από εμένα κατάφερε και τρώει μόνος του μπισκοτάκι (όχι κάτι άλλο) ούτε φαγητό, ούτε κουτάλι. Πως σας φαίνονται όλα αυτά, πιστεύεται ότι θέλει παραπάνω ψάξιμο; Μήπως είναι μικρούλης και να περιμένω λίγο ακόμα; πείτε μου την γνώμη σας. Eυχαριστώ πολύ.
Εργαλεία